نیمه ی تاریک کشت قهوه در اوگاندا/کشت قهوه برای زنان به ندرت سود دارد/رانش زمین حاصل جنگل زدایی و گسترش مناطق کشت قهوه است

یک پژوهش جدید به سرپرستی کلی آستین، دانشیار جامعه شناسی در دانشگاه لیهای، تغییرات نابرابر در صنعت قهوه را بررسی کرده است. او می گوید طیف وسیع پیامدهای منفی که با کشت قهوه مرتبط هستند شامل آسیب پذیری در مقابل مالاریا، کاهش مشارکت در تحصیل، نابرابری جنسیتی و تخریب محیط زیست در بودودا در اوگاندا می شوند.

به گزارش ایانا از "ساینس دیلی"، در بودودا در اوگاندا- دومین صادر کننده بزرگ قهوه در آفریقا بعد از اتیوپی- برداشت معمولا از جولای تا اکتبر انجام می شود. این فصل می تواند بسته به میزان بارش باران، دمای هوا و رسیده بودن دانه های قهوه بیشتر نیز امتداد یابد.

بودودا واقع در منطقه شرقی اوگاندا در پایه ی دامنه های آتشفشان کوه الگون قرار دارد که مجموعه ای از منابع طبیعی منحصر به فرد را فراهم کرده و آنجا را تبدیل به مناسب ترین مکان برای کشت قهوه عربی می کند. قهوه عربی در مقایسه با قهوه روبوستا کیفیت بالاتری دارد و در مناطق مرکزی گرمتر و کم ارتفاع اوگاندا کشت می شود.

آستین برای پژوهش خود با ساکنان بودودا که بین سن ۳۰ تا ۷۶ سال بودند، یعنی تمام کسانی که برای سالها در کشت قهوه مشارکت داشتند مصاحبه کرد. او در طول یازده ماه مشاهده مشارکتی، در حالیکه با یک خانواده محلی که برای تامین درآمد خود قهوه می کاشتند زندگی می کرد به آنها نزدیک شد.

آستین می نویسد: "راه اندازی مصاحبه ها با پرورش دهندگان قهوه در منطقه بودودا در کشف کردن این فرآیند، روند و پیامدهای کشت قهوه در این منطقه حیاتی است".

او خاطر نشان می کند که تنها حدود نیمی از تولیدکنندگان قهوه که او با آنها مصاحبه کرد می دانستند که قهوه به طور عمده برای نوشیدن استفاده می شود. او می گوید: "برخی از پاسخ دهندگان می گفتند که آنها فکر می کردند قهوه برای تولید نان و دارو استفاده می شود» «از این شوکه کننده تر، پاسخ معمول دیگری بود که می گفتند قهوه برای تولید اسلحه به کار می رود".

ارتباط بین قهوه و مالاریا

آستین در طول پژوهش خود دریافت که تولیدکنندگان قهوه که او با آن ها مصاحبه کرد به الگوی جمعیت پشه ها که مهمترین تهدید برای سلامت آن هاست توجه کرده اند: مالاریا.

او می گوید: "این واقعیت که تولیدکنندگان جمعیت بیشتری از پشه ها را در باغ های قهوه خود مشاهده کرده اند تا سایر باغ ها تعجب آور نیست، با توجه به این که پشه ها در مناطق مرطوب با ترکیب مناسب خورشید و سایه رشد می کنند".

تمام پاسخ دهندگانی که او با آن ها مصاحبه کرد می گفتند که در طول فصل گذشته ی برداشت قهوه، حتی چندین بار به مالاریا مبتلا شده اند. آستین در مطالعه خود می نویسد، زمان لازم برای برداشت قهوه باعث می شود زنان و کودکان در صبح و شب و در طول فصول بارش، زمانی که پشه های حامل مالاریا بیشترین فعالیت خود را دارند در بیرون از منزل باشند.

نرخ پایین تر تحصیل در میان کودکان

منطقه ی روستایی دارای جمعیت ۲۱۱و ۶۸۳ نفر است با میانگین درآمد خانوار حدود ۱۰۰ دلار در سال. بیشتر خانوارها در بودودا، طبق گزارش وزارت امور محلی کشور اوگاندا، بیش از شش یا هفت بچه دارند که میانگین سن اولین تولد برای زنان ۱۶-۱۴ است.

پژوهش آستین به بالاترین میزان درخواست کار برای تولید قهوه اشاره می کند، که در آن کودکان اغلب برای کمک به برداشت از مدرسه محروم می شوند. او توضیح می دهد که کودکان نه تنها برای برداشت از مدرسه بیرون آورده می شوند، بلکه کودکانی که در مدرسه نیستند از سایر کشاورزان قهوه می دزدند.

یک تولیدکننده قهوه که او با آن مصاحبه کرد می گفت «والدین بسیاری وجود دارند که از کودکان خود برای کشت و برداشت استفاده می کنند. بعضی والدین به کودکان خود می گویند به مدرسه نروند تا در برداشت قهوه کمک کنند. بعضی کودکان که به مدرسه نمی روند (اصلا) به باغ های قهوه وارد می شوند و قهوه می دزدند. آنها سپس پول آن را برای قمار استفاده می کنند».

یک تولید کننده دیگر که همچنین مدیر یک مدرسه متوسطه است می گوید «زمانی که فصل برداشت است، حضور کاهش می یابد».

نابرابری جنسیتی

نابرابری جنسیتی موجب تبادل نابرابر مبادلات قهوه در سطح جهانی و همچنین در سطوح خرد می شود، آستین در آخرین مقاله خود "تبادل نابرابر در قهوه: یک تحقیق کیفی در مورد پیامدهای تجارت قهوه ی جاوه در مناطق روستایی اوگاندا" که در مجله ی تحقیقات سیستم های جهانی منتشر شده است این مسائل را توضیح می دهد. زنان به ندرت سودی از زمان گذاشتن خود برای کشت و برداشت قهوه می برند، تازه اگر ببرند، و این منعکس کننده تبادل نابرابر بین مردان و زنان در بودودا است.

تمام زنانی که آستین با آنها مصاحبه کرد و برخی مردان، گزارش داده اند که زنان اصولا کشت، آبیاری، برداشت و حمل کردن قهوه را انجام می دهند، اما تنها مردان در فروش آن مشارکت دارند.

آستین می نویسد: "باید تاکید شود که در نهایت، یک مرد معمولی تولید کننده قهوه در بودودا کمتر از دو سنت و نیم به ازای هر فنجان قهوه فروخته شده در بازارهای شمالی دریافت می کند. این یک بی عدالتی بزرگ است".

با این حال او اضافه می کند: "یک زن معمولی تولید کننده قهوه در بودودا هیچ درآمدی نخواهد داشت. اگر خوش شانس باشد، ممکن است بتواند تنها با درد و آسیب جزئی و نه زخم های دائمی از فصل قهوه جان سالم به در ببرد".

بر اساس یافته های او تمام زنانی که با آن ها مصاحبه شد معتقدند که قهوه به مردان بودودا بیش از زنان سود می رساند.

یک زن تولید کننده قهوه به آستین گفت: "بسیاری از مردم به خاطر قهوه با یکدیگر می جنگند".

هزینه های محیط زیستی تولید قهوه

در حالی که قهوه به عنوان یک محصول سایه دار با حداقل تاثیرات بر روی جنگل ها محسوب می شود، آستین می گوید واضح است که بسیاری از تولید کنندکان درختان بزرگ و بومی را برای ایجاد راه برای کشت قهوه قطع می کنند. تنها برخی درختان برای ایجاد سایه های نصفه و نیمه و حمایت از گیاهان قهوه باقی گذاشته شده اند.

او اضافه کرد که بسیاری از تولید کنندگان در بودودا درختان بومی را به عنوان رقبای گیاهان قهوه در مصرف مواد غذایی می بینند.

آستین تاکید کرد که جنگل زدایی و گسترش مناطق کشت در شیب تپه ها شرایط مطلوبی برای زمین لغزه، با تاثیرات ناگوار و ماندگار برای جمعیت و اکولوژی محلی این منطقه ایجاد می کند.

مترجم: بهاران پدرام