فریاد عدالت بر سفره جهانی انسان؛
غذا «حق» است نه «امتیاز»
تهران- ایانا- «روز جهانی غذا» یادآوری است بر یکی از اساسی‌ترین حقوق بشر؛ حق برخورداری از غذای کافی، سالم و ایمن. در جهانی که تولید و فناوری در اوج است، هنوز میلیون‌ها انسان از گرسنگی رنج می‌برند و میلیاردها تُن غذا نابود می‌شود. این بحران، نه کمبود غذا، که نشانه بی‌عدالتی و ضعف مدیریت جهانی است.
امروز شانزدهم اکتبر، «روز جهانی غذا» فرا رسیده است؛ روزی برای اندیشیدن دوباره به یکی از بنیادی‌ترین حقوق بشر: حق دسترسی به غذای کافی، مغذی و ایمن.
این روز تنها یادآوری تقویمی نیست، بلکه فراخوانی جدی است برای بیدار شدن وجدان جمعی در برابر بی‌عدالتی عمیقی که در سفره جهانی انسان‌ها جاری است.
در عصری که فناوری‌های نوین و ظرفیت‌های تولید به نقطه‌ای بی‌سابقه رسیده‌اند، شاهد تناقضی دردناکیم: میلیون‌ها انسان در سایه فقر، جنگ و نابرابری با گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کنند، در حالی که میلیاردها تُن غذا در هر سال، در مسیر تولید، توزیع و مصرف از بین می‌رود.
این، بحران غذا نیست؛ بحران عدالت و مدیریت است.
غذا؛ حقی انسانی، نه کالایی طبقاتی
فعالان رسانه‌ای و اجتماعی، مسئولیت دارند تا سیاست‌ها و ساختارهایی را که غذا را از جایگاه «حق برابر انسانی» به «امتیازی طبقاتی» تنزل می‌دهند، به چالش بکشند.
امنیت غذایی باید در صدر اولویت‌های ملی و جهانی قرار گیرد و پیوندی استوار با پایداری محیط زیست، مدیریت منابع آب، و توسعه روستایی برقرار کند.
انقلاب در مزرعه؛ از «خرید تضمینی» تا «پایداری واقعی»
راه رهایی از بحران‌های کنونی، افزایش بی‌محابای تولید نیست، بلکه گذار به کشاورزی پایدار، دانایی‌محور و عدالت‌محور است. در این مسیر باید:
ضایعات را کاهش دهیم: هر تکه نان دور‌ریخته، هدررفت آب، انرژی و رنج کشاورز است.
تولید بومی و تعاونی‌ها را تقویت کنیم: توسعه تعاونی‌های روستایی و حمایت از کشاورزان خرد، راهی برای کوتاه‌سازی زنجیره تأمین، حذف واسطه‌گری زیان‌بار و تضمین سهم عادلانه تولیدکننده است.
الگوی کشت را اصلاح کنیم: جهت‌گیری علمی و اقلیمی در کشت محصولات، راهی برای سازگاری با منابع محدود و افزایش ارزش غذایی محصولات است.
رسانه؛ میدان شفافیت و آگاهی
وظیفه رسانه در این روز فراتر از اطلاع‌رسانی است؛ رسانه باید چشم بیدار جامعه و زبان مطالبه‌گر عدالت غذایی باشد.
رسانه می‌تواند صدای کشاورزان را به گوش تصمیم‌سازان برساند، مردم را در مسیر انتخاب آگاهانه‌تر و مصرف مسئولانه‌تر هدایت کند، و چهره پنهان نابرابری در نظام توزیع غذا را آشکار سازد.
در پایان، روز جهانی غذا فرصتی است برای بازنگری در رابطه ما با زمین، زحمت کشاورز و نان سفره‌مان.
اگر از مصرف‌کننده صرف به شهروندی آگاه و مسئول تبدیل شویم، می‌توانیم سهم خود را در تحقق جهانی بدون گرسنگی ایفا کنیم.
آینده‌ای که در آن، غذای سالم و کافی نه رؤیایی دست‌نیافتنی، بلکه حق مسلم هر انسان بر روی این خاک باشد.
مهیار کاردر نوری؛ فعال رسانه‌ای و اجتماعی
دیدگاه تان را بنویسید