وقتی رئیس‌جمهوری کرواسی ترس نداشت!

ایانا-گروه فرهنگ و هنر-هادی اعتمادی مجد|| نه! واقعا ترس نداشت! اینکه مدیر پخش و گزارش‌گران در جریان روی آنتن رفتن بازی‌های جام‌جهانی بیش از آنکه به فکر انتقال تصاویر باکیفیت‌تر و اطلاعات جذاب‌تری باشند، دغدغه ممیزی نماها را داشتند، در جریان اتفاق دیشب مشخص شد که چندان محلی هم از اعراب نداشته است.

ذهنیت بینندگان تلویزیون اما تا پیش از پخش بازی دیشب و پیش زمینه‌ای که از کولیندا گرابارکیتاروویچ، رئیس‌جمهوری مونث کرواسی داشتند، حاکی از قیچی خوردن بیشتر صحنه‌های بازی و در پیش بودن یک روند اعصاب خرد کن تمام عیار بود. تلویزیون البته در این دوره از جام جهانی تلاش کرد خود را از جایگاه یک سانسورچی در نگاه مخالفان برهاند. برای این کار هم با صدور اجازه پخش تصاویر گاه به گاه زنان تماشاگر حاضر در استادیوم در خیلی از لحظات پخش بازی‌ها ما را غافلگیر کرد.

 این سیاست حتی در جریان پخش بازی لیگ‌‌های اروپایی هم به این شکلی که در جام جهانی امسال دیدیم حس نشد. ماجرا به قدری جالب بود که گزارشگران بازی‌ها که در میان‌شان چهره‌‌های ناشناخته هم وجود داشتند، در مواجهه با آن ناگزیر «سکوت» می‌کردند. تمهیدی بی دردسر که تبعاتی هم برایشان نداشت. هر چند اگر می‌خواستند چیزی هم بگویند، شاید شبیه حرف‌های ناشی از دستپاچگی جواد خیابانی به علیرضا مرزبان در مقابل فارسی سخت او از آب در می‌آمد!

با این حال دیشب شبکه سه آبروی تلویزیون را خرید. الحق رئیس‌جمهوری کرواسی هم هر چند ناخواسته اما، همکاری دقیقی با مدیران تلویزیون ما داشت! او لباس تیم ملی فوتبال کشورش را به آنچه عموما در تصاویر شخصی‌اش در فضای مجازی دیده می‌شود، ترجیح داد. با این وصف، در ادامه او از در آغوش گرفتن مدال گیرندگان دریغ نکرد تا در ابتدای وقوع این اتفاق، پیش بینی ناامیدانه ما ایرانی‌ها برای ممیزی بی‌رحمانه نماهای مشابه بعدی را حتمی جلوه دهد. باید اعتراف کنیم که بسیاری از ما در این مورد اشتباه کردیم. تاثیر حضور معاون سیما در استودیوی پخش برنامه «بیست 18» بود یا چیز دیگر، در هر حال تحسین برانگیز بود. مدیران تلویزیون اجازه از مافوق گرفته بودند یا دل به دریا زدند، هر چه که بود دیشب بینندگان پای گیرنده‌هایشان حسابی کِیف کردند که تصاویر تقطیع شده یا تکراری و بی ربط ندیدند.

رئیس‌جمهوری کرواسی بدون توجه به جنسیت حساسیت برانگیزش از نگاه مدیران تلویزیون و خیلی از مسئولان و مدیران دیگر در کشور، مدال گیرندگان را در مقام «مام میهن» در آغوش گرفت و مردم ما هم با درک شرایط فرهنگی کشور چهار میلیون نفری کرواسی، قضیه را از شبکه سه دیدند و راحت هضمش کردند. آن معدود تصاویر نامرتبط ممیزی شده را هم با اغماض از تلویزیون پذیرفتند. بالاخره باید مفری برای توضیح به مسئولان بالادستی برای خود باقی می‌گذاشتند!

آب هم از آب تکان نخورد و دست کم تا لحظه نگارش مطلب حاضر نه زلزله‌ای آمده و نه سیلی به تغییر اتوبوسی مدیران انجامیده است.

نحوه انعکاس تصاویر فینال دیشب هم مردم را راضی کرد و هم فرصتی برای عرض اندام «دلواپسان» باقی نگذاشت. علی فروغی مدیر جدید شبکه سه که نگرانی اولیه از آمدنش به طرح شوخی‌هایی چون تغییر قریب‌الوقوع مجری «نود» با مجری «سمت خدا» انجامید، دیشب عملکرد قابل دفاعی داشت و ایضا مدیران مافوق او.

پیشنهاد می‌کنیم مدیران تلویزیون به انتقادها و اعتراض‌های احتمالی «دلواپسان» هم وقعی ننهند و با احترام به فرهنگ والای ایرانی، در دیگر بزنگاه های اجتماعی و سیاسی هم همین راه را بروند که دیشب رفتند.

دیشب غیر از مردم شگفت زده پای تلویزیون، بی‌تردید خوشحال‌ترین آدم در ایران، عادل فردوسی‌پور بود. او که همین اواخر بر سر عدم اجازه به پویول، کاپیتان اسبق بارسلونا برای حضور در استودیوی برنامه‌اش لب به افسوس‌های طعنه برانگیزی گشود. یا چند سال پیش که برای پوشیدن لباس سیاه در برنامه «نود» به مناسبت درگذشت ناصر حجازی با مدیر وقت شبکه حرفش شد. فردوسی‌پور حتی گاه برای نحوه طراحی گزینه‌های نظرسنجی‌اش در «نود» هم مشکل داشته است.

دیشب او تمام این حاشیه‌های منفی را فراموش کرد و عملکرد رسانه متبوعش را در پخش تصاویر فینال و اهدای مدال ها ستود.

این ستایش اگر چه برای شهروندان کشورهای دیگر عجیب به نظر می رسد، اما برای ما ایرانیان قابل فهم بود.

فقط خدا کند این تمجیدها، بزودی بدل به بهانه ای برای عقبگرد و خلع سلاح تلویزیون در سیاستگذاریهایش نشود تا ارج و قرب همه این خوشحالی ها و آفرین گفتنها از دست نرود.