ایرانشهر غرق در سکوت، فراموشی، بی‌اعتمادی

به گزارش اختصاصی خبرنگار اجتماعی  ایانا، در همان روزهای پس از آن خبر که افکار عمومی را جریحه دار کرده بود دختران ایرانشهر در تیتر همه رسانه ها بودند. با این حال در طی دو ماه کشور با اتفاقاتی رو به رو شد که دیگر کمتر کسی در زندگی روز مره ماجرای دختران ایرانشهر را به خاطر می‌آورد. در همان روزها بود که مسئولان قول‌هایی زیادی برای پیگیری این موضوع دادند اما حالا و پس از گذشت نزدیک به سومین ماه از آن اتفاق ترجیح می‌دهند سکوت کنند.  

فرماندار ایرانشهر یکی از کسانی بود که نخستین اظهار نظرها را درباره این موضوع کرد. او در همان نخستین روزها قول داده بود که ماجرا را به صورت جدی پیگری می کند اما حالا می‌گوید رسانه‌ها و فضای مجازی زیادی موضوع را بزرگ کردند.  او در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایانا می‌گوید: پرونده در حال پیگیری است. خدماتی از جمله خدمات پزشکی و روانی هم تا جایی که امکانش وجود داشته به برخی از خانواده‌ها داده شده است. به آنهایی که خودشان داوطلب دریافت خدمات بوده‌اند. شرایط عادی و بهتر است  و ما مدام به مرد یادآوری می‌کنیم که به شایعه‌های فضای مجازی توجه نکنند.

اشاره فرماندار ایرانشهر به خبری است که چند وقت پیش در فضای مجازی منتشر شد. خبری که ادعا می‌کرد یکی از قربانیان تجاوز در ایرانشهر مجبور شده به دلیل حفظ آبروی خانواده با متجاوز ازدواج کند. داودی این موضوع را تکذیب می‌کند و می‌گوید: همه متهمان این پرونده در زندان هستند و این یک ادعای واهی است. اگر یکی از متهمان آزاد بود شاید می‌شد به این شایعه فکر کرد اما در چنین شرایطی  این بحث کاملا بی اساس است.

بسیاری از فعالان اجتماعی و برخی از مسیولان بومی در منطقه در همان روزهای نخست انتشار خبر  هشدار دادند که شرایط زندگی از گذشته برای دختران ایرانشهری دشوارتر خواهد شد و محدودیت‌های سنتی وفرهنگی که در این سال‌ها کمی کمرنگ شده بود، دوباره بازمی گردند. با این حال فرماندار ایرانشهر ادعا می‌کند که هیچ تغییری حداقل در ظاهر اتفاق نیفته و زنان مانند سابق در مجامع عمومی حضور دارند و فعالیت می‌کنند.

توران حمل‌زهی فعال اجتماعی ایرانشهر و از معدود کسانی است که هنوز ماجرای تجاوز را فراموش نکرده است. او می‌گوید: در ظاهر همه چیز مثل قبل است اما دو ماه پیش تخم بی اعتمادی و نفاق در این شهر کاشتند و حالا هم هیچکس مسئولیتش را قبول نمی‌کند. مردم از مسئولان پاسخ می‌خواستند اما جواب قانع کننده‌ای به مردم داده نشد. حتی در مواردی معترضان دستگیری شدند. بعد هم که اوضاع اقتصادی طوری به هم ریخت که مردم به کلی ماجرا را فراموش کردند. در واقعیت هم شهر عادی است و شما زنان و مردانی را می‌بینید که در فضای اجتماعی حضور دارند،‌اما دیگر صحبتی از آن قوم و خویش‌های خود که روزی آن فاجعه گریبانشان را گرفته بود نمی‌کنند واثری از آنها در شهر نیست. حمل‌زهی از نزدیکان خانوادگی یکی از قربانیان است: آدمی که با آن جرات و جسارت در شهری مانند ایرانشهر تجاوز را علنی کرد را خانه نشین کرده‌اند. این خانم پرستار بود اما دیگر به سرکار نمی‌رود. نه او و نه خانواده اش در هیچ محیط عمومی حاضر نمی‌شوند. انگار که حصر خانگی باشند. واقعا این شبیه حصر است. نه با کسی حرف می‌زنند و نه کسی را می‌ببیند.

به گزارش ایانا، یکی از هشدارهایی که در زمان انتشار این خبر از سوی مسئولان داده شد حذف فیزیکی قربانیان از سوی خانواده‌های آنها بود. موضوعی که بارها به صورت جدی مطرح شد اما خطر آن با هشدارهای مولوی عبدالحمید امام جمعه اهل سنت زاهدان فروکش کرد. با این حال یکی از نگرانی‌های اصلی پس از این اتفاق محدود یا محدودتر شدن زنان در ایرانشهر است. حمل زهی در این باره می‌گوید: در روزهای ابتدایی شرایط خیلی بد بود. از زبان چند خانواده شنیدم که تصمیم دارند مانع تحصیل دخترانشان در دانشگاه شوند. چند دختر را می شناسم که پس از این اتفاق دیگر سرکار نرفتند. حالا اما اوضاع بهتر است. شاید تنها فایده فراموشی همین باشد. البته فضای نا امیدی و بی اعتمادی در شهر کاملا روشن است. 

تغییرات ایرانشهر را شاید به گفته‌ی این شهروند نتوان به چشم دید. اما با توجه به گفته‌ی فرماندار شهر، همه‌چی آرومه! اما این در دل و فکر مردم نشسته است و به گفته‌‌ی برخی از  شهروندان ایرانشهر، اعتماد عمومی کم شده.

شرایط اقتصادی، تغییرات در وضعیت کار و از هه مهم‌تر بحران‌های محیط‌زیستی که روز به‌روز در این منطقه چشم‌گیرتر و وسیع‌تر می‌شود، پرده‌ای است که فعلا بر روی نگرانی محدودیت‌های اجتماعی زنان قرار گرفته است. پوششی که به‌نظر می‌رسد کم‌کم ممکن است سر برآورد و زخمی بر زخم ایرانشهر بگذارد.

گزارش: سارا عودی زارع