بحران غذایی دنباله‌دار در آرژانتین

محمد علیزاده

کمبود منابع غذایی در کشورهای حوزه کارائیب و آمریکای لاتین، تحت تاثیرپدیده‌هایی مانند جنگ اوکراین این روزها بیش از پیش قابل مشاهده است. بدون شک تبعات بحران‌های غذایی در کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی، محدود به زندگی فردی شهروندان نمی‌شود و مولد برخی آشوب‌ها و ناآرامی‌های اجتماعی و امنیتی است. هجوم هزاران آرژانتینی به اماکن عمومی و فرودگاه‌ها برای تامین حداقلی مواد غذایی و افزایش قابل توجه قیمت محصولات کشاورزی و مواد غذایی در این کشور، یکی از این نمونه‌ها به حساب می‌آید.

سانتیاگو کافایرو، وزیر امور خارجه آرژانتین اخیرا طی یک نشست خبری مشترک با مولود چاووش اوغلو، همتای ترکیه‌ای خود در استانبول اعلام کرد: جهان به تغییرات سیستماتیک برای حل بحران غذا و انرژی به‌ویژه پس از تهاجم روسیه به اوکراین نیاز دارد. ما به رهبرانی مانند رئیس‌جمهور اردوغان و آلبرتو فرناندز، رئیس جمهور آرژانتین نیاز داریم که به این امر متعهد باشند.

مقامات آرژانتینی می‌گویند افزایش قیمت انرژی و مواد غذایی و همچنین کمبود کود و افزایش قیمت آن به مشکل بزرگی تبدیل شده است. در این میان، برخی مناطق مانند آمریکای لاتین و آفریقا، به لحاظ برخی نقایص زیرساختی و بومی، بیش ازدیگر مناطق دنیا مستعد این بحران هستند.

هر چند دیگرکشورهای آمریکای لاتین مانند اکوادور، پرو، شیلی، کلمبیا، کوبا و ونزوئلا نیز طی ماه‌های اخیر از تورم غذایی ایجاد شده در جهان رنج می‌برند، اما ماجرا در خصوص کشور آرژانتین وخیم تر است! از سال 2018 میلادی ( 1397) وقبل از شیوع پاندمی کرونا، به دلیل افزایش سطح بدهی‌های عمومی آرژانتین به صندوق بین‌المللی پول، شاهد برهم خوردن توازن مخارج عمومی و دولتی در این کشور بودیم. همین موضوع سبب شد تا بنابر اذعان اکثر مراکز تحقیقاتی، آرژانتینی‌ها در همان سال ناچار به تغییر الگوی مصرف و سبد غذایی خود شوند و مصرف محصولات گیاهی را جایگزین فرآورده‌های گوشتی سازند.

پس از شیوع پاندمی کرونا این روند تشدید شد و اکنون، با وجود پایان یافتن کرونا به نقطه اوج خود رسیده است. هفته گذشته، هزاران آرژانتینی در اعتراض به بحران غذایی این کشور به خیابان‌ها آمدند. آنها به درستی معتقدند که کمبود محصولات غذایی در این کشور، بازتابی از مشکلات اقتصادی است که به‌ویژه تحت تاثیر بدهی به صندوق بین‌المللی پول برای آرژانتین ایجاد شده است.

آرژانتینی‌ها ،ارائه راه‌حل‌هایی را برای اشتغال، دستمزد پایین، تورم و مبارزه با گرسنگی و فقر را خواستار شده‌اند اما حداقل تا کنون راهکار ملموسی به آنها ارائه نشده است. هزاران معترض در روزهای اخیر با حمل تابلوهایی با شعارهایی مانند گرسنگی و ریاضت بس است و پرچم آرژانتین، در مقابل مقر ریاست جمهوری تجمع کرده‌اند. اعتراضاتی که پیش‌بینی می‌شود طی ماه‌های آتی نیز ادامه پیدا کند. نکته مهم تر اینکه فراخوان‌های انجام شده در این تجمعات، عمومی بوده و جنبه سیاسی ندارد. کارشناسان اقتصادی در آرژانتین می‌گویند تنها راه حل این بحران، مصالحه صندوق بین‌المللی پول و دولت آرژانتین برسر بدهی‌هاست اما آیا چنین مذاکراتی با صندوق بین‌المللی پول می تواند در نهایت نتیجه بخش باشد؟!