محصول ایرانی؛ نه به نام ایران، نه به کام ایران!

بازار صادرات مجدد محصولات کشاورزی ایران، از کشورهای خارجی چنان داغ شده است که بی­شک تا چند صباحی دیگر باید زعفران خراسان را از کشور اسپانیا وارد کنیم و پسته کرمان را از آمریکا و ترکیه بخریم...! در مورد محصولی مانند زعفران باید بگوییم؛ زعفران، متولد تربت جام صادره از مادرید!

نه تنها زعفران که محصولات دیگری چون پسته، کیوی و انواع صیفی­جات نیز به این سرنوشت شوم گرفتار شده­اند و حتی اخیرا زعفران ایرانی با دست افغانستانی­ها به این سو و آن سوی جهان صادر می­شود و این محصولات با قیمت­های چند برابر آن­چه که از ایران خریداری شده، به فروش می­رسد. در این میان کشاورزان ایرانی که سال­ها برای تولید محصولات خود زحمت کشیده­اند سرشان بی­کلاه­تر از همیشه مانده، باید کم کم به فکر واردات محصولات خود باشند!

نورانی رئیس اتحادیه صادرکنندگان و واردکنندگان کشاورزی، عقیده دارد که صادرات محصولات ایرانی در جهان نیازمند برندسازی و جهانی­شدن هستند. نورانی برند را نشان­دهنده اعتماد به محصول می­داند و به خبرنگار گروه کشاورزی ایانا، می­گوید:«برندسازی این است که تولیدکننده یک نوع اعتماد همه جانبه را به مصرف­کننده می­دهد که از این برند بتواند با اطمینان خاطر استفاده کند. در حال حاضر برندهایی در دنیا وجود دارند که با بیش از ده­ها میلیون دلار یا یورو خرید و فروش می­شوند، ما نیز باید برندسازی کنیم محصولی که استراتژیک و مخصوص کشور ماست و کیفیت بالایی دارد و از همه جهات، طعم، مزه، رنگ و... منحصربه فرد و بی­نظیر است؛ باید برندسازی شود اما متاسفانه ما برندسازی را هنوز جدی نگرفته ایم!»

نورانی ادامه داد: «در ارتباط با صادرات محصولات کشاورزی باید کاستی­ها و نقص­هایمان را در زمینه­های مختلف رفع کنیم به عنوان مثال ما هنوزدر بسته­بندی محصولات­مان ضعیف هستیم، با این که جزو بزرگترین تولیدکنندگان دنیا محسوب می­شویم اما محصولات­مان را بیشتر فله صادر می­کنیم و همین مسئله نشان­دهنده ضعف در صادرات محصولات کشاورزی است.»

نورانی در ارتباط با مضرات فله­بری و نداشتن بسته­بندی مناسب برای محصول استراتژیک و منحصربه فردی چون زعفران گفت: «فله­بری و صادرات بدون برندسازی نشان می­دهد ما با اینکه در تولید زعفران در جهان مقام اول را داریم، اما در صادرات این اسپانیا است که دارد حرف اول را می­زند!»

نورانی با مقایسه تولید و صادرات زعفران در ایران و اسپانیا ادامه داد: «تولید زعفران اسپانیا کمتر از یک بیستم تولید ایران است، در واقع این کشور حدود 7الی8تن زعفران تولید می­کند و نمی­توان گفت اسپانیا کشوری طلاخیز است که حرف اول را در صادرات جهان می­زند؛ چرا که اسپانیا زعفران را از ایران می­خرد و با قیمت چندبرابر به دنیا می­فروشد.»

نورانی در پاسخ به این سوال که آیا امکان دارد روزی واردکننده محصولات خود شویم، گفت: «این اتفاق امروز در اسپانیا افتاده است چرا که سال­های گذشته تولید زعفران این کشور بسیار بیشتر از میزان امروز بوده است، ولی امروز زعفران را از ایران وارد می­کند! البته اسپانیا با روش­های نوین در تلاش است که میزان کاهش تولیداتش را جبران  کند و در حال حاضر بر روی اصلاح ژنتیکی زعفران کار می­کند و تولیدش را 2الی3 برابر در هکتار افزایش داده است اگر این اتفاق در ایران هم بیفتد که دور از ذهن نیست ما هم باید به سمت اصلاح بذر و نهال برویم.»

نورانی بر­طرف کردن ضعف در بسته­بندی و دیگر عوامل دخیل در صادرات را لازمه صادرات موفق و کارآمد دانست و در ارتباط با ضرورت برندسازی گفت: «ما باید به سمت برندسازی برویم و از این طریق بنیه صادرات مان را قوی کنیم این کار پشتوانه ارز ملی است و می­تواند ارزش افزوده بالایی داشته باشد.»

نورانی همچنین خبر صادرات میوه­های ایرانی توسط افغانستانی­ها را به جام جهانی روسیه تکذیب کرد و گفت: «در مورد زعفران، افغانستان خودش تولیدکننده زعفران است ولی مقدارش محدود بوده و در برابر تولید زعفران ایران که  در جهان حرف اول را می­زند، حرفی برای گفتن ندارد! در اتباط با صادرات سایر محصولات و میوه­ها با خرید از ایران و فروش به روسیه هم این خبر صحت ندارد.»

ایران باید بتواند با به حرکت درآوردن چرخ صادرات و برندسازی محصولاتش، مشکلات اقتصادی را از میان بردارد و اجازه ندهد که زحمت کشاورزانی که سال­ها عمر و جانشان را بر سر زمین کشاورزی کاشته­اند و درو کرده­اند، سر از جیب صادرکنندگان کشورهای دیگر دربیاورد و محصول سال­ها زحمت و خون دل خوردن کشاورزان ایرانی، نه به اسم و نه به کام ایران باشد، بلکه به اسم برندهای تجاری مشهوردنیا!

پدیدآورنده: گلشن بابادی