نقش تقویت پوشش گیاهی در کاهش سیل‌خیزی حوزه های آبخیز

به گزارش ایانا، ابوالقاسم حسین پور حفظ و احیای پوشش گیاهی را از جمله رسالت ذاتی سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری خواند و افزود: تقویت پوشش گیاهی هدف و جوهره اصلی کلیه طرح های منابع طبیعی است که به انحاء مختلف در قالب طرح های متفاوت اعم از احیای جنگل، مرتع، بیابان و همچنین عملیات بیولوژیک و بیومکانیک در قالب طرح های آبخیزداری و آبخوانداری در سطح حوزه های آبخیز هدف گذاری می گردند.

حسین پور، پوشش گیاهی را سرباز حفظ آب و خاک دانست و تصریح کرد: گیاه بعنوان سدی زنده در برابر جریان رواناب ایستادگی می کند و با افزایش نفوذ باران و سیلاب به درون زمین، از حجم و شدت سیلاب ها در مقایسه با اراضی مشابه بدون پوشش گیاهی به شکل محسوسی می کاهد.

مدیرکل دفتر کنترل سیلاب سازمان جنگل ها، سال ۱۳۹۸ را علی رغم تمامی رخدادهای آن، بواسطه وقوع سیل های متعدد و مخرب، سال سیلاب نامید و اشاره داشت: با توجه به شرایط تغییرات اقلیمی و تشدید سیلاب ها،  باید به مقوله پوشش گیاهی بیش از گذشته پرداخته شود.

وی گفت: تقویت پوشش گیاهی از جمله روش های غیرسازه ای مدیریت سیلاب در سطح حوزه های آبخیز به حساب می آید که با توجه به نقش پیشگیرانه پوشش گیاهی در کاهش سیل خیزی، در چهارچوب اهداف مدیریت ریسک سیل از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

حسین پور، خشکی و کمبود رطوبت را به عنوان اصلی ترین عامل محدودکننده توسعه پوشش گیاهی در کشور برشمرد و اضافه کرد: در این راستا گسترش سامانه‌های آبگیر باران (میکروکچمنت ها) در سطح حوزه های آبخیز در قالب طرح های آبخیزداری و آبخوانداری با بهره گیری از تکنیک های دانش بومی با مشارکت مردم در سال آینده در زمره اولویت های کاری دفتر کنترل سیلاب و آبخوانداری قرار دارد.

وی از ادارات کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان ها درخواست کرد: با جهت گیری درست، برنامه های سال آتی را با تقویت این رویکرد در سطح حوزه های آبخیز پیشنهادی ارائه کنند.