توطئه آب

دیروز در سفرنامه‌ام ثابت کردم لباس، توطئه اروپایی‌هاست. امروز توطئه آبشان را از منظر آب-پلیتیک و ژئوپلیتیک خنثی می‌کنم:

در سفر به خارج فهمیدم این آبی که می‌خوریم عملا داریم می‌ریزیم به آسیاب دشمن. چطور؟ آیا می‌دانستید آبی که پشت‌سر مسافر می‌ریزید عملا توطئه غرب است؟ آنها ‌هزاران‌سال پیش آمدند و تو گوش ساسانیان زمزمه کردند: «اوهوی ‌ای ایرانیان، شما که دائم‌السفرید و کشورگشا و توی هر شهر هم یک زن دارید، لذا اگر پشت‌سر مسافرتان یک کاسه آب بریزید او به سلامت برمی‌گردد».
دیدید؟ اصلا ما همچین رسمی نداشتیم. شما حساب کن دو‌هزار سال، روزی صد‌هزار نفر رفته باشند سفر، با حذف ایام تعطیل و مناسبت‌ها و اعیاد، می‌شود چند کاسه آب؟ بله. می‌شود ٧٣‌میلیارد کاسه آب. آیا در این نشانه نیست؟ ٧٣‌ میلیارد می‌دانید یعنی چندتا رودخانه و دریاچه؟ آیا خیال می‌کنید همین‌طور یلخی خشک‌سالی در ایران به وجود آمد و خارج خیس ماند؟ به این برکت که هر کاسه آب که پشت مسافر می‌ریزید به آسیاب دشمن است. پس نریز ‌ای ایرانی، آب را الکی بیرون نریز.
خارجی‌ها پشت مسافر چه‌کار می‌کنند؟ هیچی. جای آب و آب‌ریزی، توی فیس‌بوک می‌زنند «عالمی تراولینگ تو مقصد فرام مبدأ»، بستگان طرف هم جای آب، لایک می‌ریزند براش.
شما همین آش پشت‌پا را هم ببین، تابلو دسیسه غرب است. هم آش و هم هندوانه چقدر آب مصرف می‌کنند؟ آیا مقرون‌به‌صرفه است؟ نصف آب مملکت خرج‌ آش و آب مسافر می‌شود. بعد می‌گویید چرا خشک‌سالی؟
غرب را آب برداشته. همش باران، همش رودخانه، شرق را چی؟ همش زورخانه.
ایرانی‌ها همش می‌روند سفر، که چی؟ که آب ایران تمام شود. کجا می‌روند؟ غرب که آبروی ایران تمام شود. درحالی‌که غرب هر صدسال یک‌بار یکی را می‌فرستد شرق. مثل مارکوپولو یا این خواهر سوپراستاری که این اواخر آمده بود برای عمل زیبایی پلاستیک به ایران و عمل زیبایی، آیا چیزی جز این است که آب شکم را بکشند و آب ناب تزریق کنند به لب‌ها و گونه‌ها و...؟
پس بر هر ایرانی اصیلی است که با صرفه‌جویی آب غرب را زمین‌گیر کند.
فردا درباره توطئه و دسیسه آب آشامیدنی غرب حرف درشت می‌زنیم.