سرمایه‌گذاری برای مهم‌ترین شغل جهان

شبکه جهانی «بیشتر و بهتر» (More And Better) که در زمینه امنیت غذایی فعالیت می‌کند، در گزارش اخیر خود نگاهی جهانی به کشاورزی دارد و آشکار می‌کند که سرمایه‌گذاری بیشتر در بخش‌های پایدار و کوچک کشاورزی ضروری است. این گزارش به بررسی عملکرد مهم‌ترین مؤسسات مالی مشغول در بخش کشاورزی و منافع حاصل از آن برای این مؤسسات می‌پردازد.

به گفته آکسل نارشتاد، نماینده بین‌الملل موسسه بیشتر و بهتر «کشاورزی مهم‌ترین شغل در همه جهان است.» بر اساس اعلام پیمان جهانی سازمان ملل، تولیدکنندگان خرد غذا حدود 40 درصد از میزان غذای تجاری و 70 درصد کل غذای جهانی را تولید می‌کنند. درعین‌حال بر اساس همین اعلام روستاییان -که بخشی از جمعیت تولیدکنندگان خرد هستند- با حدود 800 میلیون نفر جمعیت بزرگ‌ترین گروه مردم فقیر جهان را تشکیل می‌دهند. بر همین اساس تمرکز بر بزرگ‌ترین تولیدکنندگان غذا که بزرگ‌ترین جامعه گرسنگان جهان هم هست ضروری به نظر می‌رسد.

این گزارش به بررسی اطلاعات بانک جهانی و فائو می‌پردازد و اثبات می‌کند که سرمایه‌گذاری در کشاورزی خرد پایدار می‌تواند مشکل فقر و گرسنگی در کشورهای با درآمد پایین را حل کند. این در حالی است که سرمایه‌گذاری عمومی در بخش کشاورزی به میزان قابل‌توجهی کاهش داشته است. طی سال‌های 2001 تا 2015 دولت‌ها به‌طور متوسط کمتر از دو درصد هزینه‌های بودجه‌ای خود را به کشاورزی اختصاص می‌دادند. باید اشاره کرد که کمک‌های مالی دولت از سال 2005 افزایش‌یافته و اکنون به‌طور متوسط 6.5 درصد کمک‌های مالی دولت به این حوزه اختصاص می‌یابد که بسیار کم است.

گزارش‌های متعددی نشان می‌دهد که این نوع سرمایه‌گذاری مؤثرترین راهکار برای کاهش فقر و گرسنگی در کشورهای در حال توسعه است. در این زمینه آکسل نارشتاد می‌گوید: برخلاف این گزارش‌ها میزان سرمایه‌گذاری بسیار کمی در بخش کشاورزی صورت می‌گیرد و بیشتر سرمایه‌گذاری‌های تجاری و عمومی به بخش‌های بزرگ و ناپایدار صنعت کشاورزی منتقل می‌شود. در نیم‌کره جنوبی تنها یک‌چهارم نیاز مالی کشاورزان خرد تأمین می‌شود. سرمایه تأمین‌شده توسط مؤسسات رسمی و غیررسمی مالی در جنوب صحرای آفریقا، آمریکای لاتین، آسیای جنوبی و جنوب شرقی به 50 میلیارد دلار می‌رسد. این در حالی است که سرمایه موردنیاز کشاورزان خرد این مناطق بیش از 200 میلیارد دلار است.

بر اساس این یافته‌ها فهرستی از پیشنهاد‌ها به دولت‌ها، مؤسسه‌های مالی و انجمن‌های مدنی به‌عنوان نقشه راهی برای سرمایه‌گذاری‌های آینده ارائه‌شده است. این گزارش پیشنهاد می‌دهد که حداقل 10 درصد از کمک‌های مالی دولت‌های توسعه‌یافته به کشاورزی با اولویت بخش خرد و طرح‌های الگوی کشت اختصاص بیاید. دولت‌ها باید ارتباط نزدیکی با مؤسسه‌های کشاورزی و غذایی داشته باشند تا از درست توزیع شدن سرمایه‌گذاری‌ها، به‌ویژه میان جوانان و زنان مطمئن شوند. نقشه راه جدید کشاورزی باید بر انطباق‌پذیری با تغییرات اقلیمی و کاهش خسران‌های ناشی از آن تمرکز داشته باشد. همچنین این طرح باید بر روش‌های نوین کشاورزی و حقوق کشاورزان نظارت داشته باشد.

درنهایت افزایش سرمایه‌گذاری خصوصی و عمومی در کشاورزی خرد پایدار می‌تواند علاوه بر کمک به کاهش فقر و گرسنگی، در زمینه تغییر مسیر کشاورزی هم مثمر ثمر باشد./