در 70 سالگی به آرزوهایم رسیدم

سنوئی محصل، عضو فعال انجمن گیاهان دارویی، عضو هیات مدیره کانون کارآفرینان کشور، عضو انجمن حمایت از حقوق مصرف کنندگان، عضو هیات مدیره کانون زنان بازرگان، عضو اتحادیه صادرکنندگان کشور و ... است. دریافت گواهی عنوان واحد فناور برتر در پارک های علم و فناوری کشور، لوح تقدیر از اتاق بازرگانی به عنوان بانوی برتر صنعت و چندین لوح و گواهینامه دیگر از جمله موفقیت های اوست. مدیرعامل شرکت اکسیر گل سرخ خراسان در سال 93 نیز به عنوان کارآفرین برتر کشور شناخته شد.

- شما در سن 54 ساالگی وارد عرصه کارآفرینی شدید. پیش از آن به چه کاری مشغول بودید؟

من مسئول فنی کارخانه ها و سرپرست آر.اند.دی بودم البته قبل از همه اینها دبیر بودم و بعد از 15 سال از آموزش و پرورش بیرون آمدم و کار صنعت را شروع کردم.

- چه شد که به کار تولید گیاهان دارویی روی آوردید؟

بعد از بازنشستگی در سال 84 چون تجربه زیادی در کار گیاهان دارویی داشتم، یک طرح فناورانه ارائه دادم که بر اساس آن، در مرکز رشد پارک علم و فناوری خراسان پذیرفته شدم. بعد از اینکه توانستیم یک برنامه برای کارمان طراحی کنیم و ارزیابی شویم به کار ورود پیدا کردیم. سپس محلی را اجاره کردیم و با سه نیرو کار را شروع کردیم که دو نفر از آنها دخترانم بودند. کار را ادامه دادیم تا توانستیم مجوزهای تولید اسانس و عصاره را هم از سازمان جهاد کشارزی بگیریم. اما به خاطر حضور در پارک نمی توانستیم کار را به صورت صنعتی ادامه دهیم و به صورت نیمه صنعتی شروع کردیم. بعد از این که کمی پیشرفت کردیم و کار وسعت یافت، در شهرک صنعتی طوس محلی را خریداری . بعد از یکی دو سال که توانستیم وام هایی را که در آغاز کار گرفته بودیم تسویه کردیم، به فکر توسعه کار افتادیم و از آنجا که توسعه مان بر اساس تولیدات خودمان می توانست مواد اولیه داروها باشد، بنابراین، داروهای گیاهی را انتخاب کردیم.

 ما بر روی برخی گیاهان دیگر هم در پژوهشکده صنایع غذایی استان خراسان پژوهش کردیم، میکروکپسول زعفران را پژوهش کردیم و یکی از تولیداتمان بود که به خاطر آن در جشنواره های مختلف رتبه کسب کردیم. در حال حاضر نیز پژوهش دیگری را بر روی زردچوبه انجام داده ایم. به طور معمول 90 درصد زردچوبه جذب بدن نمی شود. ما تلاش کرده ایم مولکول زردچوبه را به مولکول پروتئن وصل کنیم تا به کمک آن، 100درصد زردچوبه قابل جذب شود.

- فروش شما بیشتر چه حوزه هایی را پوشش می دهد؟ به عبارت دیگر، محصولات شما در کدام صنایع بیشتر کاربرد دارد؟

بازار داروهای ما در داروخانه هاست و بازار عصاره ها و اسانس هایمان در صنایع غذایی است. در لبنیات هم ورود پیدا کرده ایم، به کارخانه های معروف دوغ طعم دهنده می دهیم، عصاره کارخانه های لوازم آرایشی و بهداشتی را نیز تأمین می کنیم.

- در صادرات تا چه حد پیش رفته اید؟

به تاجیکستان و افغانستان صادرات داریم، با آلمان هم یک قرارداد بسته ایم اما چون ورود به آن کشور به ویژه برای صادرات دارو زمان بر است نیاز به گرفتن مجوزهایی داریم که هزینه بر هستند، شروع کرده ایم تا به امید خدا تا پایان امسال صادراتمان را به آلمان شروع کنیم.

- در آغاز کار از طرف نهاد یا سازمانی هم حمایت شدید؟

در ابتدا پارک علم و فناوری، تسهیلاتی را در اختیار ما گذاشت. بعد از آن هم جهاد کشاوورزی وامی را برای ما مصوب کرد و به کمک آن توانستیم کار را شروع کنیم. در واقع، در آغاز راه سرمایه ای نداشتیم، به کمک این تسهیلات توانستیم سرمایه ای را فراهم کنیم و بعد با سود تولیداتمان توانستیم رشد کنیم.

- رمز موفقیت شما چه بود که توانستید در سن 54 سالگی و بعد از بازنشستگی وارد عرصه کارآفرینی شوید و به این اندازه پیشرفت داشته باشید؟

من معتقدم که خواستن توانستن است و معتقدم که با تمرکز، پیگیری، تلاش، ارتباطات قوی و همت عالی می توان به موفقیت رسید. ما خواستیم و کار را انجام دادیم. به عبارت دیگر، یک هدف داشتیم، انگیزه حضور خانواده را هم داشتیم، به خداوند هم توکل کردیم. همه چیز فراهم بود و توانستیم این کار را شروع و اجرا کنیم. یکی از افتخارات من این است که در 70 سالگی هنوز با انرژی کار می کنم.

- برای کسانی که قصد ورود به این عرصه را دارند چه پیشنهاداتی دارید؟

البته جوانان امروز خیلی توانمندتر از ما هستند، علمشان هم بیشتر است اما حتما باید یک انگیزه برای آنها وجود داشته باشد. خود من سال های زیادی را در کارخانه های تولید گیاهان دارویی کار کرده بودم و این تجربه بسیار به کارم آمد. تلاش زیادی هم داشتم و اصلا کار را شوخی نگرفتم و یک لحظه از فکر کردن به کار و انجام آن غافل نشدم. اما مهمترین عامل همراهی همسرم بود. ایشان مشوق بزرگی برای من بودند و وقتی که قصد شروع به کار داشتم فرزندانمان را تشویق کردند با من کار کنند. یکی از دخترانم مطب داشت دیگری هم کار آزاد اما به رغم داشتن درآمد خوب کارشان را رها کردند و کنار من ایستادند چون به موفقیت کارمان ایمان داشتند. در واقع، حضور و همراهی خانواده خیلی در این راه به من کمک کرد.

من دو شریک دیگر هم در این کار داشتم. وقتی کار را شروع کردیم همسرم که دید کار پیشرفت کرده و رو به رشد است از من خواست که کاری را به موازات آن برای خودمان انجام دهیم. این شد که فکر کردیم کارخانه دیگری را تاسیس کنیم که فقط متعلق به خانواده خودمان باشد. در حال حاضر، آن کارخانه هم تولید گیاهان دارویی را شروع کرده است و بعد از این که همسرم سه سال پیش فوت کرد به همراه سه دخترم آن را اداره می کنیم.

- در حال حاضر آیا با مشکلاتی هم در روند کار خود مواجه هستید؟

قطعا در هر کاری و برای هر کسی مشکلاتی وجود دارد، مهم نحوه برخورد با آنهاست. من خیلی مشکلات را جدی نمی گیرم چون نمی خواهم مشکلات بر ما غلبه کنند. همیشه سعی می کنم آنها را از خودم دور کنم و بیان آنها را به حداقل برسانم. یعنی اگر در جمعی حضور داشته باشم که از مشکلات گله مند باشند با آنها همراه نمی شوم.

اصلی ترین مشکل ما بازار است، به ویژه با بالا رفتن قیمت  دلار راحت نتوانستیم مواد اولیه و لوازم تولیدمان را تامین کنیم و از این بابت کم آوردیم اما امیدوار هستیم این مشکلات هم حل شوند.

پدیدآورنده: ساناز اله بداشتی