نشانه‌های امیدبخش در تغییر رویکرد بخش کشاورزی

1_ هفته گذشته، وزیر جهاد کشاورزی در اردستان اصفهان؛ نشانه‌های ملموس از پذیرش تغییر در سبک مدیریت کشاورزی را متناسب با واقعیت‌های بوم‌شناختی سرزمین بروز داد. وی تاکید کرد که باید قدر آب را بیشتر دانسته، عملکرد را افزایش داده و از فضای باز به محیط‌های بسته گلخانه‌ای تغییر رویکرد دهیم. او همچنین ضمن تاکید بر گسترش کمی و کیفی کاشت گیاهان دارویی، از ضرورت تغییر در نظام دامداری کشور متناسب با واقعیتهای بوم‌شناختی خبر داد.

2_ به نظر می‌رسد با توجه به روند فراگیر جهان‌گرمایی و کاهش ریزش‌های آسمانی به موازات افزایش دما و افزایش جمعیت، خردمندانه‌ترین رویکرد، همانا عدم تحمل یک تلخی بی‌پایان است! راهبردی که محمود حجتی به درستی به کاربستِ آن همت کرده و امیدوارم بتواند آن را با یک پایان تلخ - بدرود با آبیاری کرتی و غرقابی - به سرمنزل مقصود برساند.

3_ چنانچه کشاورزی بتواند رویکرد جدید خود را حفظ کرده، به ارتقای نرم‌افزاری خویش ادامه داده، متخصصین بیکار را جذب کرده و همچون دو سه سال اخیر با ارتقای روشهای کاشت، داشت، برداشت ، تغییر الگوی کشت، بهکاشت، مکانیزاسیون و حمل و نقل را در سطح ذینفعان به روز کند، آنگاه توانسته از این بیان رضا مکنون، رییس وقت کمیته ملی توسعه پایدار درسال ۱۳۹۴ که خبر از هدررفت ۲۶ میلیارد مترمکعبی آب داده بود جلوگیری کرده، حقابه محیط زیست تامین شده و درآمد کشاورزان هم بدون نیاز به گسترش سطح، افزایش می‌یابد.

4_ راه پایداری در توسعه آن است که مجموع نیاز بخش کشاورزی به آب، هرگز از مرز ۷۰ درصد عبور نکند تا دستکم ۲۰درصد به خودپالایی تالابها، مهار چشمه‌های تولید گردوخاک و تعادل‌بخشی به آبخوانها اختصاص یابد.

5_ دست آخر آنکه، امیدوارم با رویکرد محیط زیستی وزیر کشاورزی در این سالهای اخیر و شرایط بحرانی آبی و خاکی کشور، سیاست صرفا اقتصادی و اجتماعی افزایش ۵۰۰هزار هکتار از اراضی کم‌بازده پرشیب به بخش کشاورزی نیز در شرح وظایف رییس دستگاه متولی منابع طبیعی کشور، بررسی مجدد شود.