Iranian Agriculture News Agency

خلاقیت کشاورز مانه و سملقانی ارزش افزوده گوجه فرنگی را زیاد کرد

خراسان شمالی تولید بیش از اندازه یک محصول، کاهش قیمت و نداشتن بازار تقریبا مشکل همیشگی کشاورزان برای یک تعداد از محصولات همچون گوجه فرنگی، پیاز و ... بوده است.

خلاقیت کشاورز مانه و سملقانی ارزش افزوده گوجه فرنگی را زیاد کرد

به گزارش خبرنگار ایانا در استان خراسان شمالی، در سال گذشته کاهش چشم گیر قیمت گوجه فرنگی در خراسان شمالی سبب شد تا مقدار قبل ملاحظه ای از محصول تولیدی بر دست کشاورزان باقی بماند و آن ها مجبور شوند تا با قیمت پیشنهادی کارخانجات رب این محصول را تحویل این کارخانجات دهند.

اما امسال یکی از کشاورزان شهرستان مانه و سملقان در حوالی روستای یموق اقدام به اجرای طرح تحقیقاتی بر روی گوجه فرنگی کرد که نتایج بسیار خوبی به دنبال داشت و در واقع توانست از پایین بودن قیمت گوجه فرنگی، فرصت سازی کند.

علی کریمی زارع گفت: خراب بودن وضعیت بازار فروش گوجه فرنگی سبب شد تا امسال به دنبال راهکاری برای افزایش میزان تولید و همچنین روشی جایگزین برای تحویل دادن گوجه فرنگی ها با قیمت پایین به کارخانجات رب و میدان میوه و تره بار شویم.

وی افزود: کشاورزان طی سال گذشته گوجه فرنگی را با قیمت ۳۰۰ تا ۴۰۰ تومان تحویل کارخانجات می دادند و امسال این رقم به ۷۰۰ تا ۸۰۰ تومان رسیده است اما هزینه های تولید در کشت بهاره گوجه فرنگی آنقدر بالا رفته است که اگر این هزینه ها را کسر کنیم به همان قیمت سال گذشته می رسد.

وی با اشاره به اینکه یموق منطقه ای است که به علت شوری آب و شرایط آب و هوایی کشت گوجه فرنگی در این منطقه انجام نمی شود، ادامه داد: اما در سال جاری طی طرحی تحقیقاتی اقدام به کشت گوجه فرنگی در این منطقه در سطح ۱۱ هکتار و با هشت رقم کردیم.

کریمی زارع اظهارکرد: شوری آب در این منطقه زیاد است و زمانیکه شوری آب از یک اندازه ای بالاتر باشد، سبب می شود تا تولید محصول تا حدود ۴۰ درصد کاهش یابد در نتیجه در این مناطق باید به سوی کشت محصولات مقاوم تر همچون چغندرقند و ... رفت.

وی تصریح کرد: بالاخره طی کشت هشت رقم در این مزرعه متوجه شدیم که کشت دو رقم بدون دستگاه آب شیرین کن در این منطقه مناسب است و از باردهی مناسبی برخوردار است.

وی بیان کرد: علاوه بر این در مزرعه از روش های کشت معمولی استفاده نشده است و گوجه فرنگی به صورت قیم کشت شد بطوریکه در این روش در فاصله ۸۰ سانتی متر تا یک متر یک عدد نی قرار دادیم و بوته گوجه فرنگی برروی آن سوار می شد .

این کشاورز مانه و سملقانی در ادامه خاطرنشان کرد: البته باید در این روش به جای نی از چوب با اندازه ۲.۵ *۲.۵ استفاده شود اما به علت اینکه هزینه بر بود از نی استفاده می کردیم ولی نی ها با آبیاری نرم می شدند و احتمال اینکه نتوانند وزن بوته ها را تحمل کنند وجود داشت.

وی در ارتباط با مزایا و معایب روش قیم نیز توضیح داد: با اجرای این روش بوته ها از زمین فاصله می گیرد و سبب می شود تا تجمع آفت در زیر بوته ها کمتر شود و در واقع در روش های معمولی ۲۰ درصد از محصول گوجه فرنگی قبل از اینکه به مرحله برداشت برسد به حالت کارخانه ای در می آید و کشاورز باید آن ها را تحویل کارخانجات رب دهد.

وی تصریح کرد: از سوی دیگر با اجرای این روش، تردد کارگرها راحت تر و جابجایی بوته ها برای برداشت محصول نیز کمتر خواهد شد.

به گفته کریمی زارع از آنجاییکه پوشش برگی مناسبی در این روش وجود ندارد، ممکن است محصول دچار آفتاب زدگی شود که می توان از معایب اجرای این طرح نام برد.

۸۰ درصد محصول گوجه فرنگی روانه کارخانجات رب می شود

وی در ارتباط با فروش این محصول نیز بیان کرد: محصولی که از نظر کیفیت و اندازه مناسب باشد قابلیت عرضه در میادین میوه و تره بار را دارد اما وقتیکه کشاورز مشاهده می کند که هزینه کارگر برای برداشت محصول، خرید سبد و جابجایی به میدان زیاد است محصول را به کارخانجات رب ارائه می دهد تا متحمل هزینه کمتری شود و در حال حاضر ۸۰ درصد کشاورزان محصول خود را روانه کارخانجات رب می کنند.

وی تصریح کرد: اما از آنجاییکه دیدم قیمت گوجه فرنگی کاهش یافت و هیچ صرفه اقتصادی نداشت اقدام به اجرای طرح خشک کردن این محصول کردیم.

وی توضیح داد: با اجرای این طرح پارچه های سفیدی بر روی زمین پهن شده و گوجه فرنگی هایی که قابلیت عرضه در میدان میوه و تره بار را داشت به چهار قاش تقسیم کرده و بر روی پارچه سفید قرار داده می شد تا خشک شود و حالت بیسکویتی پیدا کند که ۱۵ تا ۲۰ روز به طول می انجامد.

به گفته این کشاورز مانه و سملقانی گوجه فرنگی های خشک شده قابلیت پودر شدن را دارند و می توانند جایگزین رب شوند.

وی با بیان اینکه حدود شش کیلوگرم گوجه فرنگی یک کیلوگرم رب تولید می شود، گفت: در این روش با هر ۱۵ کیلوگرم گوجه فرهنگی خشک شده می توان یک کیلوگرم رب تولید کرد اما با این تفاوت که در رب معمولی، رطوبت وجود دارد و همین امر سبب می شود تا سنگین تر شود اما در گوجه فرنگی خشک شده هیچ رطوبتی وجود ندارد.

وی افزود: علاوه بر آن در روش طبخ رب به علت عصاره گیره و گرما برخی از عناصر موجود در رب از میان می رود اما در این روش تمام عناصر گوجه فرنگی وجود دارد.

کریمی زارع ادامه داد: پیش می کنیم در سال جاری بتوانیم از ۱۵۰ تن گوجه فرنگی، ۱۰ تن گوجه فرهنگی خشک تولید کنیم.

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید