تغییر وزیر به معنی تغییر راهبرد نیست

آن‌ها که برای آقای مهندس حجتی و در انبوه چالش‌های دو دهه اخیر در بخش کشاورزی، کارنامه قبولی داده‌اند حضور چنین چهره‌هایی را در هر مسند کلانی موجب التیام آسیب‌ها و روند بهبود برای آینده آن بخش می‌دانند. به‌ویژه اگر این مسند کلان، شهرداری تهران باشد. نهادی که در آن از بریزوبپاش‌های عمد و سهو چه بسیار خاطره و پرونده‌های شنیده و وجود دارد. مسندی که مدیرانش کم و بیش و تاکنون با بزرگ‌نمایی خود و گسترش قلمرو، تا توانسته‌اند در برابر توسعه پایدار کشور نامعادله‌ها ساخته‌اند. تهران اما اکنون غولی شده که اداره موفقش تنها در گرو مهار آن تلقی می‌شود. مهاری که سهمی از آن تاکنون بر عهده شوره‌زارهای جنوب و کوه‌های شمالش بوده است، اما غول و در میل هرچه به بزرگ‌تر شدنش و با وجود این مهار دوجانبه اما طی دو دهه گذشته از غرب و شرق عزم به ناکجا گرفته است. جلوس آقای احمدی‌نژاد بر کرسی اجرایی کشور بر دیگر کاربری‌های شهرداری تهران افزود تا جایی که چهره‌ای مانند آقای قالیباف را واداشت که دو بار در زمان تصدی شهرداری، شانس ریاست‌جمهوری خود را و به سودای حمایت از محرومیت 96 درصد مردم کشورمان بیازماید.

اما گزینه این بار شهرداری تهران از جنس دیگری است. آقای حجتی سال‌ها‌ست که با تأکید بر دستیابی به امنیت غذایی پایدار، عملاً رودرروی توسعه بی‌محابای شهری در کشور قرار گرفته و بر رونق روستا پای می‌فشرد. وزیر محجوب و کم‌ادعای جهاد کشاورزی دولت‌های هشتم، یازدهم و دوازده شاید و در صورت تحقق گمانه‌زنی‌ها، عزم بر آن داشته باشد که با مهار بیشتر غول تهران از آن‌سو هم به توسعه پایدار در بخش کشاورزی کشور مبادرت ورزد. حجتی اگر که شهردار بشود بنای ورود به پاستور را ندارد. او در گام اول دغدغه‌اش بهبود شرایط تولیدکنندگان کشاورزی و در دورترهای از تهران است. آن‌ها که اگر با طراوت و شکوفا نباشند بدون تردید انبوه جمعیت شهری کشور هم در خود خواهد فسرد. در حال حاضر بر عهده صاحب‌نظران است که اثرات جابه‌جایی چنین مسئولیتی را برای بخش کشاورزی و در چنین مقطعی رصد کنند. درهرحال اگر این گفته و شنیده‌ها جامه واقعیت بر خود پوشید دولت محترم در انتخاب راهبر آینده بخش کشاورزی باید به‌گونه‌ای عمل کند که چارچوب و سیاست‌های کلان آن و در این سه سال باقی دستخوش سلیقه‌ها قرار نگیرد. به‌هرحال مجلس شورای اسلامی با رأی اعتماد آخرین خود به آقای حجتی و نیز اظهارات اخیر سخنگوی دولت درباره تأیید ایشان، نشانه عزمی جزم برای تداوم طرح‌ها و مقبولیت سیاست‌های کلان اجرایی در بخش کشاورزی و در خلال پنج سال گذشته است. تردیدی نیست که با چنان قرائنی آقای روحانی به معرفی چهره‌ای می‌پردازد که در این سال‌ها کارنامه‌ای از هم‌سویی و همراهی با آقای حجتی را داشته است. الزام به انتخاب گزینه یا گزینه‌های احتمالی برای وزارت جهاد کشاورزی در قالب ادامه سیاست‌های پی‌گرفته حاضر، اجتناب از تکرار و تداوم آزمون‌وخطاهای گذشته است. آزمون‌هایی که معمولاً بنا بر تنوع سلیقه‌ها شکل و هیچ‌گاه برای خطاهای آن حسابرسی صورت نگرفت./