Iranian Agriculture News Agency

ترجمه اختصاصی ایانا از یورونیوز:

نقش بیوچار در مهار گازهای گلخانه‌ای

ارتقای فن‌آوری ترسیب کربن( مبتنی بر طبیعت) در کاهش انتشار اکسید نیتروژن و گازهای گلخانه‌ای موفق است. ترسیب کربن، به روند ذخیره کربن موجود در هوا در خاک و گیاهان گفته می‌شود. این روند با ذخیرهٔ کربن از هوا باعث می‌شود که از میزان گازِ گلخانه‌ای دی‌اکسید کربن کاسته شده و به بهبود کیفیت هوا کمک کند. در این میان، دانشمندان معتقدند که بیوچار، می‌تواند در آینده ای نزدیک به کشاورزان کمک کند تا انتشار گازهای گلخانه‌ای خالص را به صفر برسانند.

نقش بیوچار در مهار گازهای گلخانه‌ای

به گزارش ایانا از یورونیوز، بیش از 200 مطالعه میدانی در سراسر جهان، تأثیر فن‌آوری ترسیب کربن مبتنی بر طبیعت را بر محصولات کشاورزی بررسی کرد و نتایج این بررسی‌ها امیدوارکننده بود.

محققان دانشگاه ایالتی اوهایو در ایالات متحده دریافتند که بیوچار که از زباله‌های آلی ساخته شده است، به‌ویژه در کاهش انتشار اکسید نیتروژن موفق است. این مطالعه که در مجله علمی کیفیت محیطی منتشر شده است، مزایای دیگر بیوچار از جمله توانایی آن در بهینه‌سازی خاک را برجسته می‌کند. نویسندگان امیدوارند تحقیقات آنها به ترویج استفاده تجاری و پذیرش بیوچار در کشاورزی و جنگلداری کمک کند. به عبارت بهتر، این پژوهش، می‌تواند آثار عملیاتی و کاربردی زیادی را در روند کاهشی گازهای گلخانه‌ای و آثار مخرب آنها ایفا کند.

کشاورزی، جنگل‌داری و کاربری زمین بیش از 18 درصد از انتشارات گاز گلخانه‌ای جهانی را به خود اختصاص می‌دهند که 3.5 درصد آن به سوختن محصولات مربوط می‌شود. بیوچار زمانی ایجاد می‌شود که زیست توده، مانند شاخه‌های درختان افتاده و بقایای محصول در دمای 200 تا 400 درجه سانتی گراد با اکسیژن کم یا بدون اکسیژن، در فرآیندی به نام پیرولیز گرم شود. مکانیسم تاثیرگذاری این روند مشخص است: ذخیره کربن به شکل جامد پایدار از تجزیه آن جلوگیری می‌کند. می‌توان آن را برای صدها یا هزاران سال در خاک جدا کرد.

برزیل در حال ساخت حلقه‌های دی اکسید کربن در جنگل‌های آمازون برای شبیه‌سازی تغییرات آب و هوایی است. وقتی کشاورزان به سادگی بقایای محصول را در مزرعه رها می‌کنند تا تجزیه شوند، تنها حدود 10 تا 20 درصد کربن باقی مانده در خاک بازیافت می‌شود. با تبدیل آن به بیوچار و اعمال آن در مزرعه، حدود 50 درصد به شکل های پایدار ذخیره می‌شود. این فرآیند باعث کاهش انتشار زباله‌های آلی می‌شود که سوخته یا تجزیه می‌شوند، که هر دو گازهای گلخانه‌ای تولید می‌کنند.

علاوه بر این، می توان از بیوچار به عنوان افزودنی خاک برای بهبود زهکشی، هوادهی، سلامت گیاه، عملکرد محصول و حفظ آب و مواد مغذی استفاده کرد.اکسید نیتروژن، متان و دی اکسید کربن گازهایی هستند که گرما را جذب کرده  و باعث گرم شدن جو زمین می شوند.محققان دریافتند که به طور متوسط استفاده از بیوچار باعث کاهش انتشار اکسید نیتروژن تا حدود 18 درصد و متان تا سه درصد می شود.بیوچار همچنین ظرفیت  کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از خاک را دارد، اما برای بررسی این موضوع به کار طولانی مدت نیاز است و هنوز محققان ، پژوهشهای خود را دراین خصوص کامل نکرده اند. اما نکته اساسی اینجاست که در حال حاضر، بیوچار گران است - هزینه آن از 930 یورو تا 3065 یورو در هر تن متریک است. آیا می‌توان چنین هزینه هنگفتی را کاهش داد؟

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید