آیا می‌توان به منابع تجدیدپذیر آبی اتکا کرد؟

به گزارش ایانا به نقل از یورونیوز، بر اساس تحقیقات جدید، یک چهارم جمعیت جهان با استرس شدید ناشی از کم آبی مواجه هستند. کشورهایی که در معرض بالاترین خطر قرار دارند، سالانه 80 درصد از منابع آب تجدیدپذیر خود را برای آبیاری محصولات کشاورزی، دام، صنعت و نیازهای خانگی استفاده می‌کنند. این آمار در حال حاضر شاید دغدغه زیادی رادر میان ملت‌های دنیا ایجاد نکند اما قطعا نمی‌توان از آن به‌عنوان گزاره‌ای مطلوب یاد کرد!

حتی یک خشکسالی کوتاه مدت می‌تواند کشورهایی که از منابع آبی تجدید پذیر استفاده می‌کنند را در معرض خطر تمام شدن آب قرار دهد یا دولت‌ها برای حفظ آب اندک ذخیره شده‌ای که باقی خواهد ماند، شیرهای آب مصرف‌کنندگان عمومی و منازل را ببندند.

در گزارش موسسه منابع جهانی (WRI) آمده است: "زندگی با این سطح از تنش آبی، زندگی، شغل، امنیت غذایی و انرژی شهروندان بسیاری از کشورهای دنیا را به خطر می‌اندازد."

نویسندگان این گزارش تاکید کرده‌اند که  آب برای تقویت زیرساخت‌های اجتماعی، رشد غذا، تولید برق، حفظ سلامت و برآوردن اهداف آب و هوایی جهان ضروری است. رشد جمعیت، توسعه اقتصادی و تغییرات آب و هوایی همگی بدون مدیریت صحیح منابع، بحران‌های متعددی را در حوزه‌های یاد شده ( که نیاز ضروری بشریت هستند) خلق خواهد کرد. بنابراین، بحران آب تنها معطوف به یک حوزه خاص نبوده و ابعاد گوناگون زندگی بشری و امنیت انسان‌ها و جوامع را به چالش خواهد کشید.

ناسا نیز در یکی از گزارش‌های خود هشدار داده که گرمای زمین فراتر از حد تصور است. سال 2023 میلادی را می‌توان گرم‌ترین سال تاریخ نامید. تغییرات آب و هوایی می‌تواند سبک زندگی و امنیت غذایی جهانی را با خطری جدی مواجه سازد. بدترین مناطق جهان خاورمیانه و شمال آفریقا هستند که 83 درصد از مردم در معرض استرس شدید آبی هستند. انتظار می‌رود این میزان تا سال 2050 به 100 درصد افزایش یابد.

همان‌گونه که آمار و ارقام نشان می‌دهد، بحران کم آبی در جهان جدی است. در چنین شرایطی باید در نحوه استفاده از منابع موجود نیز مدیریت لازم را اعمال کرد تا در آینده‌ای نزدیک، زیرساخت‌های آبی را بتوان در مواجهه با بحران‌های شدیدتر آب و هوایی حفظ کرد. روند تصاعدی این بحران نه تنها از سال‌های گذشته تا کنون قابل مشاهده بوده، بلکه طی سال‌های آتی نیز قابل مشاهده خواهد بود. بنابراین نیاز مبرمی نسبت به تجدید نظر در بسیاری از ساختارهای توزیع آب ( از سوی کشورهای گوناگون دنیا) وجود دارد، خصوصا در کشورهایی که تغییرات آب و هوایی بیش از دیگران منجر به اتلاف یا محدودسازی منابع آبی آنها خواهد شد.