پرونده جنگل های هیرکانی در اولویت ثبت فهرست آثار جهانی قرار گرفت

به گزارش ایانا به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری؛ جلسه ثبت جهانی پرونده جنگل های هیرکانی با حضور معاون میراث فرهنگی، قائم مقام سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری، و معاون محیط طبیعی سازمان محیط زیست و جمعی از کارشناسان و متخصصان مربوط این حوزه برگزار شد. قرار است این پرونده با معرفی مناطق پیشنهادی جدید به سرعت تکمیل و در اولویت ثبت در فهرست آثار جهانی قرار بگیرد.

محمد حسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی سازمان درباره ثبت جهانی پرونده مشترک جنگل های هیرکانی با کشور آذربایجان گفت: پرونده جنگل های هیرکانی در حالی از سال 87 به صورت مشترک با کشور آذربایجان برای ثبت در فهرست آثار جهانی یونسکو مطرح شد که این پرونده به دلیل برخی مشکلات معلق شد.

وی گفت: درحال حاضر با توجه به درخواست نماینده دائم ایران در یونسکو و پیگیری های معاونت میراث فرهنگی، پرونده ثبت جهانی جنگل های هیرکانی با حضور ناصر مقدسی قائم مقام سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری، فرهاد دبیری معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان محیط زیست و جمعی از متخصصان میراث طبیعی کشور دوباره مورد بررسی قرار گرفت.

طالبیان گفت: در جلسه بررسی پرونده ثبت جهانی جنگل های هیرکانی تصمیم گرفته شد که این پرونده با معرفی مناطق پیشنهادی جدید به سرعت تکمیل و به صورت مشترک با کشور آذربایجان ثبت شود.

معاون میراث فرهنگی سازمان افزود: با بررسی سازمان جنگل ها و مراتع و سازمان محیط زیست قرار است مناطق جدید پرونده جنگل های هیرکانی دوباره بازنگری و متناسب با قوانین ثبت در یونسکو به روزرسانی شود.

وی گفت: پیشتر 6 نقطه از جنگل های هیرکانی در فهرست میراث ملی و طبیعی کشور جای گرفته است. به طوری که پارک ملی گلستان به شماره ثبتی 15، جنگل های سری یک شصت گلاته به شماره 16، جنگل های حوزه 46 کجور نوشهر به شماره 17، جنگل های 2000 و 3000 تنکابن به شماره 18، جنگل های حوزه 14 قلعه رودخان و حوزه 15 ماسوله به شماره 19 و جنگل های حوزه یک آستاراچای به شماره 20 به ثبت رسیده است.

طالبیان همچنین تاکید کرد: هیرکانی یکی از جنگل های باقی مانده از دوران سوم زمین شناسی است که همچنان به حیات خود ادامه می دهد. همچنین رویشگاه های وسیع از گونه های گیاهی جنگل های هیرکانی موجود است که در کشورهای اروپایی از بین رفته و هم اکنون فسیل های این گونه ها در آن کشورها باقی مانده است.