سد شفارود، فاتحه ٤٠٠ هکتار جنگل هیرکانی را خواند
اعتماد| سد شفارود، سدی که احداثش در دولت قبل، مصوب شد، قرار است ٣٥٠ هکتار از جنگل‌های هیرکانی را از بین ببرد، درختانی که قدمت‌شان به چند ده میلیون سال می‌رسد و قابل جایگزینی نیستند. اختلاف نظر بر سر تخریب این جنگل‌ها به واسطه احداث سد، تا آنجا میان محیط زیست، سازمان جنگل‌ها و وزارت نیرو پیش رفت که تصمیم نهایی را به معاون اول رییس‌جمهور سپردند. سدی که قرار بود تنها آب شرب منطقه را تامین کند، با تصمیم اسحاق جهانگیری، قرار شد آب کشاورزی و صنعت منطقه را هم تامین کند و منطقه وسیع‌تری از جنگل، زیر آب برود.
چیت‌چیان دستور داد، ارتفاع سد را کم کنید تا وسعت جنگل‌های تخریب شده کاهش یابد، فکر می‌کنم این حرف، تنها به خاطر راضی کردن فعالان محیط زیست بود. این سد بر اساس خواسته هیچ کدام از کارشناسان زیست‌محیطی نیست. آنچه در ابتدا اعلام شد، تخریب صد هکتاری جنگل‌ها برای تامین آب شرب بود، البته این اعداد دایم در حال تغییر است، بعد عدد ٢١٩ هکتار از زمین‌های ملی هم به این عدد برای تامین آب کشاورزی و صنعت اضافه شد. کسی در لزوم تامین آب شرب حرفی ندارد، اما کاش تنها این سد برای تامین آب شرب ساخته می‌شد، آب شرب درحد ٢تا ٣ درصد از حجم آب مصرفی کشور را تشکیل می‌دهد. جلالوندی اعلام کرده بود طرح تایید شده باید ارزیابی زیست محیطی داشته باشد، او همچنین به ایلنا گفته است: باید بدانیم که گزینه نهایی مطرح شده برای این سد، تاییدیه سازمان حفاظت محیط زیست را ندارد. تا آنکه ارزیابی زیست محیطی آن ارایه و تمهیدات لازم اندیشه شود و اگر این گزارش ارزیابی در کمیته ماده ۲ تصویب شد، آن وقت مجوز خواهد گرفت. در گزینه اول بحث درگیری ۳۵۰ هکتار جنگل مطرح بود، اما الان این مقدار کاهش یافته است. ما به وزارت نیرو نامه نوشتیم که گزارش ارزیابی زیست محیطی این سد را تهیه و اثرات آن را هم پیش بینی کنند، البته متولی جنگل، سازمان جنگل‌ها و مراتع است، بنابراین می‌توانند این ایراد قانونی را به ما بگیرند که این مساله به شما چه ربطی دارد، وقتی متولی آن این پروژه را پذیرفته است. اما کهرم، با اشاره به پیش رفتن ٦٠ درصدی این سد گفت: ارزیابی زیست محیطی را وقتی که دارند امکان‌سنجی می‌کنند، انجام می‌دهند. هنگام ارزیابی، یکی از اختیارات سازمان، ممانعت از شروع پروژه است، نه اینکه ٦٠ درصدش انجام شود و بعد دنبال ارزیابی باشند. مثل این است که به مریضی انواع سرم‌ها و داروهای سمی را بدهیم، بعد دنبال نظر دکتر برویم. ارزیابی وقتی انجام می‌شود که هنوز یک کلنگ زده نشده و یک بیل خاک برداشته نشده باشد. این پروژه زمان آقای محمدی‌زاده در ٦ اردیبهشت سال ٨٨ مصوب شد، در واقع فاتحه نزدیک به ٤٠٠ هکتار جنگل‌های هیرکانی منطقه خوانده شد. این یعنی حجمی نزدیک به ٨٠٠ تا زمین فوتبال. تاسف‌مان از این است که وزیر نیرو که حامی محیط زیست است، چطور دارد ادامه می‌دهد. کاش به اندازه همان آب شرب، فقط پیش می‌رفتند. کهرم، با اشاره به کاهش عدد ١٠٠ هکتار به ٩٣ هکتار، گفت: اول گفتند١٠٠ هکتار باید از بین برود، بعد گفتند فقط ٩٣ هکتار از این زمین‌ها زیر آب خواهد رفت. ولی با توجه به سابقه‌ای که از سدهای دیگر داریم، زمین‌های زیادی هم زیر کانال‌ها، پایاب‌ها و مناطق گسترش و تالابی شده سد خواهد رفت. در تمام دنیا مرسوم است که آن رقمی که اینها اعلام می‌کنند، در عمل بیشتر خواهد رفت. مساله کاهش ارتفاع سد به خاطر اینکه آب کمتری بگیرد هم لحاظ نشده. پیش‌بینی ما این است که این عدد، به مراتب فراتر از اینها خواهد رفت. حداقل ١٥ درصد بیشتر از چیزی که اعلام شده خواهد شد. او همچنین به خاصیت خاک نواحی جنگلی اشاره کرد و گفت: خاصیت خاک در نواحی جنگل این است که از خط دریاچه تا صدها متر خیسی زمین منتقل می‌شود. خاک، مثل اسفنج، آب را به خود می‌گیرد و باتلاق می‌شود. شبیه آنچه در سد آسوان مصر دیدیم، دریاچه ٨٠٠ هکتار بود، ولی شاهد گسترش
٢٥ درصد آن بودیم، جریانی که باعث شد مالاریا درآنجا گسترش یابد. این مساله در شفارود هم اتفاق می‌افتد، رطوبت تا صدها متر دورتر از خط دریاچه می‌رود و گیاهان و درختانی که به رطوبت زیاد عادت ندارند، از بین می‌روند و می‌شوند جنگل مخروبه.
دیدگاه تان را بنویسید