Iranian Agriculture News Agency

کشاورزان ذرت آمریکا معتقدند:

اتانول، کشت ذرت را به خطر می‌اندازد

ماشین‌های الکتریکی نیاز به کشت ذرت را از بین خواهند برد

بر خلاف تصور عمومی،‌ ذرت‌ فقط به منظور فروش در فروشگاه‌های مواد غذایی کشت نمی‌شود. تنها یک درصد ذرت کشت شده در آمریکا ذرت شیرین است که بیشترین میزان مصرف را در بین شهروندان این کشور دارد. خیلی‌ها فکر می‌کنند حجم بالایی از ذرت برای خوراک دام مصرف می‌شود. اما اینطور نیست. در سال 2017، برای اولین بار، بیشترین میزان ذرت برای تولید اتانول بکار گرفته شده است.

اتانول، کشت ذرت را به خطر می‌اندازد

اتانول به عنوان سوخت اصلی موتور یا یک افزودنی به بنزین در ماشین‌ها بکار می‌رود. امروزه با اختراع ماشین‌های الکتریکی که دیگر نیازی به سوخت بنزینی یا دیزلی ندارند هنوز مشخص نیست چه اتفاقی برای صنعت ذرت - و نهادهای وابسته به آن- می‌افتد.

آینده مشخص است: ماشین‌های الکتریکی آینده صنعت اتومبیل‌سازی هستند. تسلا در حال ساخت بزرگترین کارخانه برای تولید باتری‌های لیتیوم یونی است. ولوو اخیرا اعلام کرده تولید و فروش ماشین‌های بنزین و دیزلی را تا سال آینده متوقف خواهد کرد. شرکت جگووار لند‌رور هم برنامه دارد تا سال 2020 همین کار را انجام دهد. علاوه بر آن‌ها، بریتانیا و فرانسه تولید موتورهای احتراق داخلی را تا سال 2040 متوقف خواهند کرد. هلند و نروژ هم این قانون را تا سال 2025 اجرا خواهند کرد. محققان  دانشگاه جورج‌تاون تخمین می‌زنند تا 20 سال دیگر بیش از 90درصد ماشین‌هایی که در داخل آمریکا تولید می‌شوند الکتریکی خواهند بود.

اتانول سلولزی از سلولز تولید می‌شود و نه دانه ذرت. به همین ترتیب بزرگترین موفقیت در تکنولوژی اتانول به شمار می‌رود. اما مشخص نیست که این پیشرفت‌ها می‌توانند با اتومبیل‌هایی که دارای انرژی تجدیدپذیر هستند رقابت کنند یا نه. به دلیل هزینه‌های بالای تولید، میزان تولید اتانول سلولزی بسیار کم است. حتی اگر هزینه تولید کاهش پیدا کند، به اندازه‌ای نیست که بتواند حرکت به سمت باتری‌های لیتیوم یونی را متوقف کند.

حالا قدم بعدی برای کشاورزان آمریکایی که ذرت را برای تولید اتانول کشت می‌کنند چیست؟ جواب کوتاه این است: هیچ برنامه‌ای وجود ندارد. در حقیقت، با افزایش تولید سالانه ذرت، نه دولت فدرال و نه دولت ایالتی و محلی برنامه‌ای برای تحولات جدید ندارند. یکی از فاکتورهایی که نشان‌دهنده عدم برنامه‌ریزی دولتی است همکاری قوی میان انحصارطلبان تجارت کشاورزی و سازمان‌های وابسته است. انحصارطلبان امتیاز فروش حجم بالایی از ذرت را دراختیار دارند. سازمان‌های وابسته هم در اثر همکاری با آن‌ها می‌توانند ذرت بیشتری بفروشند.

جورج بوش، رییس‌جمهور پیشین به همراه متحدانش در کنگره آمریکا اتانول را پلی به سمت خودکفایی در انرژی معرفی کرد. با گذشت بعد از یک دهه، حالا وقت آن رسیده بپرسیم این پل به کجا می‌رود. وقت آن رسیده تا درباره زندگی بعد از اتانول صحبت کنیم؛ یعنی زمانی که دیگر نیازی به ذرت وجود ندارد کشت جایگزین برای کشاورزان چه خواهد بود.

 

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید