19.3 متر مکعب بر ثانیه برای شرب، صنعت و باغات

به‌دنبال خبرهای منتشر شده در فضای مجازی و برخی رسانه‌های کشور درباره افزایش رهاسازی از زاینده‌رود و ربط دادن این موضوع به طرح‌های انتقال آب بین حوضه‌‌ای، شرکت مدیریت منابع آب ایران توضیح زیر را برای روشن شدن ابعاد مختلف آن ارائه کرد.

به‌گزارش ایانا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت نیرو (پاون)، در توضیح شرکت مدیریت منابع آب ایران آمده است: گروه‌هایی در تلاش هستند مسأله آب در حوضه آبریز زاینده‌رود را به اغراض غیرکارشناسی و نامفید برای شرایط فعلی مدیریت منابع آب کشور بیالایند، و از جمله تلاش شده رهاسازی آب از سد زاینده‌رود، کاری غیرکارشناسی و با مقاصد سیاسی جلوه داده شود.

بر همین اساس، شرکت مدیریت منابع آب ایران دلایل رهاسازی آب اعلام کرد که در خرداد 1397 به‌طور متوسط مقدار 20.8 مترمکعب بر ثانیه آب از سد زاینده‌رود رهاسازی شده است که این مقدار آب رهاسازی شده از سد زاینده‌رود برای مصارف مختلف، در خرداد 1397، «8.4 متر مکعب بر ثانیه برای آب شرب استان اصفهان و سامانه آب شرب کاشان»، «1.4 متر مکعب بر ثانیه برای آب شرب استان یزد»، «0.9 متر مکعب بر ثانیه برای مصارف صنعتی استان اصفهان»، «4.7 متر مکعب بر ثانیه برای حدود 17000 هکتار باغات استان چهارمحال و بختیاری در پایین دست سد زاینده‌رود»، «3.9 متر مکعب بر ثانیه برای حدود 2500 هکتار باغات استان اصفهان در پایین دست سد زاینده‌رود» و «1.5 متر مکعب بر ثانیه تبخیر از مخزن سد زاینده‌رود» در نظر گرفته شده بود. جمع مصارف برای شرب، صنعت و باغات حدود 19.3 متر مکعب بر ثانیه است.

همچنین، محل آبگیری برای انتقال آب شرب استان اصفهان برای تصفیه‌خانه باباشیخ‌علی، در محل چم آسمان دارای فاصله حدود 110 کیلومتری با سد زاینده‌رود می‌باشد و آب در این فاصله از طریق رودخانه منتقل می‌شود. این شیوه انتقال اجازه می‌دهد تا آب از رودخانه برداشت شود. رساندن 10.7 متر مکعب آب به چم آسمان، با توجه به برداشت‌های آب در مسیر رودخانه برای عموماً کشاورزی (که حدود 9 متر مکعب بر ثانیه است)، رهاسازی حدود 21 متر مکعب آب از سد زاینده‌رود ضروری بوده است. اگر این میزان رهاسازی نمی‌شد، تأمین آب استان‌های اصفهان و یزد ناممکن بود.

بر این اساس، رهاسازی به‌طور متوسط 20.8 متر مکعب بر ثانیه آب از سد زاینده‌رود در خرداد 1397  اقدامی برای تخلیه منابع آب سد و بحرانی جلوه دادن وضعیت منابع آب نیست، بلکه ضرورتی است که به دلیل کم‌توجهی مقامات محلی به ممانعت از برداشت‌های آب کشاورزی در مسیر انتقال آب در فاصله سد زاینده‌رود تا چم‌آسمان صورت می‌گیرد.

بدیهی است مشارکت کشاورزان و سایر شهروندان در کاهش مصرف و بالاخص کاهش میزان برداشت‌های آب از رودخانه زاینده‌رود، کاهش رهاسازی آب را امکان‌پذیر خواهد کرد.انتظار می‌رود همه ذی‌نفعان و از جمله فعالان محیط‌زیستی و دغدغه‌مندان منابع آب، در شرایط فعلی، با دقت بسیار بیشتری نسبت به ارزیابی اخبار و اطلاعات درباره مدیریت منابع آب کشور اقدام کنند.