چرخی که هر روز کندتر می‌چرخد

شهناز دیواندری: نوسانات و قوانین جدید ارزی ایران، وضعیت صنایع کشور را تلخ‌تر از گذشته کرده. بسیاری از صنایع ایران دچار کمبود و نبود مواد اولیه شده‌اند و ارز چند نرخی، آنها را سردرگم کرده. سیاست جدید ارزی بانک مرکزی هم باعث شده که بسیاری از فعالان صنایع کشور برای واردات مواد اولیه خود، دیگر ارز 4200تومانی دریافت نکنند و این ماجرا دردسر جدیدی را برای آنها رقم زده. این روزها بسیاری از تولیدکنندگان کشور از وضعیت کنونی حاکم بر اقتصاد کشور گلایه‌مند هستند، به طوری که اعتراف می‌کنند نفس صنعت ایران به شماره افتاده و چرخ تولیدکنندگان نیز کُند می‌چرخد.

در این باره نیما بصیری تهرانی، نائب رئیس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی ایانا می‌گوید: «اوضاع کنونی اقتصاد ایران حاصل دو عامل است که اولین عامل آن به بی‌درایتی دولتی‌ها برمی‌گردد. چرا که در حال حاضر، هیچ‌گونه تدبیری در سیاست‌هایی که در پیش گرفته و اجرایی می‌شود، به چشم نمی‌خورد. دومین عامل به منافع شخصی افراد مربوط می‌شود، برای نمونه چطور ممکن است صرافان که تا چند وقت پیش با مجوز بانک مرکزی فعالیت می‌کردند، به یکباره فعالیتشان متوقف و بازار آزاد ارز تحت عنوان بازار قاچاق اعلام شود؟!»

او با اشاره به مقوله خودتحریمی در کشور، ادامه می‌دهد: «دولت با اقداماتی که طی چند ماه گذشته انجام داد، ایران را دچار خودتحریمی کرد. به طوری که با گذشت هر ساعت و هر روز، اوضاع اقتصادی وخیم‌تر و حال و روز بسیاری از فعالان اقتصادی و تولیدی کشور آشفته‌تر شد. این روزها انگشت اتهام عاملان این جریانات، به سمت افراد زیادی نشانه رفته که معلوم نیست این متهمان بر مبنای چه گزینه‌هایی انتخاب شده‌اند! در حالی که ابتدا باید برخی از تصمیمات و سیاست‌های دولتی‌ها و رئیس سابق بانک مرکزی را به عنوان متهم ردیف اول این بحران اقتصادی در نظر گرفت.»

نائب رئیس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران با تاکید بر شرایط حاد تولیدکنندگان در کشور، توضیح می‌دهد: «قطعاً وضعیت کنونی کشور تقصیر تولیدکنندگان و فعالان صنایع مختلف نیست. چرا که آنها خود جزو قربانیان اصلی بحران‌های اقتصادی اخیر هستند. متاسفانه این روزها بسیاری از ارزش‌های اخلاقی و حرفه‌ای در ایران از بین رفته. چرا‌که حتی دولتی‌ها نیز دیگر بر روی تعهدات خود پای‌بند نیستند. برای نمونه به ماجرای بند پنجم بسته جدید ارزی اشاره می‌کنم که چطور خُلف وعده دولت بسیاری از صنایع را به خاک سیاه نشاند و موجبات گرانی را نیز فراهم کرد.»

او می‌افزاید: «گویا در حال حاضر مسئولان و دولتی‌ها خودشان را به خواب زده‌اند و از این اوضاع خیلی هم ناراضی نیستند! آنها مصداق کامل این ضرب‌المثل هستند که فرد خواب رفته را می‌شود بیدار کرد، اما شخصی که خودش را به خواب زده با هیچ تکانی بیدار نمی‌شود.»

بصیری تهرانی با اشاره به مشکلات زیادی که گریبان صنایع کشور را گرفته، تصریح می‌کند: «در حال حاضر صنایع مختلف به شدت درگیر مشکلات زیادی هستند که نمی‌دانند باید به حل کدام یک بپردازند. برای نمونه تقریبا می‌توان گفت که صنعت نساجی در ایران مرده است. چرا که بازارهای ایران بستر خوبی را برای جولان اجناس ترکیه فراهم کرده و دولتی‌ها نیز اجازه این فراگیری را داده‌اند. بنابراین فراهم نکردن بستر لازم برای ایجاد قدرت رقابت با بِرندهای اجناس ترکیه، خیانت در حق صنعت نساجی کشور محسوب می‌شود. این داستان در بحث فولاد هم به چشم می خورد! چرا که سال‌ها پیش دو نماینده با قدرت اصفهانی، توانستند با نفوذی که دارند، صنعت فولاد را به استان خودشان بکشانند. حالا بعد از گذشت سال‌ها تبعات این ماجرا بیشتر نمایان شده و اول از همه گریبان زاینده رود را گرفته. همه می‌دانند که کارخانه فولاد باید در منطقه‌ای قرار می‌گرفت که آب فراوان داشته باشد نه اصفهانی که تنها یک رودخانه بزرگ برای تامین آب داشت.»

او در ادامه با طرح موضوع رو به اتمام رفتن مواد اولیه صنعت کاغذ و مقوا، می‌گوید: «در حال حاضر مواد اولیه صنعت کاغذ و مقوا رو به اتمام است، اما اوضاع این صنعت نسبت به صنایع نساجی بهتر است، چرا که در این میان قدرت و نقش رسانه‌های کاغذی را نمی‌توان نادیده گرفت. برای همین سعی می‌شود اوضاع بازار کاغذ در هر شرایطی سر پا نگه داشته شود. برای نمونه حتی خرید کاغذهای بازیافتی نیز از کیلویی750 به کیلویی 1500تومان رسیده. این یعنی زباله‌های کاغذی که از خیابان‌ها جمع‌آوری می‌شود به میزان دو نیم درصد افزایش قیمت داشته است.»

بصیری تهرانی می‌گوید: «جالب است بدانید در صنایع سلولزی نیز مواد اولیه تولید دستمال کاغذی، دستمال توالت و ... از همین خانواده کاغذ است به طوری که تعرفه گمرکی آنها نیز یکی بوده و تنها اختلاف در فرآیند تولیدشان وجود دارد اما شاهد این هستیم که ارز دولتی به این کالا تعلق نمی‌گیرد و قیمت‌ این کالاهای بهداشتی چند برابر شده. چرا‌که توانمندی رسانه‌ای برای آنها وجود ندارد. پس چه اهمیتی دارد مردم گرانتر بخرند و این همان بحث شرافتی است که در میان برخی از دولتی‌ها و مسئولان گم شده.»

نائب رئیس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران، معتقد است فردی که در مقام وزارت نشسته توانایی ندارد که احاطه کامل به کل صنایع را داشته باشد. اما می‌تواند به راحتی از تَشکُل‌ها، سندیکاها و نیز اتاق بازرگانی کمک بگیرد. این مجموعه‌ها می‌توانند به عنوان مغز متفکر و به صورت رایگان در اختیار وزیر باشند و به او مشاوره دهند. متاسفانه سال‌ها است که دیگر هیچ مسئولی به این داستان بها نمی‌دهد و بخاطر تَک‌روی‌ها و تصمیمات سلیقه‌ای ما در اوضاع کنونی به سر می‌بریم.