به کشاورزی قرن 21 خوش آمدید

به گزارش ایانا به نقل از آتلانتیک٬  با وجود شواهدی که استفاده از آنتی‌بیوتیک در مرغداری‌ها به مقاومت بدن انسان در برابر این دارو مرتبط می‌شود٬ مرغداری‌ها و رستوران‌های زنجیره‌ای (از جمله مک‌دونالد و برگر کینگ) برای استفاده محدود از آنتی‌بیوتیک در خوراک مرغ وعده‌های بسیاری داده‌اند. وعده دادن کار راحتی است اما عمل کردن به آن بسیار سخت. این تغییر کشاورزان را به تقلا انداخته تا روش‌های جدیدی برای رشد این پرندگان پیدا کنند.

دانشمندان شرکت هلندی موسوم به نووزایمز اخیرا آنزیمی را در قارچ پیدا کرده که به دفع سلول‌های مرده در شکم مرغ کمک می‌کند. این شرکت به همراه شرکت تولید کننده مواد مغذی برای خوراک دام به نام دی‌اس‌ام این آنزیم را بالانسیوس نامگذاری کرده‌اند. این آنزیم به پرنده اجازه می‌دهد تا مواد مغذی بیشتری از خوراک دریافت کند. لون دیبدال نیلسون٬ مدیرعامل نووزایمز٬ می‌گوید که نتیجه استفاده از این آنزیم خوراک دام کمتر٬ فضولات کمتر و مرغ بیشتری است.

بالاسیوس آخرین محصولی است که بعد از پروبیوتیک٬ پری‌بیوتیک و اسانس‌ها به عنوان جایگزین برای آنتی‌بیوتیک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. بروس استوارت-براون٬ دامپزشک و مدیر عامل ارشد کمپانی محصولات کشاورزی و دامداری پردو می‌گوید: «هر روز محصول جدیدی به بازار عرضه می‌شود». پردو از سال ۲۰۰۲ استفاده از آنتی‌بیوتیک را کنار گذاشته است. ۱۲ سال طول کشید تا این کمپانی بتواند آنتی‌بیوتیک را کاملا حذف کند. تاد اپلگیت٬ متخصص تغذیه طیور در دانشگاه جورجیا می‌گوید: «کار بسیار سختی است». آنتی‌بیوتیک‌ها جایگزین ارزشمندی برای کشاورزان به شمار می‌روند و محصولات جدید به گفته اپلگیت «همانند آنتی‌بیوتیک اثر نمی‌کنند».

در نهایت آنتی‌بیوتیک باعث پدید آمدن مرغداری صنعتی شده و تقریبا در تمام مراحل پرورش مرغ از آن استفاده می‌شود؛ حتی قبل از آنکه جوجه سر از تخم دربیاورد. در حالی که جوجه‌ها هنوز در تخم هستند واکسن آنتی‌بیوتیک به آنها تزریق می‌شود. از آنتی‌بیوتیک‌ها برای از بین بردن باکتری‌های محیط استفاده می‌شود. وقتی که مرغ‌ها بزرگتر می‌شوند برای رشد کامل و جلوگیری از ابتلا به بیماری٬ دوز پایین‌تری از آنتی‌بیوتیک تزریق می‌شود. کنترل نوعی انگل روده موسوم به coccidiosis بدون استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها کار بسیار سختی است. (شرکت پردو گاهی اوقات از آنتی‌بیوتیک برای درمان پرندگانی که به coccidiosis مبتلا شده‌اند استفاده می‌کند اما روی بسته‌بندی شده آن مرغ برچسب «بدون آنتی‌بیوتیک» را نمی‌زند).

پروبیوتیک یا باکتری‌های مفید هم جایگزین خوبی برای رشد سالم مرغ به شمار می‌رود. لاکتوباسیلوس از پروبیوتیک‌های رایج برای مرغ به شمار می‌رود. این پروبیوتیک مشابه باکتری است که در ماست و پروبیوتیک‌ها انسانی یافت می‌شود. باسیلوس هم باکتری دیگری است که مرغ‌هایی که در فضای آزاد حرکت می‌کنند ممکن است به صورت طبیعی با آن در خاک برخورد داشته باشد.

کشاورزان همچنین می‌توانند از پری‌بیوتیک‌ها استفاده کنند. آنها کربوهیدرات‌هایی هستند که باکتری‌های مفید از آنها تغذیه می‌کنند. اینولینی که از گیاه کاسنی گرفته می شود یکی از نمونه‌های آن است. از اسانس گیاهانی مانند پونه کوهی و آویشن هم استفاده می‌شود. این اسانس‌ها دارای خصوصیات آنتی‌بیوتیکی هستند و به نظر می‌رسد که تاثیرات مثبتی روی شکم مرغ می‌گذارند.

استوارت-براون تخمین می‌زند که شرکت پردو نزدیک به ۱۵ تا ۲۰ گونه از پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها را آزمایش کرده است. او می‌گوید: «بسیاری از آنها جواب نمی‌دهند». بعضی از آنها تنها برای جوجه‌ها استفاده می‌شوند و بعضی در پرندگان بزرگتر. آزمایش تاثیرگذاری محصولات جدید به پروژه بزرگی تبدیل شده است. مرغداری‌هایی که سال‌هاست تجربه استفاده از آنتی‌بیوتیک را دارند حالا باید با پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌های جدید دوباره از نو شروع کنند.

مهم‌تر از آن٬ شاید حذف آنتی‌بیوتیک‌ها باعث شود تا شیوه پرورش مرغ تغییر کند. برای مبارزه با بیماری‌ها٬ مرغداری‌ها پرندگان کمتری در مزارع جمع می‌کنند و آن مکان را برای مدت طولانی‌تری خلوت نگه می‌دارند تا پرندگان جدید را منتقل کنند و در نهایت بیشتر به سلامت پرندگان رسیدگی می‌کنند. استفاده بیش از حد از آنتی‌بیوتیک باعث شده تا کشاورزان حالا مجبور باشند روش جدیدتری پیدا کنند.

از سال ۲۰۱۶ سازمان غذا و دارو در آمریکا استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها را کنترل می‌کند. این سازمان همچنین از سال ۲۰۱۷ قانون جدیدی وضع کرده که از کشاورزان می‌خواهد از آنتی‌بیوتیک‌های انسانی برای رشد کامل مرغ استفاده نکنند.

ممکن است خوراندن پروبیوتیک‌ها٬ اسانس‌ها و آنزیم‌های قارچی به مرغ کمی خنده‌دار به نظر برسد اما در سال‌های آینده٬ استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های انسانی است که غیر قابل باور خواهد بود.