تهران- ایانا- رییس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در دیدار با سرپرست دفتر برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) در ایران، گفت: آمادگی آغاز همکاری ایران با UNDP در چارچوب اهداف و مأموریتهای سازمان منابع طبیعی وجود دارد.
تهران- ایانا- معاون آبخیزداری، مراتع و امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور گفت: سیلاب و فرسایش خاک از بحرانهای جدی عرصههای طبیعی کشور بوده و اجرای طرحهای آبخیزداری و آبخوانداری، راهکاری مؤثر برای مهار این چالشها، تقویت سفرههای آب زیرزمینی و کاهش فرونشست زمین است.
تهران- ایانا- معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور گفت: ۹۰ درصد جنگلهای زاگرس فاقد حیات طبیعی بوده و برای نجات این منطقه باید جنگلداری اجتماعی را با مشارکت مردم دنبال کنیم.
تهران- ایانا- رئیس سازمان امور عشایر کشور با بیان اینکه جایگاه این سازمان در همایش بین المللی زاگرس نادیده گرفته شده است تاکید کرد: پایداری زاگرس جز با مشارکت بهرهبرداران بومی انجامپذیر نیست.
تهران- ایانا- معاون وزیر و رئیس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری گفت: با اصلاح قوانین دستوپاگیر باید مردم به کاشت نهال و توسعه زراعت چوب تشویق شوند.
تهران- ایانا- حفاظت از منابع طبیعی تنها وظیفه نهادهای دولتی نیست؛ با افزایش آگاهی و مشارکتهای کوچک اما مؤثر مردمی، میتوان طبیعت را برای نسلهای آینده سالم و پایدار نگاه داشت.
تهران- ایانا- مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان تهران گفت: اصلاح سبک مصرف مصنوعات چوبی علاوهبر حفاظت از جنگلها، میتواند الگویی پایدار برای مصرف بهینه منابع در جامعه باشد.
تهران- ایانا- ، معاون آبخیزداری، مرتع و امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با ناکارآمد دانستن نگاه دولتمحور در مدیریت منابع طبیعی، تأکید کرد: بدون مشارکت واقعی مردم و بهرهبرداران، عبور از بحرانهای زیستمحیطی کشور ممکن نیست.
تهران- ایانا- سرپرست دفتر آموزش، ترویج و مشارکتهای مردمی سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، با تأکید بر نقش حیاتی مراتع در اقتصاد، محیطزیست و معیشت جوامع محلی گفت: آموزش، ترویج و مشارکت مردمی سه رکن اساسی در مدیریت پایدار این منابع ارزشمند است.
تهران- ایانا- معاون آب خیزداری مرتع و امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با تأکید بر لزوم بازنگری در مفاهیم کلیدی و ساختار حکمرانی منابع آب و خاک گفت: ناهماهنگیهای مفهومی و اجرایی بهعنوان یکی از مهمترین موانع مدیریت پایدار سرزمین است.