بویِ خوشِ دسترنج؛ نغمه‌ نان و کیوی

تهران-ایانا- نگاهش به جلوست؛ به همان‌جا که ثمره‌ ماه‌ها انتظار، قرار است برکتی شود بر سر سفره. سبد سنگین است و قامت کمی خمیده، اما در عمقِ هر قدمش، نغمه‌ای از رضایت شنیده می‌شود. او می‌داند که هر دانه از این میوه‌ها، پاداشِ دستانی است که با خاک رفیق بوده‌اند.

وارد باغ کیوی که می‌شویم، چشممان به صحنه‌ای پرجنب‌وجوش می‌افتد؛ گروهی از کارگران با دقت و سرعت، سبدهای پر از کیوی را بارگیری می‌کنند. در ورودی باغ، ماشین‌های باربری آماده‌اند، هرکدام منتظرند که سبدها را بر پشت خود حمل کنند. کارگران دیگر، فورقون به دست، از زیر شاخه‌های به هم پیچیده‌ کیوی، میوه‌ها را بیرون می‌آورند و با مهارت هر سبد را به سمت ماشین‌ها هدایت می‌کنند.

قدم‌به‌قدم که جلوتر می‌رویم، صحنه‌ای دیگر نمایان می‌شود؛ مردان و زنان در کنار هم، با ظرافت و حوصله، کیوی‌ها را از شاخه جدا می‌کنند و در سبدها می‌گذارند. هیچ شتابی در کار نیست، همه چیز با نظم و هماهنگی پیش می‌رود؛ انگار هر حرکت، بخشی از یک نقشه بزرگ است.

پس از بارگیری، سبدها راهی سورتینگ می‌شوند. در اینجا، زنان با دقت و مهارت میوه‌ها را ریز و درشت جدا می‌کنند، برگ‌ها و شاخه‌ها را پاکسازی می‌کنند تا تنها کیوی‌های سالم باقی بماند. سپس کارگران مرد، سبدهای مرتب شده را روی هم می‌چینند و ماشین‌های مکانیزه، آن‌ها را به دستگاه‌های بسته‌بندی می‌برد.

در مرحله بسته‌بندی، کیوی‌ها دوباره ریز و درشت می‌شود و با برندها و رنگ‌های مخصوص دسته‌بندی می‌شود؛ هر رنگ نشان‌دهنده مقصدی خاص است. کیوی‌های آماده شده برای صادرات، راهی کشورهای هند و چین می‌شود.

در نهایت، کیوی‌ها به سردخانه منتقل می‌شود، جایی که در محیطی کنترل‌شده نگهداری می‌شود تا زمان ارسال به کشورهای مقصد فرا برسد. این فرآیند، همانند فرشی است که هر گره‌اش با دقت زده می‌شود؛ هر حرکت، هر سبد، هر رنگ و هر مرحله، بخشی از یک طرح بزرگ است که در نهایت محصولی سالم و مرتب را به دست مصرف‌کننده در دوردست‌ترین نقطه جهان می‌رساند.

 گزارش تصویری

گزارش و عکس،  فهیمه خواهی