عباسعلی ابونوری عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد تهران مرکز در گفت‌وگو با «ایانا» مطرح کرد:
هدایت بودجه به سمت محصولات دامی و باغبانی
عباسعلی ابونوری عضو هیأت علمی دانشکده اقتصاد تهران مرکز در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی «ایانا»تاکید کرد: برای اینکه بودجه مکمل برنامه‌ها باشد باید برای توسعه محصولات باغبانی و دامی و نه زراعی تخصیص داده شود .
او درباره اولویت‌های بخش کشاورزی در لایحه بودجه98 گفت: از نظر ساختاری هدف ما در بلند‌مدت باید مشخص باشد. این درحالی است که معمولا بودجهریزی باید مکمل برنامههای عمرانی باشد اما ما برنامههای عمرانی نداریم. برنامههای عمرانی معمولا برنامههای بلند‌مدت را در نظر می‌گیرد. به‌عنوان مثال؛ در بودجهریزی باید ببینیم هدف اصلی بخش کشاورزی و برنامههای این بخش چیست وچه اقداماتی باید دراین بخش انجام شود؟ آیا قرار است در محصولات کشاورزی به مرحله خودکفایی برسیم یا اینکه ساختاری برای تولید محصولات زراعی ، دامی و باغبانی ایجاد کنیم ؟
ابونوری اضافه کرد: از آنجا که استراتژی کلی نداریم وقتی به مرحله بودجهریزی می‌رسیم، دچار سردرگمی می‌شویم در حالی‌که بودجه باید مکمل برنامه باشد اما به دلیل اینکه برنامه شفاف نیست، بودجهریزی هم نمی‌تواند شفاف باشد.درست است که وزیر کشاورزی و مسئولان این بخش بودجه‌ای را برای بخش کشاورزی در نظر می‌گیرند اما مهم این است که فعالیت خود را در چه بخش‌هایی قرار است گسترش دهند؟ آیا قرار است این فعالیت‌ها در بخش محصولات زراعی یا دامی وباغبانی باشد؟
رئیس سابق دانشکده اقتصاد تهران مرکز با بیان‌اینکه به دلیل محدودیت‌های بودجه‌ای نمی‌توانیم با یک دست چند هنداونه برداریم،اضافه کرد: نمی‌توان محصولات زراعی و باغبانی و دامی را با هم گسترش دهیم. چرا که هدف مشخص نیست.علاوه براین؛ بودجه به هر شکلی اختصاص یابد امکان دارد بخشی به بحث زراعت و بخشی به بحث باغبانی هدایت شود. اما این شکل هدف بلند مدت را برای دستیابی به مباحث خودکفایی نه تنها مشخص نمی‌کند بلکه ما را سردرگم می‌کند.
ابونوری تاکید کرد: بنابراین برای اینکه بودجه مکمل برنامه‌ها باشد باید برای توسعه محصولات باغبانی و دامی و نه زراعی تخصیص داده شود .
او با بیان‌اینکه امکان دارد در تولید محصولات زراعی مزیتی نداشته باشیم، توضیح داد: حتی اگر بخواهیم در آینده عضو سازمان تجارت جهانی شویم باید بیشترین برنامه‌‌ریزی‌های ما در مباحث باغبانی و دامی باشد. در مورد گندم و خودکفایی آن اما وضعیت متفاوت است چرا که گندم یک محصول استراتژیک است بنابراین این محصول را باید مجزا از سایر محصولات بدانیم. این درحالی است که نسبت به کشورهای منطقه در بسیاری از محصولات زراعی به معنای واقعی مزیت نداریم بنابراین می‌توانیم تمام بودجهریزی و برنامه‌ریزی خود را به تولیدات محصولات دامی و باغبانی که بازدهی بلندمدتی دارند هدایت و به این سمت حرکت کنیم.
دیدگاه تان را بنویسید