الگوی فضای سبز را تغییر دهیم
مهدی عبداللهی_ کارشناس ارشد زراعت|| فضای سبز یکی از ارکان ضروری و لاینفک فضاهای شهری است که تأثیر بسزایی در کیفیت منظر شهری و ارتقای سطح تعاملات اجتماعی، فرهنگی و سلامت شهروندان دارد. امروزه، به ویژه در شهرهای بزرگ زندگی ماشینی و تجمع جمعیت موجب زندگی کسالت آور و همچنین محیطهای با هوای آلوده شده است. فضای سبز شهرها میتواند تا حدودی به حل مشکلات حاصل از این پدیده در جهت سلامت افراد اجتماع و زیباسازی محیط کمک کند.
اما با توجه به اینکه کشور ایران در کمربند خشک نیمکره شمالی قرار دارد و نیز بخش اعظم آن دارای اقلیم خشک و نیمه خشک است، کمبود آب احداث، مدیریت و نگهداری فضای سبز را با چالشهای جدی مواجه ساخته است. این بحران چنان نگران کننده است که کشورهای مختلف دنیا راهکارها و دستورالعملهایی برای صرفه جویی در بخشهای مختلف شرب، صنعت و کشاورزی ارائه کردهاند. پس با توجه به کمبود آب و عدم استفاده از آب شرب باید راهکارهایی جهت صرفه جویی در مصرف آب در فضای سبز به کار گرفته شود.
از راهکارهای قابل ارائه می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1. کاهش سطح کشت چمن، استفاده از گیاهان پوششی جایگزین، چمن مقاوم و چمن مصنوعی.
2. تغییر الگوی فضای سبز و بکارگیری اصول منظر سازی کم نیاز به آب و کشت و جایگزینی گیاهان با نیاز آبی کم، گونه های مقاوم و سازگار با شرایط اقلیمی گرم و خشک (کشت گلهای چند ساله به جای گلهای فصلی در فضای سبز، استفاده از گیاهان چند ساله بومی با ویژگی زیباشناختی و حتی دارویی با نیاز آبی کم و هرس شاخ و برگ درختان)
3. تغییر شیوه های آبیاری (بهره گیری از روش های جدید و کارآمد آبیاری، کم آبیاری، تغییر زمان آبیاری و استفاده از آب های نامتعارف در آبیاری)
4. کاهش تبخیر آب از سطح خاک (با استفاده از باکتری های محرک رشد، پلیمرهای سوپر جاذب و محیط کشتهایی مانند زئولایت و استفاده از مالچ (خاکپوش))
5. ممنوعیت آبیاری فضای سبز در طول روز (9 الی 17) و نظارت بر عملکرد آبیاری شبانه ناظران
6. ممنوعیت شستوشوی خیابان و پیادهرو با آب شرب شهری
7. حذف آب شرب از چرخه آبیاری فضای سبز شهر و تکمیل طرح جامع آب خام فضای سبز (چاه ها، قنوات، آبهای سطحی و پساب فاضلاب)
8. استفاده از فضای تبلیغاتی شهر برای اطلاع رسانی و آگاهی به مردم
9. آگاهسازی پرسنل متصدی آبیاری فضای سبز از بحران آب و ارائه آموزشهای اولیه در راستای کاهش مصرف آب
10. تعبیة شیب جهت نفوذ آب به خاک بدون فرسایش آن
11. حذف پاجوشها و تن جوشها در درختان در طول دوره رشد نهالها و درختان
12. کنترل علفهای هرز بطور مرتب و کامل جهت جلوگیری از اتلاف آب آبیاری و افزایش قدرت رقابت گونههای فضای سبز
13. افزایش دور آبیاری (فاصله بین دو آبیاری) با افزایش ظرفیت نگهداری آب و خاک با استفاده از کودهای دامی، آلی و سایر مواد استاندارد
14. افزایش فاصله میان دفعات چمن زنی جهت کاهش مصرف آب.
15. ایجاد گشت شبانه جهت کنترل شکستگیهای احتمالی در سطح فضای سبز.
دیدگاه تان را بنویسید