بهنامفر:
نهالکاری ۲۴ هزار و ۵۷۱ هکتار از اراضی خوزستان برای مقابله با گرد و غبار
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، پروژههای مراقبت، نگهداری و نهالکاری برای مقابله با گرد و غبار تا سال 99 را شامل 37 پیمان با سطحی معادل بیش از 24 هزار و 571 هکتار عنوان کرد.
به گزارش خبرنگار ایانا در خوزستان، بهنامفر عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان در کارگاه آموزشی پدافند غیر عامل گفت: بیابانزایی فرآیندی است که به دلایل طبیعی یا انسانی باعث کاهش بهرهوری بیولوژی در اراضی خشک و نیمه خشک و زمینهای حاصلخیز می شود که در نتیجه تغییرات اقلیمی، جنگلزدایی، چرای بیش از حد، شیوه های آبیاری ناپایدار یا ترکیبی از این عوامل به وجود می آید.
وی مهمترین دلایل بروز گرد و غبار را تغییر اقلیم، احداث سدهای متعدد، تغییر کاربری اراضی، ایجاد سازههایی مانند جاده ها و خطوط لولههای نفت عنوان کرد و اظهار داشت: در سه حوضه کارون بزرگ، کرخه و جراحی و زهره در دو دهه گذشته 17 درصد کاهش بارندگی وجود داشته همچنین سالانه ۱.۲ درجه سانتی گراد دمای هوا افزایش داشته است.
بهنامفر در ادامه با بیان این مطلب که 700 هزار هکتار اراضی حساس به فرسایش در استان وجود دارد تصریح کرد: از بین رفتن محصولات زراعی یا کاهش محصولات در مزارع دیم، کاهش پوشش گیاهی چندساله، کاهش زیست توده، کاهش ذخایر آب قابل شرب، افزایش نفوذ تپههای ماسه ای در مزارع و شهرکها، افزایش سیلاب، افزایش رسوبگذاری و … از پیامدهای بیایانزایی می باشد.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همچنین اظهار کرد: گرد و غبار به اراضی و تاسیسات کشاورزی، روستاها و مزارع خسارت وارد کرده و باعث کاهش جذب نور و فعالیتهای فتوسنتزی و کاهش کیفیت محصولات کشاورزی میشود.
وی ایجاد بادشکن در اطراف مزارع در مناطق با خاک حساس به فرسایش، عملیات کم خاک ورزی، حفظ بقایای گیاهی بر روی خاک، جلوگیری از چرای مفرط اراضی مرتعی مجاور اراضی زراعی، ایجاد شخم در اراضی آیش و شست و شوی اندامهای هوایی گیاهان در مزارع کوچک بوسیله سمپاش را از راهکارهای کاهش گرد و غبار عنوان کرد.
بهنام فر پروژههای مراقبت و نگهداری نهالکاری برای مقابله با گرد و غبار تا سال 99 را شامل 37 پیمان با سطحی معادل بیش از 24 هزار و 571 هکتار بیان کرد و گقت: برخی گونههای کشت شده از جمله کهور پاکستانی در کانونهای گرد و غبار باعث بازگشت گونه های بومی به منطقه شده و در نتیجه باعث ایجاد بذرهای گوناگون در این مناطق شده است.
دیدگاه تان را بنویسید