روایت جهادگران بی‌ادعا و عهدی برای امروز

در آستانه برگزاری یادواره سرداران و شهدای سنگرساز بی‌سنگر آذربایجان شرقی، دل بی‌اختیار به سال‌هایی پرمی‌کشد که مردانی با دستان پینه‌بسته و دل‌هایی سرشار از عشق به انقلاب و امام، در خط مقدم جهاد و شهادت ایستادند و با خون خود، تاریخ این سرزمین را نوشتند. مردانی که نه نظامی بودند و نه سپاهی، اما در میانه آتش و خون، سنگر می‌ساختند؛ برای آن‌که رزمندگان اسلام مجال پایداری پیدا کنند. مردانی که جان خود را بی‌هیچ سپری، سپر کردند و با توکل و ایمان، شهادت را در آغوش گرفتند.

یادواره‌ سرداران و شهدای سنگرساز بی‌سنگر، صرفاً یک مراسم نیست؛ این رویداد تجدید عهدی است با خون پاک سردارانی چون شهید محمدحسن کسایی و مهندس شهید بهروز پورشریفی که در دل باتلاق‌ها و زیر آتش دشمن، پایه‌های پیروزی را بنا نهادند.

هنوز حماسه‌های ماندگاری چون پل بعثت و پل خیبر در خاطرمان زنده است؛ آن‌جا که جهادگران، بی‌وقفه و در سخت‌ترین شرایط، راهی به قلب دشمن گشودند. چه کسی می‌تواند آن لحظه‌ها را روایت کند که مهندس جهادگر، با دست‌هایی خاکی و صورتی آفتاب‌سوخته، زیر نور مهتاب پل می‌ساخت؛ پلی که نه فقط مسیر رزم، که مسیر عزت یک ملت بود.

شهدای جهاد سازندگی، جوانانی مؤمن و عاشق خدمت بودند که از دفاتر ساده جهاد، رهسپار میدان‌های مین و خمپاره شدند. جهاد در آن روزها، فقط یک نهاد عمرانی نبود؛ مدرسه‌ای بود برای ساختن مردانی که با ابزارهای ساده و دل‌هایی روشن، معماری مقاومت را رقم زدند. آن‌ها در خطوط مقدم، زیر آتش مستقیم دشمن، جاده ساختند، پل زدند، خاکریز بالا کشیدند و بی‌ادعا پر کشیدند.

برگزاری این یادواره، تنها ادای احترام نیست؛ بازخوانی روحیه‌ای است که امروز نیز باید در تار و پود جامعه جاری باشد. نسلی که امروز بار تولید، امنیت غذایی و توسعه کشور را به دوش می‌کشد، باید بداند امنیت و پیشرفت امروز، مدیون کسانی است که بی‌نام‌ونشان، جان بر کف نهادند و رفتند.

برای ما که امروز در سنگر جهاد کشاورزی ایستاده‌ایم، این یادواره فرصتی است برای زنده‌نگه‌داشتن آن روحیه ایثار و اخلاص. ما وارثان نسلی هستیم که معنای جهاد را با جان خویش تفسیر کردند. امروز نیز، جهاد ادامه دارد؛ هرچند در عرصه تولید و خودکفایی، اما با همان جوهره و باور.

در آستانه این یادواره، با دلی سرشار از احترام و ارادت، سر تعظیم فرود می‌آوریم در برابر عظمت شهدای بی‌سنگر. عهد می‌بندیم که راه‌شان را، در مسیر جهاد امروز، با قدرت و اخلاص ادامه دهیم. باشد که در پیشگاه آنان و خدای شهیدان، روسفید بمانیم.