رئیس مرکز تحقیقات شیلاتی آب‌های دور:
۷۰۰ تن حلزون دریایی به ارزش هر کیلو چهار تا پنج دلار از سیستان و بلوچستان صادر شد
تهران- ایانا- رئیس مرکز تحقیقات شیلاتی آب‌های دور چابهار، گفت: این مرکز به دو دستاورد مهم در حوزه شیلات شامل مدیریت صید و صادرات حلزون دریایی و تولید نشای جلبک به روش کشت بافت رسیده که این دستاوردها زمینه‌ساز توسعه دانش، حفظ ذخایر ژنتیکی و ایجاد بازارهای جدید برای آبزیان جنوب کشور است.
به گزارش ایانا درنشست خبری گردهمایی سالانه موسسه تحقیقات علوم شیلاتی که باحضور رئیس و معاونین منوسسه و روسای مراکز و پژوهشکده‌ها روز سه‌شنبه ۲۹ مهرماه برگزار شد، اشکان اژدری با بیان این‌که چابهار تنها بندر اقیانوسی کشور بوده و مرکز تحقیقات شیلاتی آب‌های دور با رسالت مطالعه از ساحل تا قلب اقیانوس هند فعالیت می‌کند، گفت: تن‌ماهیان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های شیلاتی کشور، از حوزه غرب اقیانوس هند توسط صیادان سیستان و بلوچستان برای کشور صید می‌شود.
رئیس مرکز تحقیقات شیلاتی آب‌های دور چابهار با اشاره به مطالعات این مرکز بر روی حلزون دریایی، به‌عنوان یک صدف شکم‌پا از گروه نرم‌تنان، افزود: این آبزی گرچه از منظر شرعی مصرف غذایی ندارد، اما در دنیا به‌عنوان یک محصول شیلاتی باارزش شناخته شده و پوسته آن منبع غنی از کربنات کلسیم در مقیاس نانو است که در صنایع مختلف از جمله پزشکی کاربرد دارد.
اژدری با بیان این‌که به دلیل نبود مصرف عمومی، صیادان انگیزه‌ای برای برداشت این آبزی نداشتند؛ افزود: اما با شکل‌گیری بازار جدید، جذابیت صید افزایش یافت.
وی ادامه داد: از آنجا که طبق قانون حفاظت و بهره‌برداری از منابع دریایی، هرگونه برداشت باید با مطالعه مؤسسه تحقیقات شیلات کشور همراه باشد، همکاران ما مطالعه‌ای جامع برای تعیین شرایط مکانی و زمانی برداشت انجام دادند تا از بهره‌برداری پایدار اطمینان حاصل شود.
اژدری با توضیح این‌که در اصول ارزیابی ذخایر آبزیان، شاخصی به نام «محصول پایدار برداشت» (MSY) وجود دارد که میزان مجاز صید از هر زیستگاه را مشخص می‌کند؛ اظهار داشت: این شاخص برای سواحل سیستان و بلوچستان تعیین شده و ادامه کار در استان هرمزگان در حال انجام است؛ نتیجه این اقدام صادرات رسمی حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ تن حلزون دریایی از استان سیستان و بلوچستان با قیمت جهانی ۴ تا ۵ دلار به ازای هر کیلوگرم در سال گذشته بوده است.
رئیس مرکز تحقیقات شیلاتی آب‌های دور با اشاره به موضوع جلبک‌های دریایی به‌عنوان یکی از محورهای سرمایه‌گذاری سازمان شیلات، گفت: اما سرمایه‌گذاران با چالش تأمین ماده اولیه مواجه بودند؛ همکاران ما با الهام از کشاورزی و روش‌های تولید نشا، با همکاری مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور، موفق شدند تولید نشای جلبک را به روش کشت بافت و هاگ‌زایی انجام دهند.
وی خاطرنشان کرد: با این اقدام علاوه بر فراهم آمدن دانش فنی برای بهره‌برداران بومی در استان سیستان و بلوچستان و کمک به حفظ ذخایر ژنتیکی جلبکان، این دانش خود زمینه‌ساز ایجاد مراکز تکثیر و تولید نشای جلبک در کشور خواهد بود.
اژدری توضیح داد: جلبک‌ها به دو گروه کلی ماکرو (بزرگ) و میکرو (ریز) تقسیم می‌شوند؛ میکروها تک‌سلولی و فتوسنتزکننده و ماکروها که با نام عامیانه «سی‌ویت» یا «علف‌های هرز دریا» شناخته می‌شدند، در واقع «گل‌های دریا» هستند به همین دلیل سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) در سال ۲۰۰۹ این نام‌گذاری را اصلاح کرد تا ارزش زیست‌محیطی، غذایی و دارویی این موجودات مورد تأکید قرار گیرد.
وی با بیان این‌که جلبک‌ها بر اساس عمق و نفوذ نور در دریا به سه رنگ سبز، قهوه‌ای و قرمز تقسیم شده و جلبک‌های سبز نزدیک ساحل، قهوه‌ای در میانه و قرمز در عمق بیشتر رشد می‌کنند؛ افزود: مرکز تحقیقات شیلاتی آب‌های دور کار خود را با جلبک سبز یا کاهوی دریایی آغاز کرد، چراکه این جلبک علاوه بر مصرف صنعتی، مصرف خوراکی انسانی نیز دارد؛ جلبکی که پایه بسیاری از محصولات غذایی دریایی از جمله سوشی است، همان جلبکی که اکنون ما در چابهار نشای آن را تولید کرده‌ایم.
اژدری خاطرنشان کرد: امید است با بهره‌گیری از این دانش و تعامل با سرمایه‌گذاران، جلبک دریایی به‌عنوان یک محصول جدید شیلاتی در سواحل جنوب کشور معرفی شود و زمینه اشتغال و توسعه پایدار را فراهم کند.
خبرنگار: شهرزاد مسعودی
دیدگاه تان را بنویسید