انگیزه‌های مالی می‌تواند تنوع زیستی جنگل‌های استوایی را حفظ کند

دهه های گذشته شاهد افزایش برنامه های انگیزه بخش جهانی بوده است که برای کمک به کاهش جنگل زدایی در مناطق استوایی به زمینداران پیشنهاد پرداخت پول می شده است. تا امروز، ارزیابی از این برنامه ها به طور گسترده ای کاهش تنوع زیستی در جنگل را بررسی نکرده است. در تحقیقی که می تواند در نوع خود یکی از اولین ها باشد، پژوهشگران دانشگاه میسوری تصویربرداری از جنگل را با فهرست موجودی های سطح زمین و پیمایش در مورد زمین داران با یکدیگر ترکیب کردند تا تاثیر پرداخت پول جهت حفظ منابع طبیعی در جنگل های آمازون اکوادور را ارزیابی کنند. آن ها دریافتند که برنامه های پرداخت برای محافظت از منابع طبیعی در تنوع گونه های درختان مناطق حفاظت شده تفاوت ایجاد می کند. علاوه بر این، گونه های حفاظت شده تقریبا دوبرابر بیشتر از سایرین به عنوان چوب های با ارزش تجاری استفاده می شوند و در معرض خطر انقراض قرار دارند.

به گزارش ایانا از سایت "ایوری کلرت"، فرانسیسکو آگیولار، استادیار جنگل شناسی در دانشکده منابع طبیعی دانشگاه میسوری می گوید: "به طور گسترده ای ثابت شده است که تخریب جنگل های استوایی پیامدهای گسترده ای برای چرخه کربن و تنوع زیستی دارد، با این حال، تخریب این جنگل هاهنوز هم با نرخ هشدار دهنده ای اتفاق می افتد". "بیش از ۷ بیلیون هکتار از جنگل های بارانی استوایی بین سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ تخریب شده اند، بنابراین سیاست گزاران برنامه های پرداخت غرامت داوطلبانه ایجاد کردند تا سرعت جنگل زدایی را کاهش دهند. درحالیکه به نظر می آید این برنامه ها ایجاد تفاوت کنند، ابزارهای ارزیابی برای اینکه ببینیم آیا تنوع زیستی حفظ شده است یا نه، به اندازه کافی وجود ندارد. بنابراین ما به دنبال راه های دیگری برای مشاهده ارزش این پرداخت ها برای حفظ جنگل ها هستیم."

فیلیپ محب علیان، دانشجوی پیشین دکتری در گروه آگیولار که اکنون برای صندوق جهانی حیات وحش کار می کند، یک روش شناسی برای ارزیابی تخریب جنگل ها در اکوادور ایجاد کرد. محب علیان با استفاده از عکس های با فاصله زیاد، فهرست موجودی های جنگل های بارانی استوایی را با پیمایش های رو در رو با زمین دارانی که برای تلاش های خود جهت حفظ منابع طبیعی از طریق برنامه بیشه زارهای اکوادور پول دریافت کرده اند ترکیب کرد.

این یافته ها نشان می دهد که این برنامه از تخریب ۹ درصد مناطق ثبت شده جنگلی بین سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴ جلوگیری کرده است، رقمی که بیش از ارزیابی هایی است که در گذشته بیشتر بر اساس تصویربرداری انجام شده است. موجودی گونه هایی که در این مطالعه نشان داده شده است، در هر ۱۰۰ هکتار یک یا دو گونه ی بیشتر را نسبت به مناطق جنگلی ثبت نشده نشان می دهد.

محب علیان می گوید: "تا جایی که ما می دانیم، این تحقیق اولین در نوع خود است که تفاوت در جنگل زدایی مرتبط با برنامه پرداخت برای حفظ جنگل را ارزیابی می کند". "داده های مربوط به سطح زمین با اینکه گران تر و زمان بر تر هستند می توانند ارزیابی های سنجش از راه دور را افزایش دهند. ما از طریق مشاهده نزدیک تر دریافته ایم که برخی گونه هایی که تحت حفاظت هستند زیر فشار شدید تجاری برای استفاده از آن ها به عنوان الوار قرار دارند و این مسئله آن ها را بیشتر در معرض خطر انقراض قرار می دهد- مشاهداتی که ممکن است در تصویر برداری از سطح بالا مانند از طریق ماهواره ها از دست بروند.

آگیولار می گوید، این ارزیابی ها شواهدی را نشان می دهد که مطالعات عملی در سطح زمین، مشاهدات بیوفیزیکی جنگل ها را با عوامل اجتماعی اقتصادی با یکدیگر ترکیب می کند و فهم عمیق تری از ارزش برنامه های نگهداری جنگل های استوایی را بدست می دهد.

مترجم: بهاران پدرام