Iranian Agriculture News Agency

رئیس هیات مدیره تعاونی تولیدکنندگان محصولات غذایی:

قطعی‌ برق به بسیاری از دستگاه‌ها آسیب رسانده

ایانا- اقتصاد: قطعی‌های نابهنگام برق باعث شده تا به بسیاری از قطعات، دستگاه‌ها، موتورها و الکتروموتورها آسیب برسد. کاهش تولید علاوه بر وارد کردن هزینه‌ها و خسارات شدید مالی منجر به بیکاری کارگران و نیروهای تولید شده، در نتیجه با ادامه چنین روندی، قطعاً صدمات جبران ناپذیری به بدنه اشتغال و تولید کشور وارد خواهد آمد.

قطعی‌ برق به بسیاری از دستگاه‌ها آسیب رسانده

هوای داغ این روزها چرخ صنعت کشور را سرد کرده، به طوری که قطعی‌ پی‌درپی اخیر برق، وضعیت صنایع را آشفته‌تر از قبل ساخته. بررسی‌ها نشان می‌دهد قطعی‌  نابهنگام و بدون پیش‌بینی برق در کشور، توانسته به بسیاری از موتورها و الکتروموتورهای صنایع لطمات و خسارات بالایی را بزند. در این راستا صنایع غذایی نیز از آن دسته صنعت‌هایی محسوب می‌شود که از این جریان مستثنی نبوده‌اند. آنچه این صنعت را از سایر صنایع متمایز می‌کند، نقش آن در زنجیره سلامت غذایی کشور است. از این رو همین چند وقت پیش رئیس کانون صنایع غذایی ایران تاکید کرده بود: «باید صنایع غذایی از سیاست قطعی برق جدا باشد؛ چرا که نسبت به سلامت مواد اولیه، صنعت غذا بر اثر قطعی برق در همان مرحله ساخت روی خط قرمز قرار می‌گیرد. بنابراین این روزها مهمترین موضوعی که می‌تواند فعالیت واحدهای تولیدی را تحت تاثیر منفی خود قرار دهد، قطعی ‌های مکرر برق است.»

در این باره مهدی کریمی تفرشی، رئیس هیات مدیره تعاونی تولیدکنندگان محصولات غذایی، در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه اقتصادی ایانا می‌گوید: «این روزها با توجه به گرمای کم‌سابقه هوا و افزایش مصرف برق در کشور با قطعی پی‌در پی برق در کشور مواجه هستیم. وزارت نیرو معتقد است باید در مصرف برق صرفه‌جویی شود؛ اما سوال اینجاست، امروزه اغلب کارخانجاتی که به تکنولوژی‌های نو خود را تجهیز کرده‌اند تا حداقل مصرف انرژی و متعاقباً کمترین هزینه را متحمل شوند، چرا نباید از این قائده مستثنی باشند؟! چرا اساساً نباید بین مصرف خانگی و مصرف صنعت یک کشور تمایز در نظر گرفته شود؟»

او با اشاره به قطعی‌های متوالی برق در روزهای گذشته که منجر به توقف تولید در بسیاری از کارخانجات کشور شده، ادامه می‌دهد: «قطعی‌های نابهنگام برق باعث شده تا به بسیاری از قطعات، دستگاه‌ها، موتورها و الکتروموتورها آسیب برسد. کاهش تولید علاوه بر وارد کردن هزینه‌ها و خسارات شدید مالی منجر به بیکاری کارگران و نیروهای تولید شده، در نتیجه با ادامه چنین روندی، قطعاً صدمات جبران ناپذیری به بدنه اشتغال و تولید کشور  وارد خواهد آمد.»

کریمی معتقد است که امروز در سراسر دنیا نگاه متفاوتی به صنعت و تولید وجود دارد. این یک اصل مهم است که در هر شرایطی حتی در زمان بحران و قطعی برق نباید برق واحدهای صنعتی قطع و تولید متوقف شود. ولی متاسفانه در کشور ما هنوز مسئله انرژهای تجدید پذیر حل نشده و ما ناگزیر به تقویت زیرساخت‌ها هستیم. در شرایطی که کشور با مشکلات اقتصادی متعددی دست و پنجه نرم می‌کند، تولید یک اصل مهم و اساسی است. بنابراین باید با تمام قوا چرخ تولید و صنعت کشور بچرخد و هیچ عاملی نباید به تولید کنندگان و صنعتگران کشور در مسیر این جهاد بزرگ صدمه وارد کند.

رئیس هیات مدیره تعاونی تولیدکنندگان محصولات غذایی در ادامه، از برخی مشکلات پیش روی صنعت می‌گوید و توضیح می‌دهد: «بی‌شک یکی از مواردی که بر صنعت و تمام صنایع در ماه‌های اخیر تاثیر گذاشته است، مساله نرخ ارز بوده. چرا که تولید در اقتصاد ایران به شدت به واردات کالاهای سرمایه‌ای، واسطه‌ای و مواد اولیه وابسته است. با در نظر گرفتن چنین شرایطی، تضعیف ارزش پول ملی، افزایش هزینه‌های تولید، رکود و تعطیلی صنایع را در پی خواهد داشت. افزایش هزینه­‌های تولید، کاهش حاشیه سود و کاهش توان رقابتی، کمبود سرمایه در گردش بنگاه­ها، اختلال در سیستم خریدها و معاملات اقتصادی از مهمترین تاثیرات نوسانات نرخ ارز در اقتصاد کشور است. در چنین شرایطی، تولیدکنندگان نیز ملزم به خرید نقدی مواد اولیه هستند که به­دلیل حجم بالای نیاز آنها با مشکل مواجه می­شوند. همچنین بالاتر بودن قیمت مواد اولیه صنایع غذایی نسبت به قیمت خریدهای تضمینی نیز از عوامل تأثیر گذار در قیمت تمام شده محصول است. بسیاری از مواد اولیه غذایی ناگزیر است که از دیگر کشورها تأمین شود. هنوز ما ناچار به واردات بسیاری از ماشین‌آلات و دستگاه‌ها از سایر کشورها هستیم . بسته‌بندی ما هنوز به خودکفایی کامل نرسیده، در نتیجه چاره‌ای جز واردات بسیاری از مواد اولیه بسته‌بندی خود نداریم. تمام این موارد قطعاً متأثر از نوسانات نرخ ارز خواهد بود و افزایش نرخ ارز به شدت تولیدکنندگان را تحت فشار قرار می‌دهد، به ویژه اینکه تولیدکننده مجبور است مواد اولیه و ملزومات خود را با نرخ بالای ارز وارد کند و این قطعاً هزینه تولید و قیمت تمام شده محصول را بالا می‌برد.»

پدیدآورنده: شهناز دیواندری 

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید