دومین نشست کارگروه ملی مقابله با بیابانزایی برگزار شد
به گزارش ایانا، دومین نشست کارگروه ملی مقابله با بیابانزایی، به ریاست مهندس اورنگی و با حضور دبیر اجرایی کنوانسیون جهانی و مسؤول دفتر منطقه آسیا و اقیانوسیه و اعضای کارگروه برگزار شد.
در این جلسه مهندس اورنگی، مرجع ملی کنوانسیون و رییس جلسه، با اشاره به پیشینه تشکیل کنوانسیون و تاکید بر اینکه بروز مشکلات زیست محیطی در یک نقطه از جهان ممکن است تمامی کره زمین را تحت تاثیر قرار دهد گفت: توسعه پایدار مناطق خشک و نیمه خشک و امکان مقابله با بیابانزایی در گرو حفاظت و مدیریت بهینه منابع طبیعی موجود است و می توان باور داشت حفظ سرزمین، تنها راه پایداری توسعه است.
رییس سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور با ارائه گزارشی، ایجاد 2 میلیون هکتار جنگل کاری در مناطق بیابانی، کنترل فرسایش بادی و جلوگیری از هجوم ماسه های روان به شهر ها و روستاهای حاشیه مناطق کویری، ساماندهی مدیریت و بهره برداری مراتع، حفظ خاک در حوزه های بحرانی آبخیز و تقویت تشکل های مردم نهاد و جوامع محلی را از جمله اهم اقدامات انجام گرفته در نیم قرن گذشته برای حفاظت و توسعه عرصه های منابع طبیعی ذکر کرد و افزود: در طول سنوات اخیر فعالیت های چشمگیری در جهت اجرای مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی و استفاده پایدار از سرزمین در کشور صورت گرفته که از آن جمله می توان به تدوین سیاست های ملی مقابله با بیابانزایی، تدوین برنامه اقدام و تشکیل کارگروه ملی مقابله با بیابانزایی به عنوان ساختار رسمی هماهنگ کننده دست اندرکاران مدیریت سرزمین اشاره نمود.
مرجع ملی کنوانسیون مقابله با بیابانزایی همچنین از لحاظ شدن بسیاری از مفاد کنوانسیون در متن برنامه ریزی های کشور به ویژه در قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران خبر داد و برنامه توجه به مدیریت جامع و یکپارچه سرزمین در حوزه های آبخیز، برنامه ملی ارتقا دانش و آگاهی های زیست محیطی و نیز استقرار سیتم های ملی ارزیابی اهداف توسعه و سنجش تخریب سرزمین را به عنوان بخشی از این موارد نام برد.
مهندس اورنگی اقدامات انجام گرفته در سطح ملی در زمینه های مختلف سیاستگذاری، برنامه ریزی و اجرا نمایانگر عزم جمهوری اسلامی ایران در تحقق اهداف مقابله با تخریب سرزمین دانست و بر مشارکت کلیه دستگاه های تاثیرگذلر اجرایی، تحقیقاتی، آموزشی و اطلاع رسانی و تشکل های مردم نهاد در دستیابی به اهداف جامع حفظ سرزمین در چارچوب کنوانسیون تاکید کرد.
مرجع ملی کنوانسیون مقابله با بیابانزایی همچنین به پدیده ریزگرد و آثار زیانبار و روند فزاینده آن در دهه اخیر اشاره و تصریح کرد: در این ارتباط اگرچه اقدامات گسترده ای در جهت رفع خلاهای تحقیقاتی و همکاری های دو و چندجانبه با کشورهای همسایه انجام گرفته لیکن انجام اقدامات مؤثر و کارآمد در این ارتباط نیازمند بهره برداری از قابلیت های علمی و تحقیقاتی منابع مالی و مشارکت موثر تمامی کشورهای درگیر می باشد. ما اعتقاد داریم که کنوانسیون مقابله با بیابانزایی به عنوان مهمترین نهاد قانونی مرتبط با مسائل مقابله با بیابانزایی و کاهش اثرات خشکسالی، از جایگاه حقوق بین الملل می تواند نقش مؤثری در این ارتباط ایفا کند.
دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابانزایی ملل متحد نیز در این نشست با اشاره به ترکیب اعضای کارگروه متشکل از دستگاه های برنامه ریزی، اجرایی و نظارتی گفت: ترکیب کارگروه نویدبخش اجرای موفق برنامه ها و جلوگیری از تخریب سرزمین و نه تنها جلوگیری بلکه احیای عرصه های تخریب یافته است.
لوک ناکاجا جمهوری اسلامی ایران را کشوری با سابقه بیش از سه هزار سال در مدیریت خشکسالی و مقابله با بیابانزایی خواند و یکی از چالش های جهانی که در ارتباط با مدیریت اراضی خشک وجود دارد را درک اشتباه از خاک و منابع سرزمینی در بین برنامه ریزان و عامه مردم دانست و گفت: این نیاز به شدت احساس می شود که افزایش آگاهی های عمومی با تکیه بر نمونه های موفق به این مقوله اهمیت بیشتری بدهیم و رویکرد هم افزایی اعضای متعاهد کنوانسیون جهانی مقابله با بیابانزایی در راستای اهداف آن ضروری است.
دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابانزایی ملل متحد با تاکید بر اینکه هزینه های عدم اقدام در برابر هزینه اقدام برای اجرایی شدن اهداف کنوانسیون قابل مقایسه نیست خواستار تدوین ارقام و انجام محاسبات جهت توجیه و ارزشگذاری اقتصادی عرصه های منابع طبیعی شد و افزود: اگر با عدد و رقم، سال پایه انجام اقدامات حفاظت و توسعه سرزمینی را با سال انتهایی پروژه که دستاوردهای عملی حاصل شده است مقایسه کنیم و دستاوردهای حاصله را با نتایج زیانباری که در صورت عدم اجرای پروژه بروز می کرد به صورت ارزش اقتصادی به مراجع برنامه و بودجه و تصمیم گیر ارائه بدهیم اهمیت کار ما مشخص می شود.
لوک ناکاجا با تاکید بر افق 2030 کنوانسیون جهانی در به صفر رساندن تخریب سرزمین تاکید کرد: در برخی کشورها انجام اقدامات موفق مقابله با بیابانزایی، افزایش 7 برابری GDP آن کشورها را سبب شده است.
دیدگاه تان را بنویسید