کشورها پتانسیل‌های مهاجرت را در سیاست‌های توسعه‌ روستایی به رسمیت بشناسند/ بخش کشاورزی و دامداری ۸۰ درصد خسارات ناشی از خشک‌سالی را تحمل می‌کنند

کشاورزی پایدار می‌تواند تاثیرات تغییرات اقلیمی را کاهش دهد و مانع مهاجرت ناخواسته بشود. در کنفرانس فائو که ماه گذشته با حضور مدیر کل فائو و سازمان بین‌المللی مهاجرت برگزار شد آن ها خواستار توجهی دوباره به توسعه‌ی مناطق روستایی شده‌اند، چرا که فجایع اقلیمی در هر ثانیه باعث جابه جایی یک نفر از محل زندگی‌اش می‌شود.

به گزارش ایانا از وبسایت فائو، در این جلسه ژوزه گرازیانو دا سیلو، مدیر کل فائو گفت: «تغییرات اقلیمی افرادی را که در کشور‌های در حال توسعه در مناطق روستایی زندگی می‌کنند، با مخاطرات زیادی روبه‌رو کرده است و معمولا به خاطر این فجایع آنها مجبور به مهاجرت می‌شوند. در نتیجه تقویت کردن کشاورزی پایدار بخشی ضروری از یک پاسخ سیاست‌گذاری موثر به این بحران است.»

اعداد نشان می‌دهند که از سال ۲۰۰۸ در هر ثانیه یک نفر به خاطر فجایع آب‌و‌هوایی و اقلیمی مجبور به ترک محل زندگی خود شده است، یعنی به طور متوسط ۲۶ میلیون نفر در هر سال و به نظر می‌رسد که در آینده با توجه به گرم‌تر شدن هوا و افزایش باران‌های نامنظم این اعداد شدت بیشتری نیز پیدا خواهند کرد. او می‌گوید: «راه حل این چالش بزرگ»، تقویت فعالیت‌های اقتصادیی است که بیشتر افراد در مناطق روستایی به آنها مشغول هستند.

ویلیام لسی سوینگ، مدیر کل سازمان بین‌المللی مهاجرت با اشاره به خشک شدن دریاچه‌ی چاد در ۳۰ سال اخیر و شدت گرفتن بحران غذا در حال حاضر گفت: «تاثیرات آرام تغییرات اقلیمی اگرچه کم‌تر از اتفاقات شدید مانند یک طوفان قابل روئیت هستند، اما در طول زمان اثرات شدید‌تری می‌گذارند. بسیاری از مهاجران از مناطق روستایی می‌آیند و به طور بالقوه تاثیر عمده‌ای بر روی تولیدات کشاورزی و قیمت غذا می‌گذارند.»

فائو و سازمان بین‌المللی مهاجرت به عنوان روئسای مشترک گروه مهاجرت جهانی در سال ۲۰۱۸ انتخاب شده‌اند و مشغول همکاری بر روی روش‌هایی هستند که ریشه‌های علّی مهاجرت و مسائلی را که به طور فزآینده جامعه‌ی جهانی را تحت فشار قرار داده است بخشکانند.

محرک‌های مهاجرت روستایی

مناطق روستایی در کشورهای در حال توسعه معمولا مناطق فقیری هستند و ظرفیت محدودی برای مدیریت کردن مخاطرات دارند. در نتیجه پیش‌بینی می‌شود که با افزایش میانگین دمای زمین آسیب‌ بیشتری متوجه آن ها بشود. چنین آسیب‌پذیری‌هایی به خاطر سرمایه‌گذاری کم در این مناطق بدتر نیز شده است.

در نتیجه مهاجرت کردن به عنوان یک استراتژی تطبیق، می‌تواند مثبت باشد، پولی که توسط این افراد برای خانواده‌هاشان فرستاده می‌شود می‌تواند ایمنی غذایی و سرمایه‌گذاری موثر را در مبدا افزایش دهد، اما اگر با سیاست‌های درست حمایت نشود می‌تواند باعث افزایش آسیب‌پذیری نیز بشود.

سوینگ اضافه می‌کند: "لازم است که ما به شکلی نظام‌مند مهاجرت و تغییرات آب‌وهوایی را در توسعه‌ی ملی و برنامه‌های کاهش فقر، کاهش مخاطره‌ی فجایع، برنامه‌ریزی بحران، توسعه‌ی سیاست‌های کشاورزی و افزایش انعطاف در برابر مهاجرت اجباری ناشی از تغییرات اقلیمی با هم یکپارچه و هماهنگ کنیم."

فائو و سازمان بین‌المللی مهاجرت خواستار به رسمیت‌شناسی مجزای علت‌ها و پتانسیل‌های مهاجرت در تغییرات اقلیمی ملی و سیاست‌های توسعه‌ی روستایی هستند .

نقش کشاورزی

به طور معمول بخش کشاورزی و دامداری ۸۰ درصد آسیب‌ها و خسارات ناشی از خشک‌سالی را تحمل می‌کنند، این واقعیت نشان می‌دهد که کشاورزی چگونه قربانی اصلی تغییرات اقلیمی می‌شود. تاثیرات دیگر که شامل فرسایش خاک، کمبود آب و کاهش منابع طبیعی می‌شوند نیز بر روی کشاورزی تاثیر می‌گذارند.

گرازیانو دا سیلوا در ادامه اشاره می‌کند که: "کشاورزی و توسعه‌ی مناطق روستایی باید بخش یکپارچه‌ای از راه حل‌های مربوط به چالش‌های آب و اقلیمی باشند، به ویژه که با مهاجرت نیز مرتبط هستند."

او اضافه می‌کند که، سرمایه‌گذاری در معیشت انعطاف‌پذیر روستایی، فرصت‌های استخدام مناسب، به ویژه برای جوانان و برنامه‌های محافظت اجتماعی برای محافظت از افراد در برابر مخاطرات و صدمات ضروری است.

فائو همچنین به اعضای آسیب‌پذیر به شیوه‌های مختلفی کمک می‌کند که شامل نصب سیستم‌های هشدار و عمل زودهنگام، مقابله با کمبود آب و معرفی روش‌های کشاورزی هوشمند نسبت به اقلیمی و دسترسی ایمن به سوخت و انرژی، اقداماتی برای کاهش تنش میان مهاجران و جامعه میزبان و همچنین کاهش جنگل‌زدایی می‌شود.

مترجم: حسام حسین پور