٥ نمره برای کمآبی
شرق ، نسرین کامکاری: بحران کمآبی پدیدهای نیست که نیاز باشد برای یافتن دلایل و ریشههای شکلگیری آن به ذهن خود فشار آوریم. اما اگر دخالت و نقشی در بروز این فاجعه نداشتهایم، به قطع و یقین همه ما در پایانبخشیدن به این تراژدی بزرگ ملی سهیم و مؤثریم. چندیپیش، مدیر مدرسهای در استان لرستان دانشآموزان را به کسر پنج نمره در صورت امتناع از کشیدن نقاشی درباره بحران کمآبی تهدید کرد. اتفاقی که میتواند حاکی از تعلق خاطر بالای مدیر مدرسه به مسئولیت اجتماعی و شهروندی خود باشد؛ هرچند به ندرت مسئولی چنین تنبیهی را در نظر میگیرد. از سویی دیگر تصاویر حیاط این مدرسه نشان میدهد که حدود شش ماه لولههای آب مدرسه دخترانه عصمت در ازنای لرستان ترکیده بود و روزانه دهها لیتر آب هدر میرفت. هرچند مدیر این مدرسه برای جلوگیری از هدررفتگی آب تصمیم به قطع آب ساختمان گرفته، بااینحال چنانچه راجع به بحران کمآبی نقاشی یا مقاله نوشته نشود، پنج نمره از دانشآموز کسر میشود! این یک مثال از بیعملی فردی ما در قبال وظیفه ماست اما در نگاهی کلیتر این روزها همزمان با بحران کمآبی نمایشگاههایی حتی در مدارس برای هشدار به اثرات مخرب این تراژدی در حال برگزاری است؛ اتفاقی مبارک و میمون که در آگاهیبخشیدن به دانشآموزان در زمینه بحران کمآبی تأثیرگذار خواهد بود؛ بااینحال جای سؤال است: دانشآموزی که شش ماه تمام هر روز در مدرسه خود شاهد هدررفتن آب بوده، چه برداشت و تصوری از این بحران خواهد داشت؟! چگونه میتواند این تناقض را درون خود حل کند و درباره بحران کمآبی نقاشی بکشد؟
دیدگاه تان را بنویسید