آیا گرسنگی در جهان تا سال 2030 مهار می‌شود؟

به گزارش ایانا به نقل از بانک جهانی پدیده های زیادی در تشدید فقر غذایی در جهان موثر هستند. درگیری‌ها و منازعات جهانی، شوک‌های اقتصادی متعدد، شوک‌های اقلیمی ناشی از تغییر آب و هوا از جمله این موارد محسوب می‌شوند. از سال 2015 میلادی، شاهد افزایش مستمر افراد مبتلا به فقر غذایی در جهان هستیم. حتی قبل از اینکه شاهد شیوع پاندمی ( کوید-19) در سال 2020 میلادی و آثار ناشی از آن باشیم، بحران گرسنگی در جهان در حال رشد و تصاعد بود. چنین واقعیات تلخی، دستیابی به هدف توسعه پایدار غذایی در جهان و رسیدن به نقطه‌ای تحت عنوان «گرسنگی صفر»در سال 2013 میلادی را دشوار تر ساخته است.

اگرچه تنها 7 سال تا رسیدن به سال 2030 میلادی و رسیدن به هدف مهمی تحت عنوان ریشه‌کن کردن گرسنگی در جهان فاصله داریم اما بایسته‌هایی که در رسیدن به این هدف لازم است، هنوز عینیت پیدا نکرده است!

علاوه بر عوامل بازدارنده‌ای که در بالا به آنها اشاره شد، افزایش سطح بدهی‌های دولتی، کاهش ارزش پول ملی اکثر کشورهای دنیا، سخت‌تر شدن کلی شرایط و انتظارات مالی، تورم مواد غذایی، افزایش قیمت کود و در نتیجه محصولات کشاورزی، منجر به عدم توانایی کشورهای فقیرتر دنیا در مهار گرسنگی خواهد شد.

جهان باید فورا روش‌هایی را با هدف از بین بردن گرسنگی احصاء و کشف کند که بتواند رسیدن به هدف همگانی ترسیم شده تا سال 2030 میلادی را تضمین کند. اگر داده‌ها و اطلاعات موجود را مبنای تحلیل خود نسبت به آینده قرار دهیم، باید بگوییم که متاسفانه نزدیک به 670 میلیون تومان یعنی 8 درصد جمعیت جهان احتمالا در پایان دهه ( سال 2030 میلادی) با سوء تغذیه مواجه خواهند بود. در اینجا نیاز به یک رویکرد چند وجهی است. مطابق این رویکرد، باید همه بحران‌ها و موانعی که منجر به عدم دسترسی به نقطه هدف یا همان گرسنگی صفر خواهد شد، شناسایی و در خصوص مهار و از بین بردن آنها اقدام شود. مواجهه با گرسنگی در جهان، هم باید در قالب روش‌های کوتاه مدت و هم بلند مدت صورت گیرد.

حمایت اجتماعی انعطاف پذیر، پاسخ مهمی به ناامنی غذایی در جهان به حساب می‌آید. درهمین راستا، همان‌طور که برای رفع نیازهای کوتاه مدت کار می‌کنیم، باید در حال سرمایه‌گذاری برای بهبود انعطاف‌پذیری سیستم غذایی بین‌المللی باشیم. در این معادله، باید تغییرات آب و هوایی و تبعات آنها را نیز مدنظر قرار دهیم. تغییرات آب و هوایی با کند کردن رشد بهره‌وری کشاورزی جهانی بر ثبات سیستم‌های غذایی تأثیر می‌گذارد. در هر حال، پاسخ جمعی به بحران جهانی امنیت غذایی و تغذیه با چالش‌های عظیمی از جمله اقتصاد کلان آسیب‌پذیر بسیاری از کشورها رو به روست. باید برای حل و فصل این چالش‌های کلان نیز مانند چالش‌های مقطعی و خرد چاره اندیشی کرد