فعال تجارت غلات:
عضویت ایران در اوراسیا و شانگهای فرصتساز است اما چالشبرانگیز
هادی بیک، اظهار داشت که عضویت ایران در پیمانهای منطقهای مانند اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU) و سازمان همکاری شانگهای (SCO) میتواند در کوتاهمدت مزایای تجاری و اقتصادی به همراه داشته باشد، اما برای بهرهبرداری واقعی از این فرصتها، نیاز به اصلاحات داخلی و رفع موانع ساختاری در ایران است.
تهران-ایانا- به گفته فعال تجارت غلات، عضویت ایران در اتحادیه اقتصادی اوراسیا و سازمان همکاری شانگهای، به عنوان دو پیمان مهم منطقهای، فرصتهای جدیدی برای ایران فراهم میآورد، اما همزمان چالشهای قابل توجهی نیز پیشروی اقتصاد کشور است.
هادی بیک، در گفتگو با ایانا، در بررسی پیامدهای عضویت ایران در پیمانهای منطقهای مانند اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU) و سازمان همکاری شانگهای (SCO) تاکید کرد که این پیمانها میتوانند فرصتی راهبردی برای ایران ایجاد کنند، اما برای بهرهبرداری کامل از آنها، کشور باید موانع داخلی خود را حل کند.
او ادامه داد: «در کوتاهمدت (۱ تا ۲ سال)، عضویت در این پیمانها میتواند هزینههای تجاری ایران را کاهش دهد و صادرات محصولات ایرانی مانند پسته، خرما و فرش را به بازارهای جدید افزایش دهد.»
او افرود: «یکسانسازی رویههای گمرکی و کاهش موانع تعرفهای میتواند به تسهیل تجارت کمک کند.»
این تحلیلگر اقتصادی همچنین به ایمنسازی نسبی در برابر تحریمها اشاره کرد و گفت: «که استفاده از پولهای ملی در مبادلات تجاری، میتواند وابستگی ایران به سیستم مالی غرب را کاهش دهد و فشار تحریمها را تا حدی کاهش دهد.»
در ادامه، بیک به تقویت امنیت انرژی و ترانزیت اشاره کرد و افزود: «که ایران میتواند به عنوان یک کریدور ترانزیتی برای کشورهای عضو اوراسیا عمل کرده و از این طریق درآمدهای قابل توجهی از ترانزیت انرژی و کالاها کسب کند.»
با این حال، بیک معتقد است که محدودیت ظرفیت تولید و صادرات ایران یکی از بزرگترین چالشها در بهرهبرداری از این فرصتهاست.
به گفته او، اقتصاد ایران هنوز از تنوع پایین صادراتی رنج میبرد و امکان رقابت با بازارهای بزرگ اعضای این پیمانها در کوتاهمدت وجود ندارد. علاوه بر این، زیرساختهای ایران برای بهرهبرداری کامل از این پیمانها نیاز به مدرنیزه کردن گسترده دارند.
او همچنین درباره رقابت با قدرتهای بزرگ مانند چین، روسیه و هند در پیمان شانگهای بیان کرد:« ممکن است ایران به جای یک شریک برابر، به بازاری برای فروش کالاهای این کشورها تبدیل شود. این مسأله میتواند موجب افزایش وابستگی ایران به صادرات مواد خام شود.»
به گفته او مسائل بوروکراتیک و فساد داخلی نیز یکی دیگر از موانع مهم است؛ چراکه حتی اگر موانع خارجی رفع شوند، بروکراسی پیچیده و فساد داخلی میتواند از بهرهبرداری کامل ایران از این پیمانها جلوگیری کند. از سویی دیگر فشارهای ژئوپلیتیک و تحریمها ممکن است در آینده مشکلات جدیدی برای ایران ایجاد کند.
بیک افزود:« کشورهای غربی ممکن است در تلاش برای اعمال فشار به شرکتهای خارجی برای عدم همکاری با ایران باشند.»
هادی بیک خاطرنشان کرد: «در کوتاهمدت، عضویت در این پیمانها بیشتر اثرات نمادین و روانی خواهد داشت و تحول عمدهای در اقتصاد ایران ایجاد نمیکند. با این حال، اگر ایران بتواند از این فرصتها به نحو احسن استفاده کند و در کنار آن اصلاحات داخلی انجام دهد، این پیمانها میتوانند در میانهمدت به تثبیت نسبی اقتصاد و جذب سرمایهگذاری خارجی کمک کنند.»
بیک افزود: «پیمانهایی مانند اوراسیا و شانگهای برای ایران فرصتی طلایی به شمار میروند، اما موفقیت در این همکاریها تنها با اصلاحات ساختاری و سیاسی داخلی امکانپذیر است. بدون این اصلاحات، این پیمانها نمیتوانند معجزه کنند، بلکه تنها کاتالیزورهایی برای رشد خواهند بود.»
خبرنگار، صبا طاهری
دیدگاه تان را بنویسید