روشهای خلاقانه برای کاهش ضرر به محیط زیست
در شرایط آب و هوایی مرطوب کاهش شخمزنی و کاشت سورگوم علوفهای به جای ذرت به حفظ محیط زیست کمک میکند
دامداری لوکاس در ساحل جنوبی دریاچه شامپلین در ایالت ورمانت آمریکا واقع شده است. دو سال پیش، جان لوکاس به همراه خانوادهاش، 150 گاو و گوساله شیرده به اورول در ورمانت نقل مکان کرد و مزرعهای را در تپههای آن اجاره کرد.
در روستای پایین این مزرعه یک طویله چوبی قدیمی قرار دارد. سقف آن که با امضای محو شده سال 1880 کاشیکاری شده نشاندهنده تاریخچه این مزرعه است. از 138 سال گذشته تا به حال این طویله نسلهای مختلفی از کشاورزانی را به خود دیده که قصد داشتهاند این روستا را قطب کشاورزی ورمانت نگه دارند. آب و هوای نامساعد به همراه خاک رس فشرده آن، کشاورزی در این روستا را به چالشی بزرگ تبدیل کرده است. با وجود این چالشها، لوکاس ثابت میکند که کشاورزی با استفاده از روشهای حفظ منابع طبیعی میتواند تاثیرات مخرب بر کیفیت آب را کاهش دهد و منابع طبیعی این منطقه زیبا را حفظ کند.
دامداری در حوضه آبریز کریک شرقی قرار دارد. آبی که در این منطقه وجود دارد به همراه مواد و کودهای شیمیایی در نهایت به دریاچه شامپلین ریخته میشود. در اطراف این دریاچه 8هزار هکتار زمین وجود دارد که نیمیاز آنها زراعی هستند. به همین ترتیب خدمات سازمان حفاظت از منابع طبیعی NRCS در وزارت کشاورزی آمریکا، کاهش کودهای فسفری کشاورزی و بهبود کیفیت آب را در اولویت قرار داده است. این سازمان به همراه سازمانهای دیگر کمکهای مالی و فنی را در اختیار کشاورزان و زمینداران قرار میدهند. آنها همچنین برای رسیدن به هدف «استراتژی کاهش کودهای شیمیایی ایالتی» به کشاورزان کمک میکنند. کارمندان این سازمان با کشاورزانی مانند لوکاس جلسات خصوصی برگزار میکنند تا بتوانند مناطقی که کودهای شیمیایی انبار میشوند را شناسایی و از روشهای حفظ منابع طبیعی استفاده کنند.
اما این سیستم هم چالشهای مخصوص به خود دارد. برخی از مشکلات شامل باران شدید و خاک رس است. میزان چسبندگی خاک رسی که عمدتا ذرات ریزی دارد نسبت به دیگر انواع خاک بیشتر است. به همین ترتیب فضای کمتری برای جریان آب باقی میگذارند. فضاهای ریز میان ذرات خاک به راحتی فشرده میشوند و در نتیجه گیاه به سختی میتواند آب و مواد لازم را جذب کند و کار تجهییزات کشت بدون شخم را با مشکل روبهرو میکند.
لوکاس سیستم کشاورزی را با استفاده از روشهای حفظ منابع طبیعی طوری طراحی کرده که با طبیعت همخوان باشند. مثلا استفاده از کشت بدون شخم و پوشش فرآوردهها برای افزایش سلامت خاک و کاهش تاثیر آنها بر کیفیت آب. کشاورزانی مانند لوکاس درک میکنند که چگونه باید روشهای حفظ منابع طبیعی را تنظیم کنند تا با چالشهای آن منطقه مانند آبوهوای نامساعد و خاک رس فشرده مبارزه کنند.
وقتی که بارانهای شدید کاشت ذرت را تا اوایل ماه ژوئن به خطر انداخت لوکاس به این روشها پایبند ماند. در حالی که بعضی از کشاورزان به دنبال راحتی خود بودند، لوکاس خود را با شرایط محیطی سازگار کرد. یکی از آنهاکاهش شخمزنی و کاشت سورگوم علوفهای که میتواند شرایط مرطوبتری را تحمل میکند و از آن به عنوان جایگزینی برای سویلاژ استفاده شود.
بکارگیری روشهای جدید به دلیل ریسکهای مربوطه آسان نیست. اما لوکاس مصمم است و دیدگاهش نسبت به آزمایش روشهای جدید آن را ثابت میکند. او میگوید: «اگر سال گذشته روش بدون شخم را امتحان کردهاید، در هر صورت محصولات بیکیفیتی خواهید داشت. نمیتوانید با این تصور که آیا این روش درست جواب میدهد یا نه با آن برخورد کنید. متغیرهای بسیاری در جواب دادن یک روش تاثیر میگذارند. هر سال باید روش دیگری را امتحان کنید. باید دائما از استراتژیهای مختلف استفاده کنید و با دیگر کشاورزان در ارتباط باشید.»
جان برای اجرای روشهای جدید از NRCS کمک گرفته است. او میگوید وقتی از بانک وامی دریافت میکند، آن پول «اغلب صرف افزایش تولید شیر میشود.» خانواده لوکاس نماینده کشاورزانی هستند که برای حفظ طبیعت و منابع آن تلاش میکنند.
دیدگاه تان را بنویسید