مزرعهای در کالیفرنیا از شیوه جدیدی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی استفاده میکند:
کشاورزی مدرن با پرماکالچر
احداث کانالهای آبی و ذخیره کردن آب باران از شیوههای پرماکالچر به شمار میرود
کانر جونز و میشا موریس مزرعهای به وسعت 4 هکتار در اوهای کالیفرنیا دارند که در آن فقط از تکنیکهای پرماکالچر بکار گرفته میشود.
به گزارش ایانا به نقل از گلوب اند میل، حتی نزدیک شدن شعلههای وسیع آتشسوزیهای جنگلی باعث نشده تا این دو نفر مزرعه خود موسوم به East End Eden را ترک کنند.
جونز، 26 ساله، بعد از آنکه تحصیلات خود در استرالیا در زمینه پرماکالچر را به پایان رسانده در این مزرعه مشغول بکار شده است. او میگوید: «پرماکالچر یعنی طراحی زیستگاه برای انسان». موریس، 23 ساله، مهاجر کانادایی است که 4 سال پیش از تورنتو به اوهای آمده میگوید: « از بچگی در مدرسه این کار را انجام میدادیم. پرماکالچر رویکردی است بر اساس مشاهده طبیعت. ما الگوهای طبیعی را تماشا و از آنها الگوبرداری میکنیم».
جونز اضافه میکند: «فکر میکنم تنها راه نجات مردم مدیریت کشاورزی با استفاده از این شیوه است. اگر برای احیا کردن منابع تلاش کنیم به میزان کافی قابل دسترس خواهند بود».
پرماکالچر یک مفهوم جامع است اما اساسا نوعی از کشاورزی و طراحی است که درآن تا جایی که امکان دارد از الگوهای اکوسیستمهای طبیعی نمونهبرداری میشود. جنبههای مختلف پرماکالچر شامل روشهای کشاورزی است که در آن خاک به جای نابودی تقویت میشود. برای ذخیره آب هم از تکنیکهایی برای جمعآوری آب باران و آب حاصل از ذوب شدن یخ کوهها استفاده میشود تا اینکه به سمت دریا جاری شود.
در مزرعه East End Eden پروژههای مختلفی برای نشان دادن شیوههای پرماکالچر انجام میشود و این شیوهها به کشاورزان و علاقهمندان آموزش داده میشوند.
موریس که به عنوان مشاور در این مزرعه مشغول به کار است میگوید: «اونتاریو برای من الهامبخش است. بیشتر اعضای خانوادهام در آنجا زندگی میکنند و بیشتر تابستان را در پارک الگونکویین میگذراندیم. آب و جنگل بسیار زیبایی دارد. اکوسیستم کاملا متفاوتی دارد اما اصول محافظت از آنها یکی است».
ریشه پرماکالچر در حقیقت به هزاران سال پیش برمیگردد. از قوم نبطیان در دوران باستان در خاورمیانه گرفته که کشاورزی را با جمعآوری آب جاری و با احداث کرتها، کانالها و مخازنی انجام میدادند که میتواند آب را از مساحتهایی 5 برابر بزرگتر از حالت عادی جمعآوری کند. فرهنگهای بومی هم در دنیا همیشه از روشهای پایدار برای مراقبت از زمین استفاده کردهاند.
جونز به همراه موریس و همکارانشان در مزرعه East End Eden معتقدند که بکارگیری از بعضی از این روشها در کشاورزی مدرن امروزی در مناطق جنوب کالیفرنیا- که همانندمناطق مرکزی شرقی در معرض خطر خشکسالی و وقوع سیل ناگهانی قرار دارد- منطقی است.
آنها با استفاده از اصول پرماکالچر زمین را برای ساخت برکهای ترازبندی کردند تا بتوانند آبی را که هدر میرود ذخیره کنند. جونز میگوید: «افتخار میکنیم که توانستیم این برکهها را بسازیم. برکه جدید این مزرعه بسیار بزرگ است. در حالی که همه از خشکسالی صحبت میکنند ما آببازی میکنیم».
جونز و موریس اشاره میکنند که پرماکالچر به این معنی نیست که به طبیعت دست نزنیم بلکه یعنی از اصول طبیعت استفاده کنیم تا زمین، آب، جنگلها و مناطق را شکل دهیم. مثلا در پرماکالچر درختان میوهای با آفتکشها اسپری نمیشوند. از اصول پرماکالچر میتوان به احداث کالورت (سازهای برای انتقال آب که تا ارتفاع معینی زیر خاک یا جاده ساخته میشود) و کانالهای آبی به همراه استفاده از موجوداتی که میزان آفت گیاهان را کنترل میکنند اشاره کرد.
به گفته جونز، گاهی اوقات این بدان معنی است که شکل زمین باید تغییر کند تا بتواند با محیط زیست بزرگتر در آن منطقه سازگار شود.
بسیاری از کارشناسان علت وقوع آتشسوزیهای جنگلی را که در سالهای اخیر به مشکل بزرگی تبدیل شده، تغییرات اقلیمی، شیوه مدیریت و توسعه جنگلها میدانند. براساس موسسه تحقیقاتی استرالیایی پرماکالچر، برخی شیوههای پرماکالچر شامل کنترل میزان آتشسوزی و مدیریت فیزیکی زمین است.
قبلا هم در کانادا تمایل به پرماکالچر وجود داشته و بیشتر ایالتهای آن از این روش استفاده میکردهاند.
ایده بزرگ پرماکالچر در دهه 70 بوسیله بیل مولیسون و دیوید هولمگرن توسعه یافت. آنها با انتشار کتاب «مبانی پرماکالچر» از توسعه روشهای پایدار صحبت میکنند که شامل کشاورزی اورگانیک، حفاظت از تنوع زیستی و سطح خاک است.
جونز میگوید: «ما مزرعه شیمیایی نیستیم، ما معمولا محصولی نمیفروشیم. منبع درآمد مزرعه از آموزش است. خیلیها از سراسر آمریکا و کانادا برای آموزش به اینجا میآیند».
دیدگاه تان را بنویسید