بی‌عدالتی فاحش "در برابر دانه"/ توافقنامه تجارت آزاد، حقوق کشاورزان و امنیت غذایی را تهدید می‌کند/ بر اساس این توافقنامه‌ها کشاورزان کوچک به خطر می‌افتند

یک گروه جامعه مدنی استدلال کرده است که توافقنامه های تجارت آزاد، کشاورزان کوچک سراسر جهان را تهدید می کند. آن ها می گویند که این توافقنامه ها فراتر از الزمات قوانین مالکیت معنوی بین المللی توافق شده است و توانایی کشاورزان کوچک در صرفه جویی، تولید و تبادل بذر را به خطر می اندازد.

به گزارش ایانا از سایت "آی پی واچ"، گرِین 1 (GRAIN) ، آخرین بخش نظراتش در این باره را، در بخشی از مجموعه ای با عنوان "در برابر دانه"، منتشر کرد. آن مقاله، بر توان بالقوه تهدید توافقنامه های تجارت آزاد از جمله پیمان تجاری اقیانوس آرام 2 (TPP) و مشارکت اقتصادی جامع منطقه ای در آسیا 3 (RCEP) متمرکز شده است.

طبق اعلام گرِین، تعدادی از توافقنامه های تجارت آزاد خارج از سازمان تجارت جهانی 4 (WTO) مذاکره شده و فراتر از الزامات توافقنامه های این سازمان از جنبه های مربوط به تجارت حقوق مالکیت معنوی 5 (TRIPS) است.

به ویژه، آن بخش از مقاله که می گوید "شرکت های امریکایی و اتحادیه اروپا در تلاشند مقرراتی را وضع کنند که به آن ها اجازه ثبت اختراع گیاهان و جانوران را می دهد و برای کشورهایی است که قوانین کنوانسیون 1991 اتحادیه بین المللی حفاظت از ارقام جدید گیاهی 6 (UPOV) را پذیرفته اند و به پیمان بوداپست درباره شناسایی باقی مانده های میکروارگانیزم ها به منظور حفاظت از ثبت اختراع آنها پیوسته اند."

گرِین گفت: "این اقدامات قدرت های انحصاری را برای صنایع کشاورزی و هزینه های جوامع کشاورزی کوچک و بومی به ارمغان می آورد."

آن ها گفتند که ایجاد موانعی برای کشاورزان در صرفه جویی، تبادل و یا اصلاح بذرهای ارقام گیاهی به اصطلاح محافظت شده "بی عدالتی فاحشی" است، زیرا کشاورزان و مردم بومی منبع اصلی این بذرها هستند.

گرِین اظهار می دارد که بزرگترین تهدیدهای کنترل بذرهای کشاورزان کوچک، توافقنامه های تی پی پی و آر سی ایی پی است و توافقنامه مشارکت اقتصادی جامع منطقه ای در آسیا (آر سی ایی پی) از لحاظ تعداد افراد تحت تأثیر بزرگتر از تی پی پی است. انواع شرکت ها تنوع مزارع کشاورزان را عوض و یکنواختی ژنتیکی ذخایر غذایی جهان را به شدت آسیب پذیر می کنند.

پانوشت:

1. سازمان غیردولتی بین المللی است که در راستای حمایت از کشاورزان کوچک و جنبش های اجتماعی که در برابر سیستم های غذایی مبتنی بر تنوع زیستی و کنترل کننده جوامع مبارزه می کنند، فعالیت می کند.

2. Trans-Pacific Partnership (پیمان وضع مقررات و سرمایه‌گذاری بین ۱۲ کشور حاشیه اقیانوس آرام به جز چین است که در ۴ فوریه ۲۰۱۶ بعد از ۷ سال مذاکره نهایی شد.)

3. Regional Comprehensive Economic Partnership (پیمان تجارت آزاد میان 10 کشور عضو اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیاست.)

4. World Trade Organization

5. Trade-Related Aspects of Intellectual Property Rights

6. Union for the Protection of New Plant Varieties

ترجمه: مهشید جلالیان