درک اهمیت کشاورزی در "بودن" آن نیست، در "نبودنش" است!

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا)، مشاور انجمن صنایع لبنی پاستوریزه ایران که از سخنرانان به نام حوزه صنعت غذا به‌ویژه شیر است، در جشنواره تقدیر از شرکت‌های برتر صنایع غذایی به انتخاب مصرف‌کنندگان که در اتاق بازرگانی ایران برگزار شد، با بیان اینکه اهمیت خطیر بخش کشاورزی و صنایع غذایی را نباید در بودن آن اندازه‌گیری کرد تا بهتر بتوان به جایگاه خطیر آن پی برد، گفت: کافیست که یک لحظه چشم‌ها را ببندید و تصور کنید که یک روز نان حاصل از گندم نباشد و بعد عمق فاجعه را تصور کنیم!

حسین چمنی در ادامه تشریح تبعات چنین فاجعه‌ای برای امنیت اجتماعی کشور افزود: در این شرایط مشکلات اجتماعی وخیمی برای کشور بروز می‌کند که قطعاً خوشایند نخواهد بود، اما حال تصور کنید که اگر کارخانه‌های خودروسازی تعطیل شوند، منجر به جنبش‌های اجتماعی اعتراضی گسترده ناشی از گرسنگی میلیون‌ها شهروند نمی‌شود.

وی با بیان اینکه میلیون‌ها سال زندگی بدون نفت و خودرو بوده است، اما بدون غذا زندگی دستخوش بحران نمی‌شود، خاطرنشان کرد: امید می‌رود نگاه به جایگاه درست برنامه‌ریزی در نگرش به اهمیت غذا در مقوله برنامه‌ریزی‌ها جدی دیده شود، نکته‌ای که به نگرش‌های مدیریتی بنگاه‌ها و دولتی اتکا دارد.

لزوم استقرار نگاه تدبیر و امید به جای تهدید و تعزیر

مشاور انجمن صنایع لبنی پاستوریزه ایران با بیان اینکه عوامل بیرونی محدودکننده صنعت غذا بسیار بیشتر از عوامل درون صنعت است، اظهارامیدواری کرد تا نگاه تهدید و تعزیر در دولت جدید، به تدبیر و امید تغییر یابد و مباحث کارشناسی پیگیری شود.

چمنی این مشکلات را ناشی از نگاه بیمارمحور ما دانست که برای بیماری حاضر به هزینه‌های هنگفت هستیم، اما برای پیشگیری و جلوگیری از 70 درصد بیماری‌های موجود که ناشی از سبک تغذیه نادرست است، هیچ برنامه‌ای نداریم.

وی با بیان اینکه روزانه یک‌هزار نفر در ایران می‌میرند که 50 درصد آن هم به‌دلیل سکته قلبی است، ادامه داد: این سکته‌ها نیز به‌صورت عمده ناشی از تغذیه نادرست است.

چمنی تصریح کرد: اگر نگاه بیمارمحور نباشد، مدیران بانک‌ها برای ارائه تسهیلات به جای اینکه یک واردکننده دارو را تحویل بگیرند، برای کشاورز و دامدار یا مدیر کارخانه صنایع غذایی به پا می‌خیزند و از او پذیرایی جانانه هم می‌کنند.

وی با بیان اینکه از اتخاذ سیاست‌های خطا، در کوتاه‌مدت و بلندمدت هم صنعت آزار می‌بیند و هم مردم، یادآور شد: نتایج این سیاست‌ها تا سال‌ها در جامعه باقی می‌ماند.

مشاور انجمن صنایع لبنی پاستوریزه ایران تبعات سیاست‌های اشتباهی در حوزه صنعت شیر را مصداق بارز و مستند نبود برنامه‌های سلامت‌محورانه در نظام تصمیم‌گیری صنعت غذا برشمرد و تأکید کرد: این در حالی است که شیر با تولید هشت میلیون تن و گردش مالی 24 هزار میلیارد تومان می‌تواند به لحاظ ارزش اقتصادی با نفت تنه بزند، کمااینکه بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌ها حدود چهار میلیون پیشه دائمی و غیردائمی در این حوزه ایجاد شده است.

چمنی در ادامه ارائه حساب و کتاب‌های دقیق خود از وضعیت حاکم بر صنعت شیر کشور اظهار داشت: اگر ارزش ایجاد هر شغل 50 تا هفتاد میلیون تومان محاسبه شود، رقمی نجومی می‌شود.

وی با بیان اینکه متأثر از سیاست‌های غلط اعمال‌شده صنعت شیر و دامداری‌ها از سود مشروع محروم ماندند و متعاقباً با سود متوسط 1.5 درصد در این صنعت سرمایه‌های فراری شد و در خوشبینانه‌ترین حالت سرمایه جدیدی به این حوزه وارد نشد، گفت: برخی شرکت‌های لبنی هم که من نام آنها را نمی‌برم در سال 91 حساب‌های خود را در بورس اوراق بهادار بستند.

تاوان‌های سنگین سیاست‌های غلط

این فعال حوزه صنعت شیر با بیان اینکه سیاست‌های غلط اعمال‌شده باعث شد تا میزان مبتلایان پوکی استخوان بین سال 80 تا 90 در جمعیت بالای 50 سال از 15 درصد به 33 درصد و 0.9 درصد افزایش یافته است، افزود: این در حالی است که متأثر از شکستگی استخوان 50 درصد مبتلایان پوکی استخوان در اثر شکستگی فوت می‌کنند که آمار تکان‌دهنده‌ای است.

چمنی با بیان اینکه به گواه مرضیه دستجردی، وزیر اسبق بهداشت، از هر سه زن ایرانی زیر 50 سال یک نفر دچار عارضه پوکی استخوان است، خاطرنشان کرد: در حال حاضر دو میلیون زن ایرانی در این مقطع سنی در معرض شکستگی قرار دارند که تهدید بزرگی برای جمعیت ما محسوب می‌شود.

وی با بیان اینکه سالمندان ایران 20 سال زودتر از سالمندان کشورهای دارای مصرف سرانه بالای شیر زمین‌گیر می‌شوند، ادامه داد: با توجه به رشد سریع جمعیت سالمندان در ایران و روند کنونی افزایش تعداد مبتلایان به پوکی استخوان، در سال‌های آینده، شاهد اضافه شدن معضل زمین‌گیری هم به معضل پیری جمعیت نیز خواهیم بود!

چمنی با حساب و کتاب سرانگشتی دیگری پیرامون هزینه‌های هنگفت ترمیم حداقل دو دندان پوسیده برای هر ایرانی -در خوشبینانه‌ترین محاسبه ممکن- تصریح کرد: با احتساب جمعیت 75 میلیونی و هزینه 200 هزار تومانی هر ترمیم ساده، حداقل هزینه تحمیلی برای مردم کشور و سیستم درمان به 30 هزار میلیارد تومان می‌رسد که رقم قابل توجهی است./

F-930303-01