بهرهبرداری بیش از حد ذخایر ماهیان، امنیت غذایی کشورهای در حال توسعه را تهدید میکند
آینده مبهم آبزیپروری
بهرهبرداری بیش از ظرفیت ماهیان کوچک و تولید پودر ماهی، امنیت غذایی کشورهای در حال توسعه را تهدید میکند.
بهرهبرداری بیش از ظرفیت ماهیان کوچک و تولید پودر ماهی، امنیت غذایی کشورهای در حال توسعه را تهدید میکند.
به گزارش ایانا از لوموند ، در نزدیکی بازار ماهی در سواحل سنگال، زنانی که ماهیهای خالدار، ساردین و ماهی کولی را میفروختند، بیکار شدهاند. این ماهیهای کوچک غذای عمده خانوارهای سنگالی را تشکیل میدهند. اما در سالهای اخیر، کارخانجات تولید آرد از ماهیها در کشورهای کره، روسیه و چین با پرداخت چند سنت بیشتر خریدار عمده این ماهیها از ماهیگیران صنعتی شدهاند.
این کسب و کار، بهطور سنتی بخشی از فعالیت اصلی زنان جامعه سنگال را در حاشیه سواحل تشکیل میدهد، که برای نگه داشتن تغذیه از غذاهای دریایی در داخل کشور ضروری است. اما امروز، حتی زنان قادر به خرید ماهیهای کوچک از ماهیگیران برای فروش نمیشوند و برخی از آنها میگویند گاهی تا یک ماه بیکار هستند.
این یکی از اثرات رونق آبزیپروری است. جمعیت جهان بهطور فزاینده افزایش مییابد و نیاز به پروتئین حیوانی هر روزه بیشتر میشود. بسیاری از کشورها به سمت تولید پودر ماهی و روغن ماهی روی آوردهاند. جمعیت ساردینها در دریاهای آفریقا کاهش مییاید و نقش منبع غذایی را برای ماهی آزاد نروژی، قزل آلای لهستانی، مارماهی چینی و میگوی تایلندی را بازی میکند. همچنین کپورها غذای خوک، سگ، گربه و مرغها در کشورهای صنعتی میشوند.
بین سالهای 2011 تا 2014، یازده واحد خرید ماهیهای کوچک در سواحل سنگال از طرف کارخانجات روسی، چینی و کرهای استقرار یافتهاند. در شهر ساحلی جوال در این منطقه با 40 هزار نفر سکنه، فضای سنگینی در پی بیکاری و از رونق افتادن بازار ماهی حاکم شده است. ماریان تنگو ندای، رییس تشکل غیر دولتی علاقهمندان به اقتصاد میگوید: کارخانه روسی روزانه 46 تن پودر ماهی تولید میکند که این میزان تولید نیاز به 460 هزار تن ماهی در روز دارد، در حالیکه کل میزان صید در این بندر بیش از 200 تن در روز از سال 2010 نیست. ورود ماهی به اسکله به شدت کاهش یافته و نه تنها زنان فروشنده ماهی این شهر بیکار شدهاند، بلکه ورود ماهی به آفریقا نیز کاهش چشمگیر یافته است.
ماهیگیری صنعتی، بهطور گسترده با ناوگانهای بزرگ در آبهای کشورهای آفریقایی در حرکت است و منابع غذایی جمعیتهای ساحلی آفریقا را به خطر میاندازد. این بهرهبرداریهای بیش از ظرفیت در حال تهدید امنیت غذایی آفریقاست.
مجله ماهی و شیلات ، سهشنبه نتایج مطالعهای را از دانشگاه بریتیش کلمبیا منتشر کرد. این مطالعه نشان میدهد که بهطور متوسط بین سالهای 1950 تا 2010، 27 درصد از هر آنچه از صید و ماهیگیری در اسکلهها تخلیه شده (حدود 20 میلیون تن در سال) کاهش یافته و مستقیما برای تولید پودر ماهی و غیره به کارخانجات انتقال یافته است. از این مقدار پودر ماهی 57 درصد، خوراک مزارع خوک 22 درصد و طیور 14 درصد را به خود اختصاص داده است.
برای تامین ماده اولیه این بخش از صنعت، تنها ناوگانهای صنعتی به صید ماهی خالدار پرو (نخستین تولیدکننده پودر ماهی در جهان) محدود نمیشود، در حال حاضر، گونههای جدیدی از ماهیهای دریاها مثل سوف ماهیان و فانوس ماهیان نیز مورد هدف صید در این صنعت قرار گرفتهاند.
بدتر از آن، ناوگانهای ماهیگیری صنعتی دانمارک هستند که در پی صید سخت پوستان کوچک برای تولیدکنندگان روغن ماهی هستند. این سخت پوستان کوچک در اصل منبع غذایی بسیاری از موجودات دریایی هستند.
کارشناس برنامههای WWF ، ارنود گوفیه در این باره میگوید: ماهیگیری صنعتی دیگر کمتر بهدنبال شیلات است. صید غیرقانونی آبزیان کوچک از اعماق دریا برای تولید پودر و روغن ماهی بیثباتترین نوع شیلات است. به عقیده وی این نوع صید مخالف با مدیریت پایدار با برچسب شورای نظارت دریایی است. این شیوه از صید باعث بیثباتی اکوسیستم میشود و آسیب جدی به ذخایر ماهیان وارد میکند.
استفاده نهایی از صید صنعتی و سنتی در جهان، a ) تناژ اسمی b ) درص
فردیک مانش از تیم تحقیقاتی این مطالعه توصیه میکند که برای تامین خوراک خوکها و طیور از منابع گیاهی استفاده شود تا تقاضا برای خرید پروتئین دریایی در این صنعت کاهش یابد.
14 فوریه، بانک جهانی ارزیابی را از سوء مدیریت در منابع شیلات منتشر کرده است. براساس محاسبات کارشناسان در این گزارش، "صید کمتر و بهتر" میتواند دستاوردهایی را بالغ بر 83 میلیارد دلار در جهان همراه داشته باشد. پایان دادن به صید بیرویه نه تنها به ترمیم جمعیت ماهیان کمک میکند، بلکه ارزش صیادی را نیز افزایش میدهد./
ترجمه: شهره صدریخانلو
L-951129-01
دیدگاه تان را بنویسید