حسین نورانینژاد، سخنگوی حزب اتحاد ملت در گفتوگو با ایانا:
حجتی نگرانی درباره امنیت غذایی را برطرف کرد
عملکرد وزارت کشاورزی جزء نقاط درخشان دولتهای اعتدال و اصلاحات بوده است
حسین نورانینژاد، سخنگوی حزب اتحاد ملت در گفتوگو با خبرنگار سیاسی ایانا در واکنش به اظهارات منتقدان درباره عملکرد وزارت جهاد کشاورزی در بحث امنیت غذایی گفت: در سالهای گذشته به رویکرد آقای حجتی وزیرجهاد کشاورزی هجمههای زیادی وارد شد و به عملکرد خوب دولت به ویژه شخص آقای حجتی در وزات جهاد کشاورزی توجه کافی نشده است. این درحالی است که این منتقدان شرایط نسبتا جنگی امروز و تحریم را در نظر نگرفتهاند. بنابراین رویکردهایی که آقای حجتی در دوران مسئولیت وزارت کشاورزی چه در دولت آقای خاتمی و چه در دولت آقای روحانی داشته است، تا حد زیادی نگرانیها را نسبت به بحث امنیت غذایی در ایران برطرف کرده است.
او با بیاناینکه عملکرد وزارت کشاورزی جزء نقاط درخشان دولتهای روحانی و خاتمی بوده است، افزود: اما بهنظر میرسد بخشهای مختلف از جمله احزاب در نظرهایی که درباره عملکرد دولت مطرح میکنند به این مباحث بسیار مهم توجه کمی داشتهاند.
نورانینژاد با تاکید براینکه مسیر وزارت جهاد کشاورزی را باید تقویت کنیم، افزود: فعالان مدنی، روشنفکران، احزاب و فعالان عرصه عمومی جا دارد که به مسایلی چون امنیت غذایی نیز توجه نشان دهند. این موضوع هم جزو حقوق اولیه شهروندان است.
او توضیح داد: وزارت جهاد کشاورزی باید احساس کند که کارهای خوبش دیده میشود دراین صورت میتواند گامهای مثبتی برای تحقق اهدافش بردارد. به عنوان مثال، بحث خودکفایی گندم مساله کوچکی نیست. اما برخی معتقدند که مثلا میتوانیم به جای این هزینهها درباره خودکفایی گندم آن را با قیمت ارزانتر وارد کنیم. در حالیکه این افراد شرایط سیاسی و مباحث نوینی که در حوزه حقوق بشری تحت عنوان حاکمیت غذایی مطرح است را در نظر نمیگیرند.
او با بیاناینکه تامین نیازهای پایه کشور بدون نیاز به خارج از کشور، قوت است، گفت: این مساله جزء مولفههای قدرت ما است. ما نمیتوانیم تک بعدی و فانتزی به مسائل سیاسی نگاه کنیم.
نورانینژاد همچنین درباره اولویتهای وزارت جهاد کشاورزی در شرایط تحریم گفت: منتقدان معتقدند که در کنار توسعه تامین مواد غذایی،به مسائل زیست محیطی و آب توجه شود که تا آنجا که مطلعیم در وزارت کشاورزی به این موضوع توجه شده است. اکنون با رویکرد علمی، بسیاری از تولیداتی که صورت میگیرد با مصرف آب کمتر و تولید بیشتری است. در خیلی از محصولات مصرف آب نصف شده اما تولید محصول افزایش چشمگیری یافته است. این درحالی است که به قول یکی از فعالان حوزه کشاورزی، بسیاری از افراد و منتقدان در مقابل بحث بحران آب استراتژی «نکاشت» را ترویج میکنند اما وزارت جهاد کشاورزی به جای «نکاشت» سراغ «بهکاشت» رفته است. بدان معنا که کاشت به نحو بهینهای صورت بگیرد که هم مصرف آب کمتری داشته باشد و هم مسائل زیست محیطی را در نظر بگیرد. در واقع توجه به مباحث زیست محیطی و بحران آب را در کنار مسائل امنیت غذایی و حاکمیت غذایی باید مد نظر قرار داد.
او تاکید کرد: علاوه براین باید سعی کرد که به بحث تولیدات کشاورزی بهعنوان محل ارز آوری و صادرات هم بیشتر نگاه شود. به هر حال خیلی از کشورهای همسایه به محصولات ما نیاز دارند و اگر بتوانیم راهکاری را اندیشه کنیم این بحث جزء بخشهایی خواهد بود که میتواند در شرایطی که با مشکلات بانکی و نقل و انتقال ارز روبرو هستیم ارزآوری سادهتری داشته باشیم .حتی اگر در سطح خرد این صادرات انجام شود میتواند بخشی از ارز مورد نیاز کشور را از طریق این صادرات تامین کرد.
نورانینژاد که تحصیل کرده رشته حقوق بشر در دانشگاه سیدنی استرالیاست، با تاکید بر توجه محافل آکادمیک غربی در حوزه حقوق بشر به امنیت و حاکمیتی غذایی، گفت: درآنجا تاکید می کردند که کشورها باید تلاش کنند نیازهای پایه در امر غذا را خودشان تامین کنند.
او دربخش دیگری از صحبتهایش درباره نقش احزاب در بحث امنیت غذایی گفت: متاسفانه تاکنون اغلب احزاب جز مسائلی که به صورت عام ذیل مسائل کلی سیاسی، آن هم مسایل روز سیاست تعریف میشوند به سایر مباحث حکومتداری و تدبیر امور جامعه ورود جدی نداشتهاند. البته در حزب اتحاد ملت سعی شده تجربه تازهای از سیاستورزی حزبی را از سربگذرانیم. درهمین راستا کمیسیونهایی را در نظر گرفتهایم که هم عرض کمیسیون سیاسی در حوزههای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، زیربنایی ومحیط زیست، توسعه مناطق و حوزه زنان فعالیت کنند. ضمناینکه کمیسیونهای مربوطه میتوانند به مباحث تخصصی خود مانند بحث امنیت غذایی است ورود کنند.
سخنگوی حزب اتحاد ملت در پاسخ به این سئوال که چرا به این مباحث در سطح سیاسیون پرداخته نشده است،افزود: یک دلیل این است که مسائل سیاسی دراین مدت به قدری داغ بوده است که احزاب،گروهها و شخصیتها را به دنبال خود کشانده است. دوم اینکه چون ساختار سیاسی ما حزبی نیست در نتیجه احزاب به فکر جزئیات حکومتداری نمیافتند. یعنی هیچ وقت یک حزب فکر نمیکند فردا روزی امکان دارد اداره حکومت به او سپرده شود و بخواهد برنامهای برای اداره کشور و مباحثی چون امنیت غذایی داشته باشد. برای همین هم به این مباحث نمیپردازد.
نورانینژاد چنین اتفاقی را ناشی از حزبی نبودن انتخابات در ایران و غیرعلمی بودن حکومتداری دانست و تاکید کرد: اما مساله دیگر این است که مباحثی از جنس امنیتغذایی به نوعی ذیل مباحث حقوق بشری در سطح جهانی قرار میگیرد. یعنی در استانداردهای جهانی مباحثی چون فقر و امنیت غذایی که امروزه به مباحثی همچون حاکمیت غذایی ارتقاء پیدا کرده است که نسبت به مبحث امنیت غذایی وسیعتر است، ذیل حقوق بشر و وظیفه حکومتها تعریف میشوند. حاکمیت غذایی بدین معناست که هر کشوری پایههای غذایی مردم را در کشور خودش تولید کند.
وی با تاکید بر ظرفیتهای وسیع گفتمان اصلی حقوق بشر برای طرح این مباحث گفت: مباحثی چون حاکمیت غذایی به دلیل تعریف ناقص و صرفا سیاسی از مباحث حقوق بشری هنوز به عنوان یک موضوع حقوق بشری در ایران جا نیفتاده است. یعنی اگر کسی بگوید فعال حقوق بشر هستم تنها چیزی که به ذهن میآید این است که این فرد پیگیر مسائل زندانیان سیاسی است و بحثهای حقوق بشری صرفا به مباحث حقوق سیاسی و مدنی و بازداشت زندانیان محدود است.
به گفته او، اگر احزاب بتوانند ، مباحث حقوق بشری را در معنای کلان آن که هم حقوق سیاسی مدنی و هم حقوق اجتماعی اقتصادی را در برمیگیرد، تعریف کنند آن گاه بحث حقوق بشر از این مهجوریت و تقلیلگرایی نجات پیدا میکند و به مباحثی که مربوط به دیگر حقوق پایه همه شهروندان از جمله امنیت غذایی است پرداخته میشود.درنتیجه فضای گفتمانی وسیعتر میشود و این مباحث میتواند فصل مشترک گفتوگوی ملی بین احزاب و جناحهای مختلف باشد. بهعنوان مثال، بحث امنیت غذایی میتواند جزء مواردی باشد که بهعنوان سوژه گفتوگوی ملی قرار بگیرد.
او اضافه کرد: با پذیرش مفهوم کلان حقوق بشر، میتوانیم به حوزههایی که اشتراک نظر و قابلیت گفتوگوی بیشتری دارند، به عنوان نقطه شروع گفتگوی ملی بپردازیم.
دیدگاه تان را بنویسید