حفظ بقایای گیاهی، سرمایه‌گذاری برای آینده

ابوالفضل فرشبافیان، با تأکید بر معضلات زیست‌محیطی ناشی از آتش‌زدن کاه و کلش و سایر بقایای کشاورزی اظهار کرد: هر ساله پس از پایان فصل برداشت کشت‌های پاییزه، برخی کشاورزان برای تسریع در عملیات تهیه زمین و کاهش هزینه‌ها اقدام به سوزاندن بقایای مزارع می‌کنند، در حالی که این کار علاوه بر ایجاد آلودگی شدید محیط‌زیستی، به نابودی سرمایه‌های ارزشمند بخش کشاورزی منجر می‌شود.

وی افزود: باقی ماندن کاه و کلش در خاک نقش مهمی در افزایش ماده آلی و حاصلخیزی خاک، ارتقای توان تولید، حفظ و نگهداری آب در خاک، افزایش مقاومت گیاه در برابر تنش‌های محیطی، استفاده به‌عنوان علوفه دام، به‌کارگیری در کارگاه‌های تولید قارچ خوراکی و بسیاری کاربردهای دیگر دارد.

مدیر جهاد کشاورزی شهرستان اسکو در ادامه با اشاره به معایب سوزاندن بقایای گیاهی گفت: این اقدام سبب تخریب خاک و زمین‌های کشاورزی، خطر سرایت آتش به مزارع مجاور، جنگل‌ها و مراتع، کاهش نفوذپذیری آب در خاک، فرسایش خاک، نابودی موجودات مفید، کاهش مواد آلی و معدنی، افزایش وابستگی به کودهای شیمیایی و در نهایت افت تولید محصولات می‌شود. علاوه بر این، پراکندگی سموم شیمیایی و آلودگی هوا از دیگر پیامدهای جدی آن است.

فرشبافیان با اشاره به قوانین موجود تصریح کرد: طبق ماده ۱۶ قانون حفاظت از خاک، تخریب‌کنندگان علاوه بر توقف فعالیت و بازسازی خاک، به پرداخت جزای نقدی دو تا پنج برابر خسارت وارده محکوم می‌شوند. همچنین بر اساس ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی، ماده ۲۲ قانون جلوگیری از آلودگی هوا، ماده ۶ قانون پسماند و ماده ۴۵ قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها، آتش‌زدن بقایای گیاهی جرم محسوب شده و مرتکبین به جزای نقدی و حبس تا یک‌سال محکوم خواهند شد.

وی در پایان اظهار امیدواری کرد با همکاری کشاورزان و بهره‌برداران، فرهنگ حفظ منابع طبیعی و استفاده بهینه از بقایای کشاورزی بیش از پیش نهادینه شود.