در افق 1404؛
530 هزار هکتار به سطح باغات زیتون اضافه می‌شود
ایانا-کشاورزی: هم اکنون مصرف سرانه این محصول در ایران 160گرم بوده که قرار است تا پایان برنامه پنجم توسعه به 350 گرم برسد.
زیتون می‌تواند یکی از پردرآمدترین محصولات استراتژیکی باشد که در اقلیم مختلف کشور پرورش داده می‌شود. زیتون هم اکنون در 26 استان ایران، کشت می‌شود که از میان آنها پنج استان گیلان، زنجان، گلستان، قزوین و فارس سهم 86 درصدی را در تولید این محصول بر عهده دارند. همین چند وقت پیش بود، وزارت جهاد کشاورزی اعلام کرد که میزان برداشت زیتون در واحد سطح، به سه تن در هکتار رسیده و میزان تولید سالانه روغن زیتون در کشور، هفت هزار تن محاسبه شده.
هم اکنون مصرف سرانه این محصول در ایران 160گرم بوده که قرار است تا پایان برنامه پنجم توسعه به 350 گرم برسد. همچنین حدود 60هزار تن کنسرو زیتون در کشور تولید می‌شود که مصرف سرانه این محصول در ایران 700گرم اعلام شده. کارشناسان این حوزه معتقدند از جمله مشکلات موجود در این زمینه واردات بی‌رویه، نبود بسته‌بندی مناسب، قاچاق، ناکافی بودن صنایع تبدیلی بالا دستی و موجود نبودن سامانه صادراتی است که هنوز برنامه جامعی برای آن در نظر گرفته نشده. البته براساس برنامه‌ریزی‌های وزارت جهاد کشاورزی قرار است تا پایان برنامه پنجم توسعه 85 هزار هکتار و در افق 1404 به میزان 530 هزار هکتار به سطح باغات زیتون کشور اضافه شود.
در این باره احمد بلند نظر عضو شورای ملی زیتون در گفت‌وگو با خبرنگار گروه کشاورزی ایانا می‌گوید: «ایران جایگاه خاصی در راستای محصول زیتون ندارد و شاید هم در انتهای جدول تولیدکنندگان جهانی قرار گرفته. اگر بخواهیم گریزی به دلایل موقعیت پایین ایران در تولید زیتون بزنیم، باید به سال 1372 برگردیم. همان زمانی که توسعه زیتون‌کاری با طرح طوبی آغاز شد و بعد از ده سال با شکست نسبی روبه‌رو و هم اکنون نیز اثر خاصی از آن باقی نمانده. دو دلیل برای شکست طرح مذکور وجود دارد که اولین دلیل شکست این طرح، به عدم تحقیقات کافی در زمینه مکان‌یابی کشت زیتون در رابطه با واریته و ارقامی که باید کشت شود، برمی‌گردد. برای نمونه اگر بخواهیم بر روی گندم مثال بزنیم، باید اینطور طرح کنیم، گندمی که در همدان کشت می‌شود، نمی‌توان در خوزستان کاشت و چنین بی‌نظمی در مورد پرورش زیتون اتفاق افتاد.»
او با اشاره به اینکه ایران صادرات زیتون را خیلی جدی نگرفته، ادامه می‌دهد: «ایران تنها در زمینه کنسرو زیتون خودکفا شده و ورود آن ممنوع است، ولی در این راستا صادرات نداریم، چرا که دانه‌های زیتون ایران کوچک هستند و ایران ارقام دانه درشت ندارد. در مورد روغن زیتون نیز باید اشاره کرد که سالانه حدود 12هزار تن روغن زیتون باید به کشور وارد شود تا سرانه کمِ مصرف روغن زیتون در ایران تامین شود. با اینکه سرانه مصرف روغن زیتون در ایران بسیار کم است، اما باز هم زیتون تولید شده در کشور قادر به تامین همین میزان نیز نیست. »
این عضو شورای زیتون ملی ایران معتقد است که تراز اقلیمی کشور در راستای کشت و پرورش زیتون به طور تقریبی فراهم است و نیروی انسانی کافی و علاقمند نیز در این زمینه وجود دارد. همچنین زمین برای کشت محصول زیتون در کشور به حد کافی موجود است، اما باید اشاره کرد که دو چیز در این راستا مشکل‌آفرین شده که یکی از آنها نبود آب کافی است. اما داستان اینجاست 20سال قبل نیز که اوضاع آب در ایران خیلی بحرانی نبود، نتوانستیم مدیریت کافی برای کشت زیتون انجام دهیم.
او در ادامه می‌افزاید: «متاسفانه ایران به دلیل نداشتن استراتژی پایدار در کشت زیتون، نتوانسته آنطور که باید در کاشت این محصول موفقیت‌آمیز عمل کند.»
دیدگاه تان را بنویسید