جعفریان:
67 هزار هکتار از عرصههای بیابانی کشور نیازمند عملیات بیابانزدایی برای تثبیت است
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری گفت: 67 هزار هکتار از وسعت مناطق بیابانی که کانون فرسایش بادی است و با حرکت ماسههای روان به طور مستقیم به زیرساختها، خانهها و مزارع کشاورزی خسارت وارد میشود نیازمند عملیات تثبیت است.
به گزرش خبرنگار ایانا در استان سمنان، وحید جعفریان در بازدید از نخستین طرح پژوهشی اجرایی احداث بادشکن های کوتاه به روی تپه های ماسه ایی در شهرستان گرمسار استان سمنان اظهار کرد: استفاده از آبهای نامتعارف، ایجاد بادشکن، استفاده از مالچ شیمیایی و زیستی و تقویت پوشش گیاهی از طریق نهال کاری و اجرای طرح مدیریت قُرُق و چَرا از جمله راهکارهای مدنظر برای مقابله با بیابانزایی و ثبیت شنهای روان در مناطق کانونی فرسایش بادی است.
وی بیان کرد: ایجاد باشکن غیر زنده با مصالح سازگار با محیط زیست و متناسب با شرایط بیابانی هر منطقه از اولویتهای اصلی سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری برای بیابانزدایی است و اکنون اجرای طرحهای پژوهشی در این زمینه در حال انجام است و با دستیابی به نتیجه مطلوب اجرای طرحها توسعه مییابد.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری ادامه داد: طرح بادشکن غیر زنده در شهرستان گرمسار نیز از جمله طرحهای پژوهشی برای مقابله با بیابانزدایی است که در صورت نتیجه مطلوب، این طرح در مناطق بیابانی مشابه شرایط این منطقه اجرا خواهد شد.
جعفریان خاطر نشان کرد: طرح پژوهشی مالچ ریگی که با هدف مقابله با بیابانزایی برای اولین بار در کشور در شهرستان گرمسار استان سمنان به مساحت 50 هکتار در سال گذشته اجرا شد نیز از طرحهای پژوهشی موفق است و با دستیابی به تکنیک مناسب برای پخش کردن سنگریزهها این طرح در دیگر مناطق بیابانی کشور اجرا خواهد شد.
وی با بیان اینکه توسعه اجرای طرح مالچ سنگریزه (ریگی) در کشور مدنظر است، افزود: این طرح روشی سازگار با طبیعت است که میتواند نقشی مهم در تثبیت ریزگردها و شنهای روان و مقابله با بیابانزایی ایفا کند.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری اضافه کرد: مناطق بیابانی دارای ظرفیت خوبی برای اشتغالزایی و رونق اقتصادی است و براساس مطالعات حداقل میتوان ۳۰ فعالیت در این مناطق انجام داد که علاوه بر کمک به مقابله با بیابانزایی، به بهبود معیشت جوامع محلی کمک می شود.
جعفریان گفت: فعالیتهایی مانند مدیریت هرزآب، کاشت گونههای مقاوم با بیابان، توجه به گردشگری طبیعت در بیابان از جمله فعالیتهایی است که میتواند به معیشت جوامع محلی کمک کند.
دیدگاه تان را بنویسید