تغییر نظام بهره‌برداری در کشاورزی ضرورت است/ تجمیع و یکپارچه‌سازی اراضی

روح‌الله درویش‌خضری در گفت‌وگو با ایانا در توضیح تفاوت میان تجمیع و یکپارچه‌سازی اراضی کشاورزی گفت:تجمیع به معنای ادغام مالکیت‌ها و تبدیل چند سند به یک سند واحد است، به‌طوری که چند قطعه زمین با مالکیت‌های متفاوت به یک مالکیت واحد تبدیل می‌شود.

مدیرکل دفتر یکپارچگی و بهره‌وری کشاورزی سازمان امور اراضی افزود: در مقابل، یکپارچه‌سازی بدون تغییر مالکیت، بر مدیریت واحد اراضی تمرکز دارد، به‌گونه‌ای که مرزهای بین قطعات حذف شده و کاشت، داشت، برداشت، و آبیاری به‌صورت هماهنگ و با یک محصول واحد مدیریت می‌شود.

وی ادامه داد: هر دو روش با هدف افزایش بهره‌وری، بهینه‌سازی مصرف آب، اقتصادی کردن تولید، و ایجاد اشتغال دنبال می‌شوند، اما فرایند حقوقی تجمیع پیچیده‌تر و یکپارچه‌سازی ساده‌تر است.

درویش‌خضری با اشاره به پیری جمعیت کشاورزان و کاهش انگیزه برای کشاورزی سنتی، تغییر نظام بهره‌برداری از فردمحوری به جمع‌محوری را ضروری دانست و یادآور شد: تشکیل تعاونی‌های تولید، زراعی، کشت و صنعت، یا حتی تعاونی‌های خانوادگی می‌تواند این فرایند را تسهیل کند.

مدیرکل دفتر یکپارچگی و بهره‌وری کشاورزی از ضعف حضور سازمان تعاون روستایی در این طرح انتقاد کرد و خواستار نقش‌آفرینی فعال‌تر این سازمان شد و گفت: نمونه‌های موفق این طرح در استان‌هایی مانند زنجان، قزوین، گلپایگان اصفهان، و خراسان جنوبی با تشکیل تعاونی‌های کشت و صنعت و سهامی زراعی اجرا شده است.

درویش‌خضری همچنین از انجام نظرسنجی ملی از بهره‌برداران خبر داد که نتایج آن در سایت سازمان امور اراضی بارگذاری شده و نشان‌دهنده دغدغه‌هایی مانند نگرانی از تغییر مالکیت و کمبود مشوق‌های دولتی است.

وی از رسانه‌ها خواست با ترویج فرهنگ تعاونی و اطلاع‌رسانی، از خرد شدن اراضی و تغییر کاربری آنها جلوگیری کنند تا با رونق کشاورزی، امنیت غذایی کشور تضمین شده، و کهاجرت معکوس به روستاها محقق شود.

خبرنگار: شبنم مسعودی