Iranian Agriculture News Agency

بیوتروریسم، تهدیدی جدی برای کشاورزی

از مین تا میوه

ایانا-کشاورزی: بعد از 34 سال تحقیق و بررسی در زمینه بیوتروریسم و مواد و محصولات گسترش‌دهنده‌ی این پدیده وقتی می‌خواهیم به ریشه‌یابی این موضوع بپردازیم به این نکته می‌رسیم که عوامل ایجادکننده‌ی بیوتروریسم می‌خواهند منابع‌غذایی جهان را کنترل کنند، منابع‌غذایی در حال حاضر به یک سلاح تبدیل شده و دو عامل آب و غذا نقش اصلی را در این جنگ زیستی بازی می‌کنند.

از مین تا میوه

زمانی جنگ‌ها در سراسر جهان به حدی علنی بود که هیتلر یک روز هوس می‌کرد میلیون‌ها انسان را از روی کره‌ی زمین محو کند یا کشوری بر سر خصومتی قدیمی یا جدید، هر موقع می‌خواست به هرکجا  دوست داشت لشکر می‌کشید. اما این روزها به نظر می‌رسد از پس تغییرات آن‌چنانی در تمامی ابعاد و اشکال زندگی؛ جنگ‌ها نیز به فراخور نیاز و پیشرفت زمانه، پیشرفت کرده است.

این پیشرفت تا جایی پیش رفته که، سلاح دشمن به جای مین و موشک گاه از میوه و نان سر سفره و گاه سر از عطر و کرم آرایشی سر در می‌آورد. جنگ‌های این‌چنینی که امروزه به بیوتروریسم شناخته می‌شوند و بیشتر به فیلم‌های جنایی و تخیلی شبیه‌اند تا یک جنگ واقعی!

بیوتروریسم اختراع تاتار

بیوتروریسم که طبق تعریف پلیس بین‌الملل به منتشرکردن عوامل بیولوژیکی یا سمی با هدف کشتن یا آسیب رساندن به انسان‌ها، حیوانات و گیاهان با قصد و نیت قبلی و به منظور وحشت‌آفرینی، تهدید و وادار ساختن یک دولت یا گروهی از مردم به انجام عملی یا برآورده کردن خواسته‌های سیاسی یا اجتماعی است، گفته می‌شود.

البته ناگفته نماند، که بیوتروریسم به معنای امروزی پدیده‌ای جدید است، اما در طول تاریخ از این پدیده به اشکال مختلفی در کتاب‌ها یاد‌ شده ‌است. استفاده از سلاح بیولوژیکی در طول تاریخ دیده ‌شده است که مهم‌ترین حادثه‌ی به‌وقوع پیوسته نیز مربوط به قوم تاتار است که در سال 1346 میلادی در شهر کافا با پرتاب کردن اجساد افراد مبتلا به طاعون، توانستند مقاومت شهر را از بین ببرند.

اجساد طاعونی هزار سال پیش، حالا به عوامل بیماری‌زای دیگری تبدیل شده‌اند که در مواد‌ غذایی، انواع مواد کنسروشده، میوه‌های قاچاق و... وجود دارند. ایران که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان میوه در دنیاست با داشتن بیش از2میلیون هکتار باغ و تولید سالیانه حدود20 میلیون تن میوه، چندی است که گرفتار معضل ورود میوه‌های خارجی قاچاق و تاثیر مهم این محصولات بر سرانه‌‌‌ی ژنتیکی و همچنین گسترش آفات و بیماری‌ها در میان باغات و مزارع کشور شده‌است.

مین میل می کنیم یا میوه؟!

میوه‌های قاچاق به گفته‌ی پرفسور علی کرمی رئیس پژوهشکده‌ی مجازی بیوتکنولوژی پزشکی، یعنی ورود میوه از مبادی غیررسمی و غیرکنترل شده که برخلاف محصولاتی که تحت یک سری نظارت‌های رسمی و کنترل شده وارد کشور می‌شوند، تحت نظارت و بررسی‌های قارچی، ویروسی، انگلی، آفات، حشره‌شناسی و... قرار نمی‌گیرند.

تاثیرمهم میوه‌ها و محصولات کشاورزی قاچاق به حدی در پدیده‌ی بیوتروریسم اساسی است که در شاخه آگروتروریسم مورد بررسی قرارمی‌گیرد. طی سال‌های اخیر حملات بیولوژیک، بیوتروریسم و آگروتروریسم در جهان به شدت افزایش یافته است تا جایی که به گفته‌ی پرفسور کرمی «بعد از 34 سال تحقیق و بررسی در زمینه بیوتروریسم  و مواد و محصولات گسترش‌دهنده‌ی این پدیده وقتی می‌خواهیم به ریشه‌یابی این موضوع بپردازیم به این نکته می‌رسیم که؛ عوامل ایجادکننده‌ی بیوتروریسم می‌خواهند منابع‌غذایی جهان را کنترل کنند، منابع‌غذایی در حال حاضر به یک سلاح تبدیل شده و دو عامل آب و غذا نقش اصلی را در این جنگ زیستی بازی می‌کنند.» به تعبیری نان و برنج سرسفره مانند مین و موشک عمل می کنند و باید گفت اگر ورود میوه‌های قاچاق و محصولات تراریخته کنترل نشود به نظر می‌رسد که داریم به جای میوه، مین میل می‌کنیم!

رئیس پژوهشکده‌ی مجازی بیوتکنولوژی پزشکی در ادامه میوه‌های قاچاق را مصداق بارز بیوتروریسم می‌خواند و می‌گوید: «این میوه‌ها می‌توانند آلوده به آفت، ویروس و... باشند، در سال‌های اخیر ورود آفات توسط میوه‌ها و محصولات قاچاق به شدت افزایش یافته و باعث شده خسارت‌های جبران‌ناپذیری متوجه باغات و گونه‌های درختی و زراعی کشور شود به عنوان مثال در سال‌های گذشته زیتون به علت ورود آفت از طریق همین میوه‌ها آلوده‌ شد و خسارت‌های هنگفتی را به این محصول وارد کرد. عدم مدیریت و نظارت کارآمد و نبود آگاهی بین مردم، راه را برای بیوتروریسم باز می‌کند علاوه بر میوه، بذر تراریخته نیز وقتی به شکل غیرقانونی وارد کشور شود، می‌تواند مشکلاتی را با خود همراه کند، چرا که نظارت و کنترل کم است. اگر بذری به ناخواسته و غیرعمد به کشور آورده و در مزارع کاشته شود‌ باعث انتقال ژن و دست‌ورزی ژنتیکی می‌شود. قانون حق کشت محصولات تراریخته را نمی‌دهد، اما وقتی میوه یا بذری از راه  قاچاق وارد می‌شود از دید کنترل خارج و از دست قانون  فرار می‌کند.»

کرمی ادامه می‌دهد: «واردکننده میوه باید مجوز واردات بگیرد و اعلام کند از چه کشوری قصد واردکردن میوه را دارد‌، کد5رقمی این محصولات نشان می‌دهد که این محصولات ارگانیک است یا تراریخته. ممکن است واردکننده برای خرید محصولات ارزان‌تر و با استفاده از گواهینامه‌های قلابی محصول را وارد کشور کند که این بحث دیگری است اما در حال حاضر صدها هزار تن ذرت تراریخته برای خوراک دام و نه برای استفاده‌ی انسانی به کشور وارد می‌شود، اما ممکن است وقتی واردکننده ذرت را آورد آن را به طریقی وارد بازار کند و برای تغذیه انسان هم بفروشد که کنترل این مسٔله هم سخت است ولی باید این را هم اعتراف کنیم که مراکز نظارتی ما ضعیف هستند. کمرگ باید بهتر عمل کند اگر شخصی از افریقا با خود میوه بیاورد و دانه آن را  دوربریزد اگر میوه آلوده به ویروس باشد محصولات کشاورزی تاثیر جدی می‌گیرند بسیاری از این اعمال طبیعی و غیرعمدی هستند ولی مراکز نظارتی باید کنترل بیشتری داشته باشند و حساسیت بالاتری به خرج بدهند. یکی از راه‌ها برای دور ماندن از تبعات آفات و سموم روی آوردن به محصولات ارگانیک است.»

ارگانیک سر سفره‌ها نمی آید

باید این را قبول کنیم که محصولات ارگانیک به علت قیمت بالایشان خیلی مهمان سفره‌های مردم نمی‌شوند، کرمی در باره علت قیمت بالای محصولات ارگانیک توضیح می‌دهد: «یارانه زیادی برای واردات سموم کشاورزی پرداخت می‌شود ولی از تولید محصولات ارگانیک حمایت چندانی صورت نمی‌گیرد. کشاورز ارگانیک‌کار به‌خاطر خرید نهاده‌های گران قیمت محصولات ارگانیک مجبور می‌شود محصولاتش را با قیمت بالاتری عرضه کند که درواقع هدف توطئه‌ی تراریخته هم همین است که باعث شود محصول ارگانیک گران و محصول شیمیایی و تراریخته ارزان شود مثلا روغن‌نباتی کیلویی4هزار تومان است و روغن کنجد کیلویی34هزارتومان، در این شرایط مردم کدام را می‌خرند؟ باید پذیرفت که مردم قدرت خرید محصول ارگانیک را ندارند.»

انگار خیلی دل‌مان برای جان‌مان نمی‌سوزد و هر روز داریم به جای تنقلات و میوه و... مین و موشک میل می‌کنیم! محصولاتی که بدون نظارت‌های کیفی و به‌صورت قاچاق وارد می‌شوند و ما دانسته و ندانسته، مشتری آنها می‌شویم تا قربانی آفات و سمومی باشیم که محصولات قاچاق سر سفره‌هایمان می‌آورند.

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید