روابط‌عمومی الهام‌بخش

روابط‌عمومی الهام‌بخش

تهران- ایانا- وقتی برای مردم ایران کار می‌کنیم، روابط عمومی‌ و ارتباطات دیگر فقط یک روز خاص نیست، همه روزها متعلق ماست؛ شاید همه ما در هر جایی که خدمت می کنیم، مثل روابط عمومی‌چی‌ها «الهام‌بخش» هستیم.

سید سجاد حسینی

مشاور وزیر و رئیس مرکز روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت جهاد کشاورزی 

 

ساعت کار همه اصناف و مشاغل و بخش‌ها به هر دلیلی تغییر می‌کند، کم و محدود می‌شود؛ تعطیلات و مرخصی هم دارند، اما روابط‌عمومی‌ها ساعت کارشان ٢۴ ساعته و همیشگی است؛ گاهی هم بیشتر؛ تا پاسی از شب؛ نوروز و تابستان و زمستان که هیچ، گرما و سیل و زلزله و جنگ و کرونا هم ندارد.

حتی وقتی ساعت کار همه محدود می‌شود و دورکار می‌شوند، روابط عمومی‌‌ها نزدیک‌تر از همیشه و بیشتر از همیشه در صحنه حاضرند، همیشه و همه‌جا پای کارند، گاهی باید جوابیه‌ای حتی نیمه شب وسط روز تعطیل که به هیچ مسوولی دسترسی هم نباشد، آماده شود؛ یا برنامه‌ای هماهنگ کنند، محتوایی را تولید کنندف تاییدیه بگیرند و با شرایط سخت اینترنت منتشر کنند.

روابط‌عمومی‌ها زودتر از همه موهایشان سپید می‌شود، بیشتر از همه دغدغه منشور و آرمان‌های سازمان‌شان را دارند؛ بهتر از همه درخور منزلت و جایگاه مجموعه خود محتوای تبیینی و اقناعی تولید می‌کنند. 

روابط‌عمومی‌ها اولین سنگر نبرد و آخرین خاکریز دفاع هستند، در بحبوحه نبرد، ارتباط موثر در خونشان است، ذاتشان با تعامل و گفت‌وگو و ارتباط عجین است، فرق میان هجمه و حمله و تهدید و راهبردهای متنوع آن را خوب می‌شناسند؛ اساتید مدیریت چالش، ریسک و بحران هستند؛روابط عمومی‌ها را می‌توان نماد «شکیبایی» و «متانت» سازمان‌شان معرفی کرد.

جایی که سازمان درگیر مسأله و بحران است و می‌طلبد همه اجزا و ارکان سازمان پای کار باشند؛ دقیقا در همان جلسه مدیریتی که برای عبور و حل مسأله تشکیل شده، تصویر خبرنگاری که دقیق می‌نویسد، عکاسی که هنرمندانه شاتر می‌زند؛ فیلمبرداری که عاقلانه زوم می‌کند و البته یک تیم پشتیبان قدرتمند در پشت صحنه در واحد روابط عمومی، یکی تدوین می‌کند و یکی منتشر می‌کند، همه در تکاپو هستند اخبار و اطلاعات را به هنگام به مخاطب برسانند، روابط‌عمومی «الگویی تحسین برانگیز» است.  

روابط‌عمومی‌ها اهل چرتکه و محاسبه نیستند، اما شاید برای هرکدام از مدیران و کارکنان روابط‌عمومی فرصت‌های بیشتر و بهتری برای کار و درآمد وجود داشته باشد، اما این حس ناب «زندگی برای سازمان»، «تلاش برای دفاع از حیثیت شغلی» و «آگاهی‌بخشی به مخاطب»، «عشق به رسانه و مردم» و «اوج اشتیاق برای کار» شاید فقط در روابط عمومی غلیان دارد، شاید هم فقط در ایران چنین است.

وقتی برای مردم ایران کار می‌کنیم، روابط عمومی‌ و ارتباطات دیگر فقط یک روز خاص نیست، همه روزها متعلق ماست؛ شاید همه ما در هر جایی که هستیم مثل روابط عمومی‌چی‌ها «الهام‌بخش» هستیم.

 

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید