بر اساس تحقیقات گروهی از دانشمندان آمریکایی:
برای نجات جنگل، بهتر است از تراکم درختان کاسته شود
دانشمندان آمریکایی تحقیقی را انجام دادهاند که بر اساس نتایج آن کاستن از تراکم درختان جنگلی میتواند برای رشد سالمتر درختان مفید باشد.
دانشمندان آمریکایی تحقیقی را انجام داده اند که بر اساس نتایج آن کاستن از تراکم تراکم درختان جنگلی میتواند برای رشد سالمتر درختان مفید باشد .
به گزارش ایانا از پایگاه اینترنتی مجله ساینس ، در مناطقی مثل غرب آمریکا، افزایش فزاینده گرما و خشکسالی به معنای آب کمتر برای درختان است به حدی که زمینهای جنگلی از خشکی شکاف میخورد. اکنون دانشمندان دریافتهاند که کم پشت کردن درختان جنگل میتواند باعث پرورش درختانی مقاومتر و با تحمل بیشتر در برابر تغییرات آب و هوایی شود. به علاوه این جنگلهای کم حجم، میتواند همانند جنگلهای متراکم، کربن را از هوا جذب کنند .
اندرو لارسون، پژوهشگر محیط زیست جنگلی در دانشگاه مونتانا در میسولا و نویسنده این تحقیق جدید میگوید: "با این روش هر دو مساله تجزیه کربن و تطابق درختان جنگلی با تغییرات آب و هوایی حل میشود که این یک راهکار برد-برد است ".
درختان همزمان با رشد خود، دی اکسید کربن را به غذا تبدیل میکنند و آن را در برگها، تنه و ریشه خود ذخیره میکنند. جنگلهای آمریکا سالانه بین 10 تا 20 درصد از گازهای منتشر شده را جذب میکنند؛ اما اگر درختان بیش از حد متراکم باشند، بر سر غذا و آب با هم به رقابت میپردازند و درختانِ تحت فشار در برابر کم آبی و هجوم حشرات، آسیبپذیرتر میشوند. قطع کردن برخی درختان، میتواند این رقابت را آسانتر کند و اجازه میدهد درختان باقیمانده رشد بیشتری کنند و سالمتر باقی بمانند. برخی از دانشمندان نگرانند که حذف درختان ممکن است به کاهش ذخیره کربن جنگل منجر شود اما این نگرانیها بیشتر بر اساس مدلها و مطالعات کوتاه مدت استوار است .
دانشمندان برای بررسی این فرضیه، در شمال غرب مونتانا دست به یک آزمایش بلند مدت زدهاند. در سال 1961 مقامات اداره جنگلبانی آمریکا این آزمایش را در یک جنگل جوان آغاز کردند. جنگل به دو قسمت تقسیم شد. در برخی قسمتها تعداد درختان 8 ساله از هزاران درخت در هر هکتار، به 494 درخت در هکتار کاهش داده شد. این درختان دارای تنههایی ضخیم و شاخ و برگ بسیار شدند. بخشهای دیگر جنگل به حال خود رها شد و درختان آن مناطق بلند و با تنههای باریک رشد کردند زیرا بر سر نور با هم رقابت میکردند. این مطالعه اولیه بر مبنای علاقه به تولید سریعتر الوار مبتنی بود. اما دانشمندان در دانشگاه مونتانا یک سوال جدید را مطرح کردند: "تراکم درختان چه تاثیری بر ذخیره کربن می گذارد؟ ".
برای پاسخ به این مساله آنها ارتفاع و قطردرختان و پهنای شاخهها را اندازهگیری کردند تا میزان کربن ذخیره شده را تخمین بزنند. آنها همچنین کربن موجود در سایر گیاهان، درختان خشک شده و گیاهان کف جنگل را هم محاسبه کردند .
نتیجه مطالعات این تیم، در ماه جاری در مجله "مدیریت و محیط زیست جنگلی" منتشر شد که بر اساس آن، میزان کلی کربن در هر دو قسمت جنگل تقریبا برابر بود. بخش متراکم جنگل، درختان بیشتر اما بخش کم تراکم، درختان تنومندتری داشت .
مارک هامون پژوهشگر محیط زیست جنگلی در دانشگاه ایالتی اورگان در کوروالیس که نقشی در این تحقیق نداشته است، میگوید: "تحقیات اندکی درباره سنجش ذخیره کربن تا کنون انجام شده است. تحقیقات بلند مدتی مانند این تحقیق برای اثبات مدلهای آب و هوایی مفید هستند". وی ادامه میدهد که ما به نمونههای بیشتری مانند این تحقیق نیازمندیم .
اما نکته مهم در این روش این است که قطع درختان، قبل از رشد آنها و شروع رقابت بر سر نور و غذا باید اتفاق بیفتد. درختان مسنتر در برابر خشکسالی مقاومترند و پوسته ضخیم آنها نسبت به درختان جوانتر مقاومت بیشتری دارد. همچنین آنها سالمترند و بهتر میتوانند با بیماریها و حشرات مقابله کنند .
با این حال درباره تاثیر این روش بر سایر گونههای زیستی دغدغههایی وجود دارد. در مونتانا خرگوشهای صحرایی در تنه درختان کاجهای جنگلی زندگی میکنند. کم حجم کردن درختان در چنین نواحی میتواند زیستگاه این گونه را کمتر کند که این امر به معنای کاهش یافتن غذای سیاهگوشها است. اما به عقیده لارسون این روش میتواند در مواجهه با تغییرات آب و هوایی رویکرد کارآمدی باشد. وی اضافه میکند: به عقیده من در مدیریت منابع طبیعی، هیچ مسالهای مهمتر از تغییرات آب و هوایی نیست./
ترجمه: محسن حدادی
L-960204-01
دیدگاه تان را بنویسید