باید اتاق فکر بزرگ تشکیل شود

اطهاری در گفت وگو با ایانا، افزود: سیستمی برای مشارکت احزاب دانشگاه‌های مستقل برای پیشبرد اهداف دولت‌ها وجود ندارد بنابراین اجرا شدن این پیشنهادها مستلزم این است که در درجه اول یک اتاق فکر بزرگ که دربرگیرنده نیرو و خرد جامعه باشد تشکیل شود تا پیشنهادهای کارشناسان عملیاتی شود. 

اطهاری که خود یکی از امضاء کنندگان نامه بوده است با تاکید براینکه این یک نامه سرگشاده به کل جامعه و هیئت حاکمه بوده است، به موانع سیاسی برای اجرایی شدن این پیشنهادها اشاره کرد و توضیح داد: هیئت حاکمه یک ائتلاف مسلطی است که افراد آن  تغییر می‌کنند و این ائتلاف بیشتر سیاست‌زده شده است و به نوعی استمرار وضع موجود را دنبال کرده است. بنابراین نیروهای فکری نه تنها از عرصه سیاست که از عرصه دانشگاه‌ها و موسسات دانشگاه‌ها رانده شده‌اند. این اتفاق در دولت قبل شدت بسیار زیادی گرفت و سطح بروکراسی پائین آمد.علاوه براین، کارهای عامه‌پسند هم انجام می‌شود. به عنوان مثال؛ گفته می‌شود بازنشسته‌ها را استخدام نکنید. درحالیکه قبلا نیروهای فکری را بازنشسته کرده‌اند و اینکه اکنون اعلام شده است بازنشسته‌ها را استخدام نکنید یعنی می‌خواهند خودشان را استمرار دهند و  توجه جوانان را جلب کنند. در واقع این ائتلاف مسلط به دلیل اینکه با خودشان معاشرت داشته‌اند، به‌تدریج نیروهای فکری خود را از دست داده‌اند و خودشان را از زوایه‌ای که بیشتر درگیر قدرت بوده‌اند، نقد کرده‌اند نه از زاویه بخردانه کردن سیاست‌ها.

این پژوهشگر توسعه همچنین تاکید کرد: به هر حال تدوین چنین نامه‌ای از سوی کارشناسان که کنار گود بوده‌اند نشان می‌دهد که آنها می‌توانند وارد گود شوند.اما ورود به آن یک شرطی دارد اینکه بتوانند مدلی را تعریف کنند  اما با بکارگیری تک تک افراد به صورت میرزا بنویس امکان‌پذیر نمی‌شود بلکه با آزادی حداقل موسسات پژوهشی و پشتبانی کردن از آنها میسر می‌شود.

اطهاری گفت: طبق قانون اساسی بنا بود پژوهش در کشور پشتیبانی شود در حالی‌که این اتفاق صورت نگرفت و نیروهای جوانی که وارد می‌شوند بعد از مدتی به دلیل اینکه آخر عاقبت نیروهای پژوهشی را می‌بینند، کنار می‌کشند.

او همچنین درباره اقدامات دولت برای رفع مشکلات کشور گفت: بهترین کاری که دولت و هئیت حاکمه باید با هم انجام دهند این است که بودجه‌های پژوهشی به سمت موسسات آزاد پژوهشی هدایت شود. اینکه صرفا حوزه‌ها و بخش‌های خاص و جریان‌های ایدئولوژیک از این بودجه‌ها بهره‌مند شوند درست نیست بلکه این بودجه‌ها باید شامل حال موسسات پژوهشی آزاد هم بشود. علاوه براین؛‌افراد باید به صورت مجامع حزبی و پژوهشی مدل توسعه را با گروه همفکر تدوین کنند.دراین صورت جامعه ایران به مدل توسعه دست می‌یابد نه اینکه هر ائتلاف مسلطی بخواهد  تعدادی از افراد کاربلد را به عنوان میرزابنویس به کار بگیرد.

به گفته اطهاری؛ یکی از کارهایی که دولت باید انجام دهد این است که وام 4 درصدی فناوری را به موسسات پژوهشی اقتصادی و اجتماعی اختصاص دهد تا مدل توسعه سامان پیدا کند. اما این درحالی است که بعد از گذشت 40 سال هنوزمدل توسعه خلق نشده است و  فقط به فناوری توجه شده است. در حالی‌که فکر اصلی، مدل توسعه است که فناوری در آن مدل قرار می‌گیرد.