یک جامعهشناس در نشست بررسی حقوق زنان روستایی خبر داد:
حفظ منزلت اجتماعی روستاییان، سد اصلی راه مهاجرت
یکی از جامعهشناسان، پایمال شدن حقوق اجتماعی روستاییان را دلیل اصلی پدیده مهاجرت دانست و بر حفظ منزلت آنان تأکید کرد.
یکی از جامعهشناسان، پایمال شدن حقوق اجتماعی روستاییان را دلیل اصلی پدیده مهاجرت دانست و بر حفظ منزلت آنان تأکید کرد.
به گزارش خبرنگار ایانا، جامعهشناس و مدرس برنامهریزی اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، در ارتباط با تحلیل و بررسی روند توسعه سلامت زنان روستایی گفت: در حال حاضر نیازهای روستاییان از جنس منزلت اجتماعی هستند.
محمود جمعهپور با طرح این پرسش که چرا پدیده مهاجرت در میان روستاییانی که امکانات آنها کمتر از شهرها نیست، اتفاق میافتد، افزود: این موضوع نشان میدهد که هنوز جمعیت روستایی، به منزلت و جایگاه اصلی در جامعه نرسیده و همچنان خود را شهروند درجه دو حساب میکنند. بنابراین با وجود آنکه بهترین امکانات در اختیارشان هست، باز هم حاضرند سختیهای زندگی شهری را به جان خریده و روستا را به قصد شهرنشینی ترک کنند.
وی خاطرنشان کرد: از محرومترین روستاها تا مرفهترینشان، پدیده مهاجرت به شهرها وجود دارد؛ بنابراین نمیتوان مهاجرت را تنها به نبود امکانات و کمبودهای اقتصادی مرتبط دانست، بلکه این جمعیت، در شهرها به دنبال نیازهای دیگر اجتماعی خود میشود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: این موضوع در جایی به بدترین وضعیت خود میرسد که پای زنان روستایی در میان باشد، زیرا آنها ضعیفتر از مردان بوده و میزان آسیبپذیریشان بالاتر است؛ بنابراین باید نقش آنها را فراتر از تأمینکننده امنیت غذایی دید.
به گفته جمعهپور، همیشه یک زنجیر از ضعیفترین حلقه گسسته میشود. با تبیین آن در مورد اجتماع روستاییان، میتوان به این نتیجه رسید که زنان روستا همان حلقه ضعیفی هستند که باید به آنها رسیدگی کرد. قطعاً توانمندی این گروه، یکی از اساسیترین زیرساختهای توسعه بهشمار رفته و برابری آنها در حوزههای مختلف اجتماعی، اقتصادی، جنسیتی و... نکتهای است که باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.
وی با تأکید بر اینکه امروز زنان حتی در دورافتادهترین روستاها به حقوق خود آگاهی دارند، تصریح کرد: این زنان وقتی حقوق خود را پایمال شده میبینند، بیش از پیش احساس محرومیت میکنند و این نابرابری را زیر سؤال میبرند.
جمعهپور در پایان اظهار داشت: بنابراین زمانی میتوان یک روستایی را ترغیب به ماندن در روستا کرد که نقش خود را پذیرفته و آن را پراهمیت تلقی کند. در غیر این صورت، اگر همه امکانات را هم در اختیار داشته باشد، باز هم به شهرها پناه میآورد./
V-950809-02
دیدگاه تان را بنویسید